“Hoe was het op school?” vraag ik vorige week aan Senna. “Leuk……maar ik moest wel 2x op de strafstoel!” antwoordde ze. “Oh….en waarom dan?” vroeg ik weer. “Nou T. deed mij vervelen en toen deed ik het terug en toen moesten we allebei op de strafstoel”. Sja….duidelijk. T. is een kereltje van 5 die alles doet wat niet mag en andere kindjes plaagt. En ik heb er dus moeite mee…..ik vind het geen goed idee dat ze ernaast is gezet……ik denk dat het helemaal niet goed is voor haar……maar natuurlijk wil ik ook niet die zeurende beterwetende overbezorgde moeder zijn! Maar ze heeft wel sinds de vakantie moeite met naar school gaan “want T. zit me steeds te vervelen”. Ik heb het al wel aangekaard bij de juf, maar die zegt vervolgens dat Senna heel goed haar ‘mannetje’ staat. En dat geloof ik ook wel, ze laat zich het ‘kaas niet van ‘t brood eten’, maar ook Senna verdient toch rust op school? Het kan toch niet zo zijn dat het ene kind als therapie voor het andere moet dienen? Ze hebben niemand anders die ernaast wil/kan, dus dan maar ons hittepettitje…… We zullen er binnenkort maar weer es een gesprekje tegenaan gooien……dan ben ik maar een zeurkous!