Jeroen was woest!!! Hij banjerde zijn zwaarbewaakte cel op en neer!! Daar zat hij nou! Van zijn bed gelicht door een arrestatieteam. Hij werd gezien als hoofd van de criminele organisatie van Steven. Zoals het er nu uitzag, was hij zwaar de klos. En Steven zat op een plek waarvan niemand iets wist!! Zijn jongens hadden hem niet op het opgegeven adres kunnen vinden en de poging om Steven een koekje van eigen deeg te geven, was dan ook jammerlijk mislukt. Niemand wist waar Steven precies uithing, met als gevolg dat hij nu zwaar in de shit zat. Enkele dagen geleden had hij nog het idee dat de rollen eindelijk omgedraaid waren. Wat kan een mens zich vergissen! Hij kon nu opdraaien voor alle duistere praktijken die zijn opgezet, georganiseerd en draaiende gehouden door Steven.
Die trut bleek nog te leven. Dat had Steven dus ook nog eens verkloot. En nu had ze dus een boekje opengedaan over wat er allemaal gebeurde binnen de organisatie van Steven. Zijn naam werd in verband gebracht en ze had aangifte gedaan van verkrachting tegen hem. Hij zou haar nog wel krijgen. Als ze dacht dat ze hier zomaar mee weg zou komen, dan heeft ze het mooi mis. Hij zou vanuit de gevangenis wel zorgen dat ze alsnog werd omgelegd. Hoe, dat moest hij nog bedenken, maar dit liet hij niet over zijn kant gaan. Zijn ogen spuwden vuur en het liefst zou hij alle bewakers om hem heen neerslaan. Als hij een pistool zou hebben zou hij ze van kant maken….stuk voor stuk. Net als die ongelofelijk bitch Suzan. Zijn woede nam abnormale proporties aan. Hij kende zichzelf niet eens op deze manier.
Adem halen! Hij moest rustig blijven adem halen. Hij zou er niks mee opschieten als ze hem een kalmerend middel zouden toedienen. Helder blijven! Dat is wat hij moest doen. Helder blijven en nadenken. Een plan uitzetten. Bedenken hoe hij zijn hachje kan redden en bedenken hoe hij Steven zou kunnen traceren. Hij zou er alles aan doen om hem op te laten sluiten. Hij had tijdens de vele verhoren van de afgelopen dagen al vaak zijn naam genoemd. Vooral in combinatie met Suzan en als baas van de criminele organisatie. Niet hij maar Steven moet hiervoor opdraaien. Hij zou er niet helemaal ongeschonden vanaf komen, maar Steven moet op z’n minst de volle mep krijgen. Hij is degene die verantwoordelijk is voor al deze ellende. Hij moet dit dan ook maar oplossen of betergezegd…….uitzitten! Z’n straf!
Slapen zat er al dagen niet in. En zonder slaap werd hij steeds onrustiger. En kwader. Misschien moest hij toch maar proberen om vannacht, al was het maar een paar uurtjes, te slapen. Misschien kon hij morgen dan wat helderder nadenken. Nu spookte er zo ongelofelijk veel door zijn hoofd. Hij moet op een rijtje zien te krijgen wat er geregeld moet worden. Nu loopt alles door elkaar in zijn hoofd. Als die bewakers hem op z’n minst een pen en papier zouden wilden geven….Maar dat zal wel niet……de kutjanussen. Van een pen kon hij een steekwapen maken. De zware bewaking liet dat niet toe. Misschien dan toch maar eerst slapen……als hij eerst toch eens wat kon slapen! Steeds op het moment van inslapen, zag hij die trut weer voor zich. Ze had het wéér overleefd! De volgende keer gaat het goed gebeuren! Haar geluk raakt op, daar gaat hij voor zorgen…………