Toen ik afgelopen zondag voor het eerst een knobbel voelde in mijn linker borst, was ik daar eigenlijk nog redelijk kalm onder. Pas in de loop van de dag begon ik mezelf te realiseren dat dat natuurlijk van alles kan zijn. Ook slecht nieuws! Het gebeurt immers zo veel vrouwen, dus waarom mij niet?!? Toch ben ik steeds wel rustig gebleven en positief over een goede afloop. Al spookte een eventueel slecht scenario ook regelmatig door mijn hoofd. Ik denk dat dat onvermijdelijk en menselijk is.
Maandag heeft de huisarts alvast eens gekeken en gevoeld. Hij concludeerde dat het een mooie en egale knobbel was die goed te bewegen was. En dat was gunstig!
Toch was ik erg blij dat ik dezelfde week, vandaag dus, al terecht kon op de mammapoli, waar meteen alle nodige onderzoeken konden worden verricht. Ik heb ze deze ochtend dan ook allemaal doorlopen. Eerst een gesprekje met de arts die me nogmaals heeft onderzocht. Daarna een bezoekje aan de röntgenafdeling waar de mammagrafie heeft plaatsgevonden. Jeetje………..ik wist niet dat ze zó plat geduwd konden worden. Niet prettig, maar het was te doen. Na 4 foto’s gingen we weer verder voor een echografie. De radiologe had de foto’s ondertussen al bekeken en ging vervolgens met de echo aan de slag.
Zij liet mij vervolgens zien dat het inderdaad om een mooie egale afgebakende knobbel ging en dat het volgens haar een fibroadenoom was. Dit is een bindweefselknobbel die in de meeste gevallen geen kwaad kan. Dat was op zich al een hele geruststelling.
Om echter zeker te zijn, heeft de radiologe toch ook een biopsie gedaan. 3 Stukjes weefsel zijn eruit gehaald en worden nu verder onderzocht. Gewoon om zeker te zijn dat haar bevindingen kloppen.
Al was ze er bijna 100% zeker van. Voor mij een hele geruststelling dat begrijpt u.
Aanstaande dinsdag krijg ik de definitieve uitslag en dan wordt er besproken wat we verder gaan doen. Eruit of niet?!?
Ik heb altijd heel hard geroepen dat iets wat er niet hoort, eruit moet, maar ik ga nu nog maar even niet op de dingen vooruit lopen.
Dinsdag weten we het definitief. Dan hoop ik met een heel blij gezicht het ziekenhuis weer te verlaten. Om dan vervolgens zo langzamerhand eens in vakantiestemming te komen. 
.
Vandaag wordt het een rustig dagje. Zo’n biopsie is toch ook nog wel een beetje vervelend. Natuurlijk was de huid wel verdoofd, maar het gewroet en geduw, voel je gewoon. En nu is het dus helemaal beurs en gevoelig…… Maar laten we eerlijk wezen……..als dat het ergste is?!?!?!
Tot nu toe ben ik alvast voor een groot gedeelte gerustgesteld……nu dinsdag de overige 5% nog! 