Nou daar zit ik dan! Thuis! Niet op m’n werk, wel áán het werk. Er was geen doorkomen aan deze ochtend. Toen ik bij McDonalds het talut opreed (of betergezegd opschuifelde met zeker zo’n 8km per uur) zag ik het al. File. Dikke file. Ja zeg! Daar ga ik dus écht niet als een zotje tussen staan hè?! Ik heb m’n tijd hard nodig om al het werk nog af te krijgen voordat ik vanmiddag vakantie krijg. En hoogstwaarschijnlijk gaat me dat niet eens lukken omdat ik nog het nodige aan input moet binnen krijgen. En zonder die input kan ik dus niet verder…….het is wat.
Verder geniet ik hier van het uitzicht. Alles is zo mooi wit. Zeker in de achtertuin waar ook nog geen kindervoetstapjes de mooie witte deken hebben aangetast. Een plaatje. Werkelijk waar. Het ongemak nemen we dan maar even voor lief.
Ik ben wel benieuwd hoe dat vanavond tijdens de lampionen-optocht van school gaat. Ik denk dat ik de skibroeken van de kids maar vast ga opzoeken. Dochter wilde graag haar mooie jurk aan (het is tenslotte de Kerstviering van school!), maar dat lijkt me toch niet zo verstandig. Als ze tenminste geen bevroren knieëen wil. 🙂
Verder heb ik het geluk dat manlief het begeleiden van de wandeltocht op zich neemt. Ik ben immers druk met het klaarmaken van het Kerstdiner (het zal me een culinair hoogstandje worden :)) op school. Na de optocht gaan de kinderen op school eten.
Hopelijk red ik het allemaal met mijn slechte fysieke gezondheid. Sjonge…..die oren zitten nog steeds te klieren. De huisarts heeft geen ontsteking kunnen constateren, maar alles zit wel dicht door de verkoudheid. Met de nodige ongemakjes tot gevolg. Maar goed, bijna vakantie……..GELUKKIG!
Categories