De zon scheen gelukkig weer vandaag. Letterlijk en figuurlijk. En niet in de laatste plaats door alle oprechte lieve mailtjes/reacties die ik heb gekregen. Sommige met adviezen, sommige met vragen, sommige met titels van boeken die ik eens zou moeten lezen. Noem het maar op! Maar allemaal positief en allemaal zeer gewaardeerd door ondergetekende. Soms is het ondraaglijke makkelijker te dragen met lieve begripvolle mensen om je heen. En op moeilijke dagen ben ik dan ook heel blij dat ik zoveel lieve mensen om me heen heb. Iets waar andere mensen het zonder moeten doen.
Ook verschillende mede-school-moeders hebben mij laten weten dat ze Zoon juist een heel lief kereltje vinden. Ja……voor een stuk zal zijn gedrag veroorzaakt worden door het persoontje Zoon, maar een heel ander (en misschien nog wel een groter) stuk wordt veroorzaakt door de plek waar hij het grootste gedeelte van de dag verblijft. Op school. En dan wijs ik niet meteen en alleen naar de juf. Dat zou te gemakkelijk zijn. Die doet namelijk ook haar stinkende best. Met alle mogelijkheden die binnen haar bereik liggen. Ik wijs ook naar medeklasgenootjes en het instituut school. Alles is tegenwoordig zo binnen bepaalde kaders uitgelijnd. Als je daar als kind niet in past of niet in valt, dan is er sprake van een stoornis.
In mijn kleutertijd werden er nog geen toetsen gedaan bij kleuters. In mijn schooltijd kon je nog gewoon kleuter zijn, zonder binnen de gestelde kaders te vallen. Je had lieve en gemakkelijke kleuters en wat moeilijkere en drukkere. Dat was gewoon zo. De juf wist ermee om te gaan. Gelukkig kunnen tegenwoordig nog steeds een groot aantal kleuterjuffen hiermee uit de voeten. Maar het valt voor een andere groep weer niet mee. Bij Zoon moeten we opletten dat hij niet als persoontje wordt gestraft, maar dat zijn gedrag wordt aangepakt. En ook hierbij heb ik weer de nodige vraagtekens. Moet je zijn gedrag aanpakken óf de oorzaak van zijn gedrag?! Ik denk het laatste.
Aan school en ons (zijn ouders) de taak die oorzaak te achterhalen. Ligt zijn sociale ontwikkeling inderdaad achter? Zijn er andere oorzaken? We hebben het afgelopen weekend in ieder geval wel te horen gekregen van Zoon (dat is trouwens al een hele vooruitgang…..hij vertelt anders nooit iets!) dat hij door het kindje wat hij heeft gekrabd, wordt geplaagd. Geplaagd in de vorm van “mij slaan” (zijn letterlijke woorden). Sja, en dat zet toch weer een hoop dingen in een ander perspectief. Stel je voor dat de juf dus niet ziet dat hij wordt geplaagd (lees: geslagen) en Zoon reageert daar heel impulsief op, wat vervolgens wel door de juf wordt opgemerkt. Dan krijgt Zoon in dit geval straf. Straf voor iets waar hij eigenlijk niet zoveel aan kan doen. Natuurlijk mag hij niet terugslaan en moet hij eigenlijk naar de juf, maar ik kan het wel begrijpen. Ik kan ook begrijpen dat hij door zoiets heeeeeeel erg boos wordt en daar lang in kan blijven hangen. Hij voelt de onrecht en staat zelf machteloos omdat hij nog niet mondig genoeg is om dat uit te spreken.
Kortom zoveel factoren waar we rekening mee moeten houden……..en ondanks alles is hij het afgelopen weekend het liefste kindje geweest wat je je maar kunt bedenken!
Categories