Met het liedje nog in m’n hoofd, omdat het me gisteren zo vrolijk maakte in de auto tijdens de terugreis en omdat het zó waar was de afgelopen weken. Wat hebben we een super vakantie gehad. Heerlijk. De temperatuur was, zelfs voor mij, goed vol te houden. Iedere dag zo tussen de 28 en 32 graden. Met soms hier en daar een uitschieter richting de 35. Maar dan was het zwembad op zo’n 50m van onze stacaravan. De camping…sja wat zal ik ervan zeggen…ik heb er in m’n leven al heel wat gezien, maar zo schoon en zo netjes en zo groen, nog noooooit. Een verademing. Prachtig aangelegde tuinen. Op de camping, bij het zwembad, bij de stacaravan. We hadden bij onze caravan een tuin van zo’n meter of 6-7 diep en de breedte van de gehele caravan, een prachtig betegeld terras en een flink stuk gras (met ingebouwde sprinklers, waardoor het ook écht gras bleef!). “Ons” straatje was ook helemaal verhard. Geen stoffige zandpaadjes enzo… Ideaal voor de kids om op de voetballen, spelen, fietsen enzovoorts. En dat eerste werd veelvuldig gedaan in “ons” straatje dat bijna alleen door Spanjaarden werd bewoond. En wij dan. Als ongeveer de enige hollanders. En al die Spanjaarden hadden alleen maar zoons. Wat in het begin voor Dochter een beetje tegenviel. Maar Carlès, onze achterbuurjongen van 8, sleepte haar er wel doorheen. Naja….eigenlijk meer z’n schatten van ouders. Vooral de mama van Carlès vond Senna geweldig. En ook andersom. Ze kon namelijk prachtig tekenen en dan kan je bij onze dochter niet meer stuk hè?! Afijn, het was dus superleuk en zeker voor herhaling vatbaar.
Maar nu zijn we dan weer terug. Terug in ons heerlijke huis, na een vermoeiende reis. Niet dat het niet goed is gegaan hoor….prima zelfs. We zijn gisteren om 08h00 vertrokken uit Platja d’Aro en waren om 21h30 thuis. Kindjes doen het altijd prima in de auto, wat dus absoluut geen stress oplevert. Ze kijken regelmatig een filmpje, spelen met de DS en Zoon heeft de gewoonte om een paar uurtjes weg te snurken. Dat laatste heeft hij zekerweten van Man’s familie (ik hoor wel eens verhalen over oma die de hele camping in Italië bij elkaar snurkte en dat sindsdien niemand met de achternaam “De Kock” daar nu nog heen durft). Nu ligt alles hier nog op één oor. Alleen mams is wakker en heeft alles zo’n beetje al opgeruimd. De eerste was is gedraaid. De tweede zit erin………nog 8 te gaan. Het ligt netjes op stapels gesorteerd en het is nu nog een kwestie van wegwassen. Sja….back to reality, zeggen ze dan! Maar met een supergoed gevoel. We kunnen er weer tegen en dat zal nodig zijn, met ontzettend drukke weken voor de boeg op naar de bruiloft. Ach ja, klagen doe ik niet, de volgende vakantie is alweer in het vooruitzicht 😉 .
Categories