Categories
Zomaar

Grote-mensen-verwachtingen

Wij, als (jong-)volwassenen kunnen onszelf nogal wat verwachtingen opleggen. We hebben een beeld van hoe ons leven er uiteindelijk uit moet zien en hoe de dingen zo ongeveer zouden moeten lopen. Ook met betrekking tot onze kinderen hebben we die verwachtingen. Heel normaal, heeft iedere ouder!
Maar wat als al die verwachtingen ineens moeten worden bijgesteld? Hoe is ons aanpassingsvermogen dan? Lang heb ik gedacht dat ik een persoontje was die dat maar moeilijk zou kunnen. Zeker met betrekking tot de kids. Je wilt ze gewoon alle mogelijkheden bieden en vooral een goede toekomst.
Toch lukt het hoor! Het lukt heel goed zolang je de realiteit maar onder ogen blijft zien. Zolang je weet dat die verwachtingen in sommige gevallen te hoog liggen. Dan moet je wel en dan kun je dat ook. Zelfs ik……..de pietluttige perfectioniste.
Oh……..hoe vaak heb ik gedacht: “mijn kinderen mogen echt niet een hele middag TV kijken!”. Moet je eens kijken wat ze aan doen zijn als het erg slecht weer is en het mij het beste uitkomt! Juist ja………TV kijken!!!
En ook heb ik altijd hard geroepen: “Nee…….minimaal hun A en B diploma moeten ze halen!”. En dan bedoel ik natuurlijk hun zwemdiploma´s. Totdat je merkt dat dat wellicht voor ons manneke iets te hoog gegrepen is. In ieder geval op dit moment. Hij loopt van de ene frustratie in de andere en neemt ons, als ouders, daarin mee. Iedere zaterdag was het maar weer de vraag of hij mee zou doen en of hij überhaupt zijn zwembroek wel aan zou trekken. Zwemmen op zich vindt hij geweldig leuk. Maar de lessen………dat is gewoon even te veel gevraagd. Het onverwachte (wat moet ik nu vandaag weer gaan doen), de grootte van de groep (10-12 kindjes) en de manier van lesgeven, past op dit moment gewoon even niet bij hem. Hij heeft er last van en wij dus ook.
Nadat vorige week weer het volgende voorval zich had aangediend in de kleedkamer en Man onverrichte zaken naar huis kwam, hebben we de knoop doorgehakt. Dan nu maar even niet!
We kijken op een later tijdstip wel weer verder. Als er straks een diagnose bekend is, kunnen we daar wellicht ook wat meer mee. Wie weet is er een zwemschool waar ze kindjes met een “etiketje” op een andere manier lesgeven. En anders leren we hem zelf maar zwemmen. Dat diploma kan me even gestolen worden. Het feit dat hij leert zwemmen en boven kan blijven, is voor mij veel belangrijker. En dat komt goed, dat weet ik zeker.
We zullen vast en zeker nog wel voor meer “bijstellingen van verwachtingen” komen te staan. En ook dat komt goed. Wij als (jong-)volwassenen groeien daar ook van. Wij leren om ook eens op een andere manier naar het leven te kijken……..in ons geval door de ogen van ons ventje…….en ik kan je verzekeren dat de wereld er dan echt niet minder leuk uitziet. Wellicht alleen wat minder veeleisend……..

Categories
Zomaar

Deurventer

Ik weet niet eens of je dat zo schrijft…….deurventer! Een ouderwets woord voor een nieuwerwetse manier van je spullen aan de man brengen. Nou ja, nieuwerwets…..het is eigenlijk iets wat natuurlijk al eeuwenoud is. Het verkopen van spullen aan de deur. Vroeger waren het spullen en tegenwoordig zijn het services, zoals energie etc.
Zo stond er afgelopen woensdagavond ook weer zo’n pipo voor de deur. Z’n haren zagen eruit alsof hij persoonlijk omver was geblazen door de zonnestorm die langs zou komen. Fred Flinstone was er niks bij………
En dan de verschrikkelijke gedrevenheid van ut ventje (–> schat zo’n dikke 20 jaar jonger dan ik).
Daar kun je aan de ene kant dan weer niet over zeuren want aan de andere kant zijn er ook genoeg jongeren waarbij ik zelf hoogstpersoonlijk wel wat peper in de reet zou wil stoppen om ze enigszins vooruit te krijgen.
Maar allee, terug naar de deurventer. Deze pipo was dus van Oxxio!
De deurbel ging op het moment dat spitsuur hier thuis net voorbij was. Op het moment dat ik net in joggingbroek met de beentjes omhoog op de bank lag te zappen. Wrong moment jochie, wrong moment!
Ik verwachtte iedereen aan de deur maar niet zo’n blaaskaakje met raar haar en een Oxxio jasje. Of ik de consumentenbond kende???? Hey hallo, ben niet helemaal van gisteren al woon ik in een Brabants dorpje in plaats van Amsterdam!!! Wrong opening jochie, wrong opening! Ik stond dus al op scherp……..
Afijn hij begon z’n verkoopverhaal af te steken. Over waarom ik te veel wilde blijven betalen en waarom Oxxio zo’n goed alternatief was. En al probeerde ik hem al zeker 5x duidelijk te maken dat ik niet geïnteresseerd was, hij was onverwurmbaar en bleef maar doorgaan. Nadat ik voor de 6e keer nogal onvriendelijk duidelijk probeerde te maken dat ik niet zat te wachten op z’n verkooppraatje en niet geïnteresseerd was in Oxxio, kwam het eindelijk binnen!!! Met een kort “prettige avond verder en BETAAL ZE!” nokte hij ‘m. Ut joch!!! Perplex sloot ik de voordeur……”en BETAAL ZE!” nog namijmerend in m’n hoofd.
Waar haalde hij het gore lef vandaan! Nou, beste Oxxio, hier leest u een zeer tevreden Essent-klant. En ja, misschien betaal ik wat te veel in de maand of per jaar. En ja, ik ben me van dat feit best bewust. Maar op z’n minst komen ze niet aan m’n kop zeiken op m’n vrije avondje TV-hangen. En mocht ik nou mezelf volgend jaar een hoedje schrikken van de jaarafrekening van Essent en me op dat moment beramen om over te stappen naar een ander………NO WAY dat het ooit naar Oxxio zal zijn!
En de volgende keer als ik zo’n pipo met ontploft haar aan de deur heb, geef ik hem eerst een kaartje van de kapsalon van zuslief en zal ik hem de vraag stellen of hij zich bewust is van het feit dat hij VEEL TE VEEL betaald heeft voor de kapper 😉

Categories
Zomaar

Een heerlijke vakantie!

Wat een verschil…..het begin van de Kerstvakantie en het einde ervan! Toen de vakantie begon wisten we niet door de bergen sneeuw te komen en vroor het dat het kraakte. Nu is het grauw, regent het en is het ver boven nul!
Ondanks alle ongemakken vind ik het eerste een stuk gezelliger. Natuurlijk is het fijn om nu weer zonder glijden en glibberen op je werk te komen en natuurlijk is het fijn om minder risico’s te lopen op een botsing. Maar het sfeertje van de sneeuw en de kou heb ik vele malen liever dan deze sombere regenachtige dagen. Maar goed, we kunnen zeuren wat we willen maar als er iets is waar we niks aan kunnen veranderen dan is het wel het weer.
Verder is het een erg fijne en relaxte vakantie geweest. Normaliter ben ik na de Kerstvakantie nog vermoeider dan toen ik eraan begon. Het geregel en gezorg tijdens de feestdagen en manlief’s verjaardag, breken me altijd helemaal op. Dit jaar was het heerlijk om alleen maar te hoeven zorgen dat we alles bij ons hadden voor de wintersport. Het was geweldig leuk om Kerst en Oud&Nieuw op een andere locatie te vieren. Ik zeg: “Voor herhaling vatbaar!”. Of manlief het daar ook mee eens is, weet ik niet. Die is ook altijd wel in voor een feestje en heeft de gezelligheid op z’n verjaardag waarschijnlijk ook wel gemist.
Dochter vond het skiën dit jaar voor het eerst erg leuk. Ze wist van geen ophouden en ging als een speer (letterlijk en figuurlijk). Erg mooi om te zien. De flexibiliteit van die kleintjes, die zonder enige vorm van angst de berg afrazen. Ze deed het supergoed. Tijdens de wedstrijd van de skischool had ze zelfs de tweede prijs gewonnen. Om dat glunderende gezichtje op het podium te zien, is iets om nooit te vergeten.
Zoon niet. Zoon wilde niet skiën. Hij vond de schoenen vervelend en wilde zelfs geen handschoenen aan. Pas toen Man hem vertelde dat hij dan mee in de sleeplift mocht tussen zijn benen, toen ging hij overstag. Dat was namelijk wel spannend!!! Jammergenoeg was dat pas op de laatste dag van onze vakantie……. Steeds als we hem probeerden over te halen zei meneertje: “Ik kan wel skiën hoor……..maar niet vandaag!!!” 🙂
U begrijpt dat dat hilarisch was om te horen uit zo’n klein ventje!
De reis was wel even een ander verhaal. Het is erg goed verlopen, daar niet van. Maar wat een sneeuw hebben we gehad onderweg. Zowel op de heen- als de terugreis. Dat is een wereld van verschil met de zomervakantie. Maar de files die we steeds met carnaval te verduren hebben gekregen, zijn dit jaar uitgebleven! We hebben natuurlijk wel wat oponthoud gehad, maar niks in vergelijking met de jaren dat we met carnaval zijn gaan skiën. En dat was HEERLIJK!!!!
Afijn, de vakantie zit er weer (bijna) op! Maandag begint het normale leventje weer. Veel zin heb ik nog niet, maar waarschijnlijk is het volgende week ook weer heerlijk om weer in het normale ritme te zitten.
Op naar de volgende vakantie (die overigens alweer is geboekt…..oeps)!!!

Categories
Zomaar

Winterpret!!!

Wat een sneeuw!!! Heel gezellig en een prachtig uitzicht, dat moet ik toegeven. Als je echter de weg op moet, wordt de situatie even iets anders.
Vandaag is het namelijk voor de meeste mensen onder ons weer een normale werkdag. Ook voor mij. En met de vakantie in het vizier moet er hier nog heel wat gebeuren de komende 2,5 dag. Niet erg, ik heb er zin in en ben er klaar voor. Maar dan moet je natuurlijk wel eerst nog veilig en wel op kantoor zien te komen.
Gelukkig kon ik de auto van manlief vandaag meenemen. Daar zitten winterbanden onder en hij ligt iets stabieler op de weg dan mijn kleine truttenschudder (volgens man is het een rugzak als je de gordels naar buiten klapt ;)). De snelweg ging gelukkig goed maar de locale wegen waren (en zijn nog steeds) één grote ramp. Overal zag je auto’s wegslippen, maar die van mij bleef gelukkig goed op de weg. Echte doodsangsten heb ik dan ook niet uitgestaan. Al ben ik totaal geen held onder deze weersomstandigheden!
Éénmaal gearriveerd in Den Bosch, waar ik de tweede persoon was die aankwam en ik dus nog volop kon kiezen waar ik zou parkeren op die prachtige witte weide. Het leek wel een biljartlaken zo mooi glad was alles nog op de parkeerplaats. Afijn…..allemaal geen probleem en veilig aangekomen dus. Maar toen……toen hè……toen bleek de verwarming op de zaak kapot, deed de koffie-automaat het niet en bleek m’n baas vanaf thuis te werken!!! En kwam er als klap op de vuurpijl nog een vervelende hoofdpijn opzetten!!!!!
Nou, lieve mensen, het is écht geen pretje om met 15 graden, je jas aan en zonder warme koffie achter je PC-tje te zitten. En het typt zo lastig met je handschoenen aan :).
En dan, op zulke momenten, dan vervloek ik de sneeuw en de kou. Ondanks het feit dat ik graag op wintersport ga. Sneeuw is prima, maar dan liever als het weekend of vakantie is. En het liefst in de bergen. Daar hoort de sneeuw. Hier in ons kikkerlandje ligt meteen alles op z’n gat……….zelfs de verwarming en de koffie-automaat!!!!!
Maar goed, inmiddels worden de radiatoren weer warm, is de koffiemachine gerepareerd, heb ik een Saridon in m’n mik en ben ik lekker de laatste dingen aan het afronden voor de vakantie.
En last but not least……….de kindjes hebben natuurlijk enorm veel sneeuwpret. Dat maakt weer een hoop goed!!!!

Categories
Zomaar

Workin’ at the Carwash!

Zo lieve mensen! Hier ben ik weer eens een keertje :). Tijd voor een blogje.
Alles prima in orde hier hoor. Geen vuiltje aan de lucht, in tegenstelling tot het vuil op andere plaatsen. Sjongejonge wat zien die auto’s van ons eruit. En wij zijn niet van die autopoetsers hee….. als mijn truttenschuddertje 3 tot 4 keer per jaar gewassen wordt dan is het veel. Shame on me…..I know. Maar er zijn ook zoveel andere dingen te doen. In en rondom huis. Ik kom simpelweg uurtjes te kort. En de auto’s zijn bovendien man’s pakkie-an. Sja….en daar gaat het dan vervolgens mis!
Manlief is een beste kerel maar als het op poetsen aankomt dat ziet hij het niet of wil hij het niet zien. Waarschijnlijk het laatste ;-).
En ja ja, ik weet dat het (bijna) overal hetzelfde is. Misschien ben ik iets te veeleisend en hij te gemakkelijk. Zo’n combinatie zal het wel zijn.
Maar goed, wat moet je als het poetsen je in de genen zit. Vraag maar rond in mijn familie en iedereen weet wat mijn moeder als hobby heeft. Niet dat ik nu alle genen van haar heb geërfd….dat niet. Ik kan heel wat gemakkelijker iets laten liggen tot volgende week of de week erop.
Waar ik wel heel veel moeite mee heb, is de was. De was, lieve mensen, die moet weg. Altijd maar weg, weg, weg. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet een wasje draai. En gemiddeld zijn er dat wel 2 per dag. En natuurlijk zitten die trommels dan niet altijd vol. Dat kan niet. Maar ik heb zo’n heel fijn kort programma van 31 minuten op 40 graden. En dat sluit dus prima aan bij mijn behoeften. Strijken doe ik ook (bijna) iedere dag. Opruimen die was. Dan kost het me hooguit 15 minuten per keer en vaak nog iets korter. Ik moet er niet aan denken om 1x per week die hele stapel weg te moeten werken. En zo hebben we allemaal wel onze eigenaardigheden, denk ik dan maar.
Manlief is er inmiddels wel aan gewend. Die zucht niet, die kijkt niet, die zegt niks. Beste reactie overigens. Ik kan en wil er toch niks aan doen.
En zolang dat mijn enige stoornis is, valt het nog wel mee 🙂 haha.
Maar even terug op de auto’s. Was deze muts dus vergeten om de airco de afgelopen weken uit te zetten. Ik heb gewoon lekker die ClimatControl op AUTO laten staan en da’s niet zo slim……bleek. Ik kon dus afgelopen maandag zelfs de binnenkant van de ramen krabben. Dat krijg je dan. Door de ClimatControl blijft het vochtiger aan de binnenkant van de auto……blijkbaar. Maar goed, weet ik veel! Nu staat’ie uit en heb ik er geen last meer van. Gewoon verwarminkje aan op 22 graden en dan blijft het dus droger van binnen. Weer wat geleerd (heb deze auto inmiddels al 7 jaar dus da’s mooi op tijd!).
Maar nu de binnenkant dus is opgelost, moet hard nodig die buitenkant een keertje worden opgepoetst. Hopelijk vindt manlief de komende week nog ergens een gaatje om dat te kunnen doen. Ik zal eens even goed gaan bekijken hoe ik dat, politiek gezien, het beste kan aankaarten………

Categories
Zomaar

Een (Sinterklaas)gedichtje

De tijd van gezelligheid, feest & pakjes
is in heel het land weer aangebroken
De spanning van: “is er strakjes….
ook in mijn schoen weer iets gestoken?”

Al weken lang
zijn de kids in de ban
Van Sint & Piet
en hoe dat nou allemaal kan

Zeker ons meisje wordt al groot
en heeft zo haar vragen
Het hele verhaal van al die pakjes en de boot
Het begint haar zo langzamerhand wel te dagen

Dit is dus wel het laatste jaar
Dan verandert het feest voor altijd
Dan is het voor ons dametje klaar
Tot onze hele grote spijt

Ook wij weten dat de tijd
niet stil kan blijven staan
Onze kleine grote meid
kan best de waarheid al wel aan

Gelukkig hebben we hier
nog een kindje nummer twee
Die heeft nog steeds heel veel plezier
en zingt alle liedjes uit volle borst mee

Een gezellige leuke tijd
zo aan het einde van het jaar
Maar toch alle nostalgie ten spijt
volgende week is het GELUKKIG weer klaar!!!!!

Categories
Zomaar

Al 8 jaar Papa & Mama….

Zo! En nu is ons meisje dus alweer 8 jaar!!! En alle clichés blijken dus te kloppen. Het gaat inderdaad ontzettend hard. Hoe vaak krijgen we die opmerking niet van anderen? Hoe vaak denken we zelf niet: “jeetje, is er nu alweer bijna een jaar om?”. Nog een aantal weekjes en dan dient zich het nieuwe jaar 2011 weer aan! 2011!!!!! Kanonne…….
Het lijkt nog als de dag van gisteren dat manlief niet op wintersport mocht met oud&nieuw. Hij moest bereikbaar blijven/zijn voor de eventuele millennium-bug. Die nooit kwam. Wat baalde hij toen! Maar goed, het risico lopen kon ook niet, dus er was geen keus.
En nu zijn we dus bijna 11 jaar verder! 11 jaar waarin veel is gebeurd en veranderd in ons leventje. In dat van ons allemaal natuurlijk. In die 11 jaar zijn we papa en mama geworden. 2X zelfs. In die 11 jaar zijn we verhuisd en getrouwd. In die 11 jaar hebben we allerlei mooie, verdrietige en fijne momenten meegemaakt. En in die 11 jaar is het ons eveneens gelukt om een fijn en warm gezin te creëren. Een gezin waar onze kinderen zich prettig voelen en waar we, ondanks de ruzies die er natuurlijk ook wel eens zijn, op een fijne manier met elkaar kunnen omgaan.
Vooral de laatste jaren werden er van ons als ouders heel wat flexibiliteit en opvoedkundige trucjes vereist. En tot nu toe gaat het ons prima af. Met z’n ups en downs natuurlijk, maar dat zal in ieder gezin zo zijn.
Het wordt echter pas echt lastig als andere instanties om de hoek komen kijken. Kinderdagverblijven in eerste instantie en later school. En waar ik dan vol verbazing moet constateren dat het niveau van begeleiding op kinderdagverblijven toch hoger ligt dan op school. Kwalijke zaak en ik denk dat de leraren-opleidingen in NL daar nog veel kunnen leren. Het gaat namelijk niet alleen om het aanbieden van de juiste lesstof. Maar ook de omgang met zulke kleine kinderen is van cruciaal belang. Op het Kinderdagverblijf is Zoon nog nooit aangesproken met Baby. Wellicht alleen toen hij ook nog echt een baby was! Maar niet om het feit dat hij op een bepaalde leeftijd iets nog niet wist of niet kon of niet wilde. Zeer kwalijk om te constateren dat dat op school wel is gebeurd. En ach……zo zijn er nog tal van voorbeelden op te noemen. Tot fysieke aanpak van de juf toe. Pijnlijk, teleurstellend en onacceptabel.
Vooral omdat we alle voorvalletjes van andere ouders hebben moeten vernemen. Naar ons toe bleek alles in de doofpot te zijn gestopt.
En bovendien is het erg lastig als er aan de ene kant een traject loopt om de boel te verbeteren, dat je dan aan de andere kant moet constateren dat het nét opgebouwde even hard door een verkeerde aanpak weer wordt afgebroken. Maar goed, we houden moed en hopen maar dat het zich binnenkort allemaal oplost.
Gelukkig staan we nogal positief in het leven en laten we ons niet zomaar uit het veld slaan. Komt tijd, komt raad……………

Categories
Zomaar

Van alles en nog wat

Ik weet het, ik weet het……..ik laat het een beetje afweten qua bloggen de laatste tijd. Een simpele kwestie van prioriteiten lieve mensen. Soms (de afgelopen weken dus) staat het schrijven van een blogje ineens erg onderaan mijn lijstje. En niet dat er niet genoeg gebeurt om over te schrijven, maar ook ik wil naast mijn werk, huishouden, kids en slaapuurtjes soms simpelweg even een avondje bankhangen. Zonder laptop dus. Raar hè?!
Een laptop is werkelijk niet meer weg te denken uit ons huishouden. Ofwel man ofwel ik heb er 1 op schoot. En soms moet je gewoon eens een aantal dagen breken met die gewoonte. Zolang ik dat namelijk nog kan, is er tenminste geen sprake van een verslaving ;-).
Verder hebben de kindjes een heerlijke Herfstvakantie gehad. Ik moest gewoon werken. Zelfs nog wat meer uurtjes dan ik normaliter werk. Het is poepiedruk. Het was fijn dat papa de maandag voor z’n rekening had genomen. Ook voor de kindjes leuk! Dan wordt namelijk van alles in 1 dag gepropt. Efteling, McDonalds en naar de film “Verschrikkelijke Ikke”. U kunt zich wel voorstellen in wat voor hyper-staat ik ze ‘s-avonds thuis aantrof! Maar leuk was het! Ook voor het “grote’ kind 🙂 .
Bij de BSO waren ook allerlei leuke activiteiten georganiseerd. Bijvoorbeeld een bezoekje aan de brandweer. Och och wat een verhalen heb ik daarvan te horen gekregen. Vooral van ons bijdehante dametje met haar slimme vragen en opmerkingen. Maar een ritje maken in een brandweerauto was natuurlijk he-le-maal geweldig. Zeker voor Zoon.
Vrijdag zijn we met 10 kids, 4 moeders en 1 vader naar de Efteling geweest. Wat was het druk en wat was het leuk. Ik weet niet wie er aan het einde van de dag het meest uitgeput was……..maar ik denk dat ik het zelf was!
Verder heb ik ook nog alles in orde gemaakt voor de verjaardag van ons meisje over 2 weekjes. Uitnodigingen gemaakt. Kinderfeestje georganiseerd. Kadootjes geregeld. En tot slot zelfs nog “geklotterd” op de speciale kinderspeelgoedkoopavond (mooi woord voor galgje 😉 ). Dus het feest kan beginnen…….
Nog een ander feest wat binnenkort op het programma staat is het 12,5 jarig huwelijk van zuslief. Een Après-ski-party. De outfits zijn aangekocht en hangen klaar……..we hebben er zin in!
Verder was het natuurlijk schrikken van de inbraak bij de overburen. Dezelfde nacht hebben zo ook nog bij familie in Waalwijk geprobeerd in te breken (gelukkig is dit mislukt). En daar kan ik zo boos om worden hè?! Niet dat het iets helpt. Dat niet. Maar ik vind wel dat ze/we in NL deze criminelen harder moeten aanpakken. Wij met z’n allen maar lekker hard werken en sparen voor onze spulletjes en zulk tuig jat het dan vervolgens maar gewoon even van je oprit of uit je huis! Niet te geloven en onacceptabel!!!!
Dat ze maar snel een heel ernstig ongeluk met die gestolen auto krijgen…… opgeruimd staat netjes!

Categories
Zomaar

Efteling

Categories
Zomaar

Wat een week!!!

Hier zit ik dan. Zondagochtend, de wc-pot al 4x gezien. Het houdt maar niet op. En toch is dat het minst van m’n zorgen. Er zal wel een maag-darmvirusje rondzwerven, wat ik toevallig heb opgepikt. Hopelijk gaat het snel weer over……wat ik wel verwacht. Eten kan ik gewoon, ben niet of nauwelijks misselijk. Het zijn bij mij gewoon m’n darmen die spoken en overuren draaien. Of juist niet. Ik weet het eigenlijk niet. Maar dat ik me niet fit voel, dat is zeker.
Verder hebben we een ontzettend rare week achter de rug. Zoveel onrust, emoties, onbegrip en trubbels. En op zulke momenten word je maar weer eens met je neus op de feiten gedrukt hoe belangrijk communicatie is. En hoeveel invloed communicatie op allerlei dingen kan hebben. In ons geval ging het natuurlijk over ons ventje. Ons kereltje wat een lange tijd steeds beter in z’n vel zat en grote stappen heeft gemaakt op sociaal/emotioneel en motorisch vlak. Thuis zien we nog steeds een hele verbetering, maar op school ging het de laatste weken weer helemaal mis. Totdat deze week de boel in een stroomversnelling is geraakt. Een aantal ouders die hadden gereden tijdens een uitje naar theater De Leest hebben een voorval en een reactie van de juf gezien. Een reactie waar 1 van deze ouders enorm van was geschrokken en die vervolgens ‘s-avonds contact met ons heeft opgenomen. Natuurlijk zijn wij haar hiervoor heel dankbaar want het voorval stond niet als dusdanig in zijn schriftje beschreven. Een schriftje wat we bijhouden en waar door de juf in wordt geschreven hoe de dag is verlopen. Ook bij navraag van onze kant, werd een escalatie tussen de juf en Zoon door de juf ontkent. U begrijpt dat wij hiervan erg zijn geschrokken. Wij vroegen ons (denk ik niet onterecht) nu af wat er in godsnaam wellicht nog meer gebeurt achter de gesloten deuren. Zoon vertelt het ons niet (vandaar het schriftje) dus moeten wij vertrouwen op wat er naar ons toe gecommuniceerd wordt/werd.
Inmiddels hebben wij ons gesprek met de directeur van school gehad. Een goed gesprek. Wij hebben ons “voorwerk” goed gedaan en een hele analyze gemaakt van wat er op welk moment op welke dag is voorgevallen, met daaraan gekoppeld de leerkracht die op dat moment voor de klas stond. Ik kan u vertellen, dit overzicht bracht meteen een hoop inzichtelijk. De directeur was zichtbaar onder de indruk en had van ons niet zoveel voorbereiding verwacht :). Maar allee……het gaat hier om ons kind!!!! En daar gaan we voor door het vuur en oh wee als iemand daar met z’n tengels aan zit!!!!
Nu moet ik erbij vertellen dat de juf waar ik het in dit geval over heb enorm veel heeft meegemaakt de laatste tijd en dat haar reactie dan ook in enige mate begrijpelijk is. Ik praat het niet goed, maar kan er wel begrip voor opbrengen. De situatie is besproken en er wordt naar een passende oplossing gezocht………en ik weet zeker dat die er aanstaande maandag is!!!