Zo! En nu is ons meisje dus alweer 8 jaar!!! En alle clichés blijken dus te kloppen. Het gaat inderdaad ontzettend hard. Hoe vaak krijgen we die opmerking niet van anderen? Hoe vaak denken we zelf niet: “jeetje, is er nu alweer bijna een jaar om?”. Nog een aantal weekjes en dan dient zich het nieuwe jaar 2011 weer aan! 2011!!!!! Kanonne…….
Het lijkt nog als de dag van gisteren dat manlief niet op wintersport mocht met oud&nieuw. Hij moest bereikbaar blijven/zijn voor de eventuele millennium-bug. Die nooit kwam. Wat baalde hij toen! Maar goed, het risico lopen kon ook niet, dus er was geen keus.
En nu zijn we dus bijna 11 jaar verder! 11 jaar waarin veel is gebeurd en veranderd in ons leventje. In dat van ons allemaal natuurlijk. In die 11 jaar zijn we papa en mama geworden. 2X zelfs. In die 11 jaar zijn we verhuisd en getrouwd. In die 11 jaar hebben we allerlei mooie, verdrietige en fijne momenten meegemaakt. En in die 11 jaar is het ons eveneens gelukt om een fijn en warm gezin te creëren. Een gezin waar onze kinderen zich prettig voelen en waar we, ondanks de ruzies die er natuurlijk ook wel eens zijn, op een fijne manier met elkaar kunnen omgaan.
Vooral de laatste jaren werden er van ons als ouders heel wat flexibiliteit en opvoedkundige trucjes vereist. En tot nu toe gaat het ons prima af. Met z’n ups en downs natuurlijk, maar dat zal in ieder gezin zo zijn.
Het wordt echter pas echt lastig als andere instanties om de hoek komen kijken. Kinderdagverblijven in eerste instantie en later school. En waar ik dan vol verbazing moet constateren dat het niveau van begeleiding op kinderdagverblijven toch hoger ligt dan op school. Kwalijke zaak en ik denk dat de leraren-opleidingen in NL daar nog veel kunnen leren. Het gaat namelijk niet alleen om het aanbieden van de juiste lesstof. Maar ook de omgang met zulke kleine kinderen is van cruciaal belang. Op het Kinderdagverblijf is Zoon nog nooit aangesproken met Baby. Wellicht alleen toen hij ook nog echt een baby was! Maar niet om het feit dat hij op een bepaalde leeftijd iets nog niet wist of niet kon of niet wilde. Zeer kwalijk om te constateren dat dat op school wel is gebeurd. En ach……zo zijn er nog tal van voorbeelden op te noemen. Tot fysieke aanpak van de juf toe. Pijnlijk, teleurstellend en onacceptabel.
Vooral omdat we alle voorvalletjes van andere ouders hebben moeten vernemen. Naar ons toe bleek alles in de doofpot te zijn gestopt.
En bovendien is het erg lastig als er aan de ene kant een traject loopt om de boel te verbeteren, dat je dan aan de andere kant moet constateren dat het nét opgebouwde even hard door een verkeerde aanpak weer wordt afgebroken. Maar goed, we houden moed en hopen maar dat het zich binnenkort allemaal oplost.
Gelukkig staan we nogal positief in het leven en laten we ons niet zomaar uit het veld slaan. Komt tijd, komt raad……………
Categories