Van typmiep naar schrijftalent

En toen kwam de vraag van Zus. Of ik een redactioneel stukje over haar kapsalon kon schrijven voor in een boekwerk over ons dorp. Sprang-Capelle ja. Juist ja. En dan wordt het serieus hè. Dan moet ik ineens in het echie aan de gang. Niks geen onzinblogjes over een simpel gezinsleventje van een paar simpele mensen met 2 doodgewone kinderen. Ze kon het ook door een mediabedrijfje laten doen hoor, zei ze. Maar dat kostte dan wel zo’n kleine 110 euri. En dat dat mediabedrijfje dat koetje even wilde melken, dat snap ik wel. Maar hé, niet als dat koetje mijn zusje betreft. Dan probeer ik al mijn ‘schrijftalent’ erin te gooien en probeer er iets leuks van te maken. En da’s gelukt. En ik vond het nog leuk om te doen ook. Wat mij vervolgens weer aan het denken heeft gezet. Misschien moet ik hier iets meer mee gaan doen. Die 100 euri kan ik zelf natuurlijk ook verdienen. Toch? Ik bedoel…….u leest toch ook mijn logjes. Steeds maar weer zie ik dezelfde IP-adressen voorbij schuifelen. Niet dat u met z’n allen massaal reageert (op hyves mag ik trouwens niet klagen ;-)) maar dat is ook niet belangrijk. Het feit dat u mij leest, zegt voor nu even genoeg. En zeg…….laat mij nou lekker even zwijmelen over een schrijfcarièrre. Bovendien wordt dat nog eens extra aangewakkerd door de aankomende reorganistatie binnen ons bedrijf. Recessie, achteruitgang, lage bookings/billings……ik hoor niet anders. Er gaan dus koppen rollen hiero. En misschien wel die van mij…………….wie weet. En wat dan? Nou, wat dacht u van gewoon blijven ademhalen? En 3x diep zuchten. En vervolgens m’n hand ophouden om een flinke oprotpremie in ontvangst te nemen? En dan weer diep ademhalen en 3x zuchten. En als ik dan eindelijk héééééél veel tijd overhoud, nou dan ga ik een boek schrijven. Lijkt me gaaf. Zo aan een rustig burootje, uitkijkend over de gracht aan de overkant, kat lekker languit naast het toetsenbord (en er af en toe met z’n pootjes overheendabberend), theetje erbij. En oh ja, zo’n ouderwets typemachientje hè. Helemaal zo’n idylisch plaatje. Afijn……….aan fantasie geen gebrek ziet u wel. Maar voorlopig werk ik dus nog steeds voor een baas. Ééntje die per 1 januari naar Singapore is gemoved, dat dan weer wel, maar samenwerken-op-afstand is ons al 10 jaar gelukt, dus voorlopig verandert er nog niet zoveel. Maar eh………..mocht u nou toevallig nog redactionele stukjes nodig hebben………..me me me me me………..en ik ben goeiekoop!