Aan de titel kunt u al zien dat dit een ietwat onsamenhangend stukje gaat worden. Precies zoals ik me voel in m’n hoofd. Onsamenhangend. Van de hak-op-de-tak springend. Zoveel dingen te regelen…..poehpoeh. Afspraken gemaakt bij huisarts, dierenarts, tandarts, essent, kapper, bruidswinkel en met de service-monteur van de nieuwe bank. Jaja……er moet altijd wel iets niet in orde zijn met nieuwe spullen. En bij ons is dat momenteel de bank. Niets wat niet opgelost kan worden……tenminste daar ga ik vooralsnog vanuit. De kussens van het ene gedeelte van de hoekbank zijn namelijk veel harder/steviger dan van het andere gedeelte. En dat zit niet fijn. Dat zit heel raar. En daar komen ze dus naar kijken. Bovendien schiet één stuk van de bank steeds los van het hoekstuk. Dat zit namelijk aan elkaar vast met van die beugeltjes. Ik ga niet te ver in detail, a-technisch als ik ben. Maar nu is het zo dat we gemiddeld zo’n keer of 3 per week er doorheen zakken. Dat schiet dat stuk dus los. En nu ben ik het beu. Morgen komt dus de monteur langs en hij zorgt maar dat het in orde komt. Ik ben namelijk deze week niet in zo’n beste mood. Het lijkt wel of ik ongesteld moet worden ;-). Chagerijnig tot en met. En het ergste is dat ik het weet, maar er echt niks aan kan doen. Alles is me even te veel……denk ik. De stucadoors zijn gisteren ook weer begonnen en hopen deze week klaar te zijn. Da’s dan tenminste iets positiefs! De vlag gaat uit als ik van al die rommel af ben………
En dan nog iets over dat bord in de tuin. Niet in de onze hoor……….of nou ja……….uiteindelijk wel in de onze. Zaterdagochtend werd ik wakker. Ehhmmmm werd zoon wakker en kwam mij uit bed halen bedoel ik. En waarempel. Er stond een bord in de tuin van de buren. U-weet-wel……de-niet-zo-gezellige-buren…..de-advocaat-op-ons-afstuur-buren……de-geitenwollensokken-buren. Die dus. En ik verkeerde zomaar in een euforie stemming. Jippiejaaajééé ze gaan verhuizen. Een mooi bord. TE KOOP – HUIS – <telnr> stond erop. Niet van een makelaar. Dat niet. Maar dat wil nog niet zeggen, dat het niet menens is. En wat denkt u? Nog geen uurtje later ligt het bord in onze voortuin gesmeten. Ehmmm…..oké……wat nu? Man heeft ze geprobeerd te bellen om te zeggen dat hun bord in onze tuin lag, maar er werd niet opgenomen. Ook bij het terugbrengen schoten ze achter de bank en deden de deur niet open. Ach ja…….boontje komt om z’n loontje. Blijkbaar hebben ze nog meer ‘vijanden’! En stiekem heb ik er een hele dag plezier om gehad. Om het feit dat andere mensen dus een geintje hebben geprobeerd uit te halen. Wel jammer dat ze dus niet écht van plan zijn om te verhuizen. Want dan…….dan gaat pas echt de vlag uit!!!!