Lien gaat een weekendje weg……..

…en het is weer als vanouds. Het poets-gen laat weer van zich gelden. Wat is dat toch in hemelsnaam? Hoe zeer ik me ook vantevoren voorneem om de boel es gewoon de boel te laten……..het lukt me simpelweg niet. Ik ben vanmiddag weer als de bekende wervelwind door het huis gejakkerd. Alles aan de kant, alles schoon, alles gestofzuigd en alles gedweild. En dan moet u zich ook nog voorstellen dat de werkster gisteren pas is geweest….hoe erg kan een mens zijn?!? Nu zijn er natuurlijk gewoonweg de gebruikelijke dingen die iedere dag moeten. Stofzuigen bijvoorbeeld. We hebben nu éénmaal een huisdier. Ééntje die haren verliest, een heleboel haren verliest. En dat is niet zo erg…..tenminste dat vinden wij niet zo erg……maar dan moet het huis wel worden bijgehouden……vinden wij……ehhhh…….vind ik! En vooral vandaag vind ik dat. Vooral vandaag sjouw ik mezelf een hernia aan alle emmers met sopwater, dweilwater, zeemwater en whatever nog meer. Bovendien is het me ook nog gelukt om zo’n 5 wasjes weg te werken en één grote weg te strijken . Het eten staat al klaar op het fornuis en de kindjes zitten momenteel in bad……..kunt u nagaan……..ik spreek dus niet voor niets van een wervelwind! En dan is het zelfs nog gelukt om een stukje te loggen!!!