De “NEE” fase

“Kom Jens we gaan lekker eten”….”nee” als antwoord. “Kom Jens we gaan lekker badje zwemmen”….”nee” als antwoord. “Kom Jens…bedtijd!”….”nee” als antwoord. Heel lang zei onze Jens alleen maar “ja” op alles wat we zeiden of vroegen, maar die tijd is voorbij. Meneer krijgt een eigen willetje, begint te praten en kan al heel hard weglopen als het hem niet aanstaat. Bovendien, en dat is misschien wel het allerergste, hij ziet alles maar dan ook alles als een spelletje. Hij weet heel goed wanneer hij “nee” moet zeggen, maar als wij dat doen…dan begrijpt’ie het in 1x niet en gaat gewoon staag door waar hij mee bezig is….MET EEN BIG-SMILE van hier tot Tokyo! En iedere keer weer gaat hij door tot aan het ‘boos-worden-punt’ en dan net daarvoor weet’ie weer wat uit te halen waardoor hij ons (betergezegd MIJ…mams) helemaal weet in te pakken. Het is er ééntje, ons kleine kereltje. Maar wel ééntje die ons met z’n liedjes, dansjes en charmes steeds weer laat lachen….ééntje waar we dol op zijn en zielsveel van houden….ééntje waarbij nu het échte opvoeden gaat beginnen…..nummer 2 dus…..jippie……