Ik word oud mensen! Oud in de zin van dingen vergeten. Zelfs mét boodschappenlijstjes presteer ik het nog om niet alles mee te nemen. Zeker als ik ondertussen andere interessante dingen tegenkom. Dan vergeet ik waar ik eigenlijk voor kwam. Heb vervolgens van alles in m’n tas zitten, behalve datgene wat ik nodig heb. Jarenlang heb ik het kunnen stellen zonder briefjes. Ik liep alle keukenkastjes en -laden even na, checkte de koelkast en onze voorraadkast en gaan met die banaan. Nooit greep ik ergens naast. Tot de laatste tijd. M’n hoofd loopt over. Er zijn, zeker sinds de kids op school zitten, zoveel dingen om aan te denken, dat ik het simpelweg niet allemaal meer onthoud.
Maar dan vandaag! Vandaag was toch werkelijk het toppunt. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Tenminste niet de laatste jaren. Ik kan me vaag nog iets herinneren van een afspraak op zaterdagavond en dat die mensen toen op de stoep stonden en wij waren de hort op. Waar naartoe dat weet ik niet eens mee, zo lang is het al geleden. Het was in m’n eerste flatje met m’n eerste vriendje. Maar verder is me dit nog nooit gebeurd. Dat ik dus een afspraak met een vriendin vergeet.
Om half 5 vanmiddag ging onze telefoon. “Voor jou……het is F.!” roept Man van boven. En meteen gingen alle alarmbellen rinkelen. Ik wist het meteen. “Shit!”, dacht ik, “ik had vanmiddag met F. afgesproken!”. F. en ik kennen elkaar van de zwangerschapsyoga en onze oudste dochters zijn nagenoeg even oud (6 daagjes verschil). Bovendien kunnen die 2 nog steeds fijn samen spelen, dus het is altijd beregezellig als we elkaar weer eens zien. Afijn, met de woorden “IK BEN IETS VERGETEN!” nam ik de telefoon op. En niet dat het niet in mijn agenda stond hoor!! Maar ja, als je zelfs vergeet die regelmatig te checken, dan kom je ook niet echt ver.
De volgende afspraak staat inmiddels gepland. En F. heeft beloofd mij de dag vantevoren nog even te sms-en. Hoe erg is het dan met je gesteld??????
Ouderdom………ik zeg het u!!!!!!
Categories