Het was even stil in blogland! Prioriteiten mensen, prioriteiten. Ik zat even met mijn Man (wat klinkt dat hè ) aan de Italiaanse kust. Venetië is het uiteindelijk geworden. En het was mooi!!! Adembenemend mooi! Iedereen zou Venetië een keertje gezien moeten hebben in z’n leven. U begrijpt, wij hebben genoten. Genoten van het heerlijke weer, genoten van de omgeving en genoten van elkaar. Het was voor het eerst dat wij zonder de kids weggingen en ik kan u verzekeren, het was zeker niet voor het laatst! Ondanks dat ik het geweldig vond om ze vanavond weer in hun eigen bedje te kunnen leggen. Lekker hier, lekker bij mij. Ondanks dat al, was het ook erg fijn om eens alle tijd alleen maar voor elkaar te hebben. We houden dit erin. Minimaal 1x per jaar.
Zo! En nu bent u natuurlijk stiknieuwsgierig hoe het allemaal is afgelopen met die akte en het trouwboekje etcetera. Nou, goed hoor! Die mutsen bij de gemeente wisten zich geen raad. Het was nog NOOIT eerder voorgekomen. Maar goed, iemand moet het eerste trouwpaar zijn zonder akte, denk ik dan maar. En ondertussen kunnen we er hartelijk om lachen. Zeker nadat het volledige bedrag voor het ‘trouwen-op-zaterdag’ aan ons is gerestitueerd. Gratis getrouwd dus. En gratis is altijd goed. Allé we blijven natuurlijk wel hollanders! Maandagochtend eerste werk. Nou ja vooruit, tweede werk. Het storten van alle 5 eurocentjes (bedankt Leon & Jess) en alle 10 eurocentjes (bedankt Liane & Jos) en alle andere zooi (bedankt kapsters) ging nog even voor het bestormen van het raadhuis in Wolluk. Als tweede werk dus, gingen wij die ambtenaren het vuur es effe aan de schenen leggen. Niet gelukt. Een beetje nerveus waren ze wel, maar ik had het erger verwacht. Zelfs daar zijn ze dus nog te lui voor……om nerveus te worden 😉 . Geintje hoor (geen idee welke ambtenaren allemaal meelezen…oeps).
Wij konden vervolgens ter plekke tekenen en aankomende week wordt het hele spulleke aangetekend naar ons verzonden. Aangetekend mag ik hopen, omdat ik anders natuurlijk blijf volhouden dat ik niks heb ontvangen (slecht is mijn bijnaam). Vervolgens mogen wij zelf zorgen dat onze getuigen alsnog hun krabbel onderaan de akte plaatsen. En onze getuigen doen dat natuurlijk niet als er niet weer wat liters Bier en wat te eten tegenover staan. Zo zijn ze. Getuigen. Maar ook dat komt goed mensen, ook dat komt goed.
Verder zijn ondertussen alle indrukken van onze trouwdag een beetje verwerkt. De details over de rest van de dag en het feest blijf ik u nog even verschuldigd……
Al wil ik u best al wel verklappen dat ik dus de day-after een giga-kater had. Sjonge….da’s dus eigenlijk meer iets voor de bruidegom maar die had nergens last van.
Categories