Zo…..we zijn weer van start. Het nieuwe schooljaar is begonnen. Godzijdank. Wat waren de laatste vakantieloodjes zwaar zeg. Zeker Dochter was toe aan wat uitdaging, aan regelmaat, aan haar vriendinnetjes, kortom…..aan school dus. En omdat die uitdaging vorige week nog even op zich liet wachten, had ze een nieuw spelletje bedacht: mama-dwarsliggertje. Ze had er wel plezier in. Ik iets minder. Wat ik ook probeerde……ze werkte niet mee, net als het weer trouwens.
Maar nu is alle ellende passée. Het komt weer helemaal goed. Zelfs met het weer. Het zonnetje staat hoog aan de hemel, maar dat heeft u vast zelf ook al wel geconstateerd. En dan ziet alles er ineens een stuk rooskleuriger uit hè?! Zelfs de to-do-list voor de bruiloft lijkt niet zo lang. Vanavond zal ik daar weer wel anders over denken. Zo ben ik. Zo veranderlijk als het weer. Zeker in stress-situaties. En, mijn hemel, wat is zo’n bruiloft organiseren toch eigenlijk een stress-situatie. En ik maar tegen mezelf aanlullen dat ik bijna 41 jaar ben. En dat ik dan toch niet meer nerveus word van zo’n evenementje. Dat ik in m’n leven al beurzen en evenementen zat heb georganiseerd en dat dan m’n eigen bruiloft ook wel zal lukken. Maar niks helpt hoor lieve mensen, niks helpt. GEK word ik van alles en van mezelf nog het meest. Zo erg dat ik de afgelopen dagen van ellende maar vroeg naar bed ga. Dan heb ik tenminste geen last meer van mezelf. En het is ook nog goed tegen de wallen onder m’n ogen. Klein voordeeltje……..nu nog hopen dat ook de stress-pukkels volgende week zijn verdwenen. Want dat krijg ik ook nog als ik onder hoogspanning sta…….pukkels! En daar zit je als bruid ook niet echt op te wachten…….zucht.
Dus de sjokkela gaat achterin de kast. De nootjes en chips idem dito. Geen slagroom op m’n toetje en ook geen gebak de komende dagen. (*denk nu dat dat toch niet gaat lukken, met al die jarigen in september)
Categories