“Wat deden we vroeger met al die tijd?”, vroeg Man mij gisteren. “Geen idee”, antwoordde ik, “maar toen had ik het voor mijn gevoel ook altijd druk”. We zaten heerlijk in het centrum van Waalwijk op een terrasje, Man aan een sateetje van de Haas en ik aan een Zalm a la Teryaki. Zomaar met z’n tweetjes. En dat was heerlijk. Goede sfeer, heerlijke temperatuur, super relaxed. Om 18h00 ‘s-avonds. Wie deed ons wat?
Ze zijn namelijk uit logeren. De kids. Bij opa en oma. En dan hebben wij ineens zeeën van tijd over. Zodat we gewoon kunnen doen wat we willen. Beetje keuvelen. Beetje eten. Beetje drinken. Beetje mensen kijken. En langs vrienden. Zomaar op een doordeweekse avond. Gebeurt niet zo snel met 2 jonge kids die op tijd in hun bedje moeten liggen omdat ze de volgende dag weer naar school moeten.
De wijn smaakte goed. Het ritje achterop de nieuwe scooter van zus en zwager was ook leuk. Kortom het vakantiegevoel was helemaal aanwezig. En dan viel het toch tegen dat ik vanochtend mezelf nog uit bed moest hijsen om aan m’n laatste werkdag te beginnen. Ik was liever blijven hangen in die vakantie-vibe.
Misschien kwam dat moeilijke opstaan ook een beetje voort uit het feit dat Man het behang van de muren snurkte vannacht. Ik weet het niet hoor. Zou zomaar kunnen. Hemeltjelief…..wat een herrie kan die man maken. Om 01h30 heb ik het maar opgegeven en ben naar het bed van Zoonlief verhuisd. Een beetje slaap heb je op mijn leeftijd echt wel nodig om er niet helemaal verfromfraaid uit te zien de volgende ochtend. En geloof me, de rimpels zijn er al wel, maar als het ff kan wil ik ze ‘s-ochtends toch zo ver mogelijk strakgestreken krijgen. En dat lukt dus niet als ik niet goed slaap.
Ik wilde eigenlijk een nieuwe fiets voor mijn verjaardag, maar als het zo doorgaat vraag ik maar een nieuw strijkijzer…………..
Categories