Categories
Zomaar

Hoe ZsaZsa weer ter sprake kwam…

“Leuk jurkje heb je aan, zeker bij ZsaZsa gekocht?”, werd me grinnikend gevraagd gisteravond! En dat was het begin van een leuk gesprek. Met m’n achternichtje, een ex-medewerkster van ZsaZsa. Ik heb het één en ander gehoord over de werkwijze daar en kan nu misschien toch een ietsiepietsie meer begrip opbrengen voor het (toch wel onbeschofte) grietje. Ik heb gehoord hoe slecht er betaald wordt, hoe ze onder druk gezet worden om te presteren en hoe de sfeer er is. Walgelijk, dat wel. Maar als je dan in zo’n omgeving moet werken, kan ik me voorstellen dat je het soms wel hebt gehad. Dat je het hebt gehad met je baan als verkoopster, dat je het hebt gehad met lastige klanten (vooral met klanten die niet op hun mondje zijn gevallen). We hebben er gisteren uitgebreid over gesproken en er natuurlijk ook smakelijk om gelachen. Gelukkig maar. Gelukkig maar dat we er om kunnen lachen. Gelukkig ben ik niet het type om in zo’n negatieve sfeer te blijven hangen. It happened and it’s over……let’s move on. Al snap ik niet dat er totaal geen reactie is gekomen op een e-mail die ik achteraf nog had gestuurd. Maar goed, daar zal ook wel smakelijk om gelachen zijn, denk ik dan maar. En ook dat mag. Prima. Dat verbetert wellicht de sfeer in de winkel ook nog eens. En als ik dan het onderwerp moet zijn, so be it.
Verder was het gisteren een gezellig feestje. Rustiger dan we gewend zijn, maar desalniettemin wel heel erg leuk. Leuk om met familie samen te zijn. En hoe ouder ik word, hoe meer ik begin te merken dat dat wel belangrijk is. Dat ik superveel geef om alle mensen om me heen en dat het kei-leuk is om ze af en toe te zien en eens bij te kletsen. De familie is ondertussen aardig uitgedund. Door allerlei omstandigheden waar ik geen invloed op heb kunnen uitoefenen. Wat ik overigens ook niet zou willen. Maar wat er nog is, dat koester ik. En al zal mijn eigen gezinnetje altijd voorop staan, toch ben ik eigenlijk best wel een familiemens.