Month: April 2008

Ik heb niets tegen oude vrouwtjes…..begrijpt u me niet verkeerd. Nog een paar maandjes en ik begin zelf ook al tot de ‘oudere’ categorie te horen Al voel ik me zo oud natuurlijk helemaal nog niet. Bovendien zie ik er ook nog een stuk jonger uit…..vanzelfsprekend……wat denkt u wel! Afijn genoeg geklets. Ik heb dus niets tegen oude vrouwtjes, maar laat ze in godsnaam thuis blijven tijdens de ochtendspits. Laat ze niet los in een auto voor een stoplicht en vervolgens op de snelweg. Ze zijn een gevaar voor zichzelf en voor de rest van het verkeer. Deze ochtend trof ik het weer. Het stoplicht sprong op groen en voor mij begon zich een Mitsubishi Colt heel langzaam te bewegen. Met een gangetje van 1km p/u ging de auto over de kruising en ik kon nog net volgen voordat de achterkant van m’n C3 (en die heeft al geen kont) eraf werd gereden. Vervolgens de invoegstrook op en ik vermoedde het al…….de Colt bleef het slakkegangetje aanhouden. Gelukkig hield ik voldoende afstand om nog een beetje snelheid te kunnen maken. Lieve hemel, met 50km p/u voegde de Colt in op de snelweg. Ik zag de auto’s achter me als gekken uitwijken naar de linker rijbaan. Het frustratiegehalte van mij en mijn medeweggebruikers sloeg door naar donkerrood!! Toen ik de Colt inhaalde kon ik niet nalaten even te toeteren……en toen zag ik het geschrokken oude-vrouwtjes-gezicht…………….. U begrijpt, ik zit nu nog steeds met het schaamrood op de kaken………….maar wie verwacht er nou een oud vrouwtje in een Mitshubishi Colt?????

Dat hyves he….dat hyves wordt steeds leuker. In het begin wist ik écht niet wat ik ermee moest. Ik deed maar wat. Maar ineens werd ik langs alle kanten uitgenodigd. Als hyves-vriendinnetje en om lid te worden van een hyves-groep. Waaronder SuperMama’s. Met die titel voelde ik me meteen aangesproken natuurlijk! SuperMama……zegt u nou zelf, dat zijn alle moeders van tegenwoordig toch? Niet dat de moeders van vroeger dat niet waren, maar ze hadden toch duidelijk minder te combineren, regelen en organiseren dan nu. De gezinnen waren wel groter dus misschien is het vergelijk niet helemaal juist. Maar toch, ik vind mezelf een aardige SuperMama. Zeker zo op zaterdagochtend, wanneer ik na een week hard werken, toch maar weer om 07h00 ben opgestaan om met de kindjes naar beneden te gaan. Om met Dochter te gaan kralenrijgen en met Zoon naar Linus te kijken op TV. Ontbijtjes zijn al gemaakt en gegeten en zometeen kan het bad weer aan. De hele dag is het regelen, organiseren en bezig zijn. And guess what? Het is niet erg. Laatst stond er een stuk op SuperMama’s over hoe groot de druk tegenwoordig is. De verantwoordelijkheid, het schuldgevoel. Om eerlijk te zijn, ik ervaar het niet als druk. Verantwoordelijk….JA…..dat gaat nooit over, maar dat is niet erg! Schuldgevoel…..NEE…..ik voel me absoluut niet schuldig dat ik niet altijd zelf aanwezig ben, dat ik nog werk en dat ik of wij soms lekker uit gaan zonder de kinderen. Ik zou me eerder schuldig voelen tegenover mezelf als ik die dingen niet zou doen, als ik er altijd maar zou zijn en nooit weg zou kunnen. Juist dat zo nu en dan kunnen loslaten, dat maakt de moeders van tegenwoordig SuperMama’s!!!