De Lente fluistert…………

Steeds als ik vanuit mijn raam naar buiten kijk, fluistert de Lente iets in mijn oor. Ze lokt mij. En ik zwicht bijna…….
De Lente met haar lieflijk stemmetje. De Lente met haar heerlijk zonnetje. De Lente met haar zachte bries.
De tuinen beginnen te ontluiken en bloeien op. Mensen ook trouwens. Ineens zie ik alle buren in de weer met hun voor- en achtertuin.
Het werkt aanstekelijk. Ook ik wil het liefst alles volzetten met viooltjes en bloeiend spul. Gewoon…..om de boel wat op te vrolijken.
Alleen het beeld wat ik daarbij in mijn hoofd krijg, verandert mijn stemming al. Laat staan als we het plan daadwerkelijk gaan uitvoeren.
In onze achtertuin ligt echter nog een andere uitdaging. De pruimenboom heeft het loodje gelegd. Hij is weg.
Nu, zo in het voorjaar, mis ik hem wel. De mooie witte bloesem en de gezellige kronkelige takken zorgden voor veel gezelligheid in ons bescheiden achtertuintje. Maar vooral het woord “bescheiden” verklaart al waarom hij weg moest. Hij werd te groot. Zelfs al zouden we hem drastisch terugsnoeien. Ook gaf hij tijdens hartje Zomer de nodige overlast. De natte was buiten drogen ging onmogelijk met al die poepende vogels en dan kwamen daar nog hordes wespen/bijen en ander ongedierte bij. Allemaal waren ze verzot op de sappige zoete pruimpjes.
Helaas………hij is niet meer. Onze pruimenboom.
En nu komt het moeilijke en tegelijk ook het interessantste onderdeel. We moeten die lege hoek natuurlijk wel gaan opvullen.
En over die opvulling verschillen Man en ik nogal van mening. Hij wil alles strak, schoon, geen poespas en ik wil eigenlijk toch wel wat groen terug.
Bijvoorbeeld in de vorm van Leilindes die dan meteen de inkijk in de tuin wegnemen. “Leilindes!”, verzucht Man dan vervolgens, “die moet ik wéér snoeien!!!”. Afijn u begrijpt………we zijn er nog niet uit. Er ligt nog geen plan.
Dochterlief heeft dit weekend een plattegrond geprobeerd te tekenen. Met loungebank……”want dat vind ik zo gezellig mama en een trampoline mag ik toch zeker niet?”. En een tuinhaard. Ook dat nog. Zo’n ding waar je meteen in kunt bbq-en.
U begrijpt: ideeën genoeg, nu nog een concreet plan en dan nog de uitvoering. Vooral dat laatste zal wel weer te lang gaan duren naar mijn zin.
Want zo ben ik hè?! Ik wil een leuke tuin. Nu. Nu. Nu. Nu.
Het is vast de Lente die in mijn oor fluistert. Lieflijk, zacht maar toch een beetje dwingend………….