Tag: maanden

Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

Toch…..

……maar begonnen met het klaarzetten van de vakantiespullen. Zoon heeft aardig wat rode plekken, maar is er verder niet al te ziek van. Al ligt hij momenteel wel heerlijk te slapen, wat niet meer zo gebruikelijk is ‘s-middags. En dat is wel even heerlijk. Dochter boven op haar kamer aan het spelen, snoepen en tv-kijken (hoe pedagogisch verantwoord ;-)) en Zoon onder zeil. Op die manier heb ik mooi even m’n handen vrij om in te pakken en nog even een logje te plaatsen. Is nl. vrij lastig met 2 kinderen die anders steeds je aandacht opeisen. Meestal kom ik aan zulke dingen pas ‘s-avonds toe, als ze in dromenland zijn en alles rustig is in huis. Ik loop dus voor op schema! Heerlijk gevoel. Wat helaas wat minder goed aanvoelt, is mijn bekken. Wat ik gedaan heb, weet ik niet, maar ik waggel net zo door het huis als toen ik 8 maanden zwanger was. Zitten gaat goed. Liggen gaat goed. Staan gaat redelijk. Maar lópen………..verdammt doch mal………het zit ook echt niet mee deze week. Ik ben blij dat ik dinsdag zo’n kleine 1400 km mag zitten ;-). Ach ja, ik blijf maar lachen en probeer het positieve overal van in te zien. Wat niet wegneemt dat de moed me soms wel in de schoenen zakt.

Categories
Zomaar

De waterpokken

En net als je denkt, “nu heb ik alles wel gehad deze week”, belt schoonmoeder op met de mededeling dat Zoon allemaal rode vlekjes heeft. Hij heeft daar namelijk een paar daagjes gelogeerd om even wat extra aandacht voor Dochter te kunnen hebben. Tel bij deze boodschap de koorts van maandagavond op en het eerste wat er door mijn hoofd spookte was, “oh jee, één of andere kinderziekte!”. De vijfde of de zesde ziekte (één hiervan heeft hij trouwens al gehad). In eerste instantie dacht ik niet aan waterpokken, want die heeft hij immers gehad toen hij 6 maanden oud was. Maar het heerst wel……….waterpokken. Tenminste, wel op het kinderdagverblijf waar Zoon 3 dagen per week is. En toen ik dus de plekjes (zeg trouwens maar gerust PLEKKEN) vandaag zag, vond ik het toch wel verdacht veel op waterpokken lijken. Nou lekker dan. Net voor vertrek naar Spanje. Kan er ook nog wel bij. Gooi alle narigheid deze week maar meteen in 1x over ons heen. Als het hier dan bij blijft de rest van het jaar, kan ik er wel mee leven 😉

Categories
Zomaar

Uitdaging

Vanmiddag is het weer zover. Over een uurtje word ik samen met Dochter en Zoon bij de tandarts verwacht. De tandarts is een vrouw. Een hele lieve vrouw die heel goed met kindjes overweg kan. Behalve……ja u raadt het al……behalve met Zoon. Een half jaar geleden heb ik zoon meegenomen en dat was net na z’n operatie aan neusamandelen en oortjes. Totaal niet bij nagedacht en achteraf superstom. Het kind sloeg meteen dicht bij het zien van de stoel, de lampen en de witte tandartskleding. De associatie met pijn aan de neus/keel/oortjes was snel gelegd. Met geen mogelijkheid kregen we zoon zover dat hij zelfs maar z’n mond open deed. Hij hoefde niet in de stoel, als ze maar eventjes mocht kijken. Nou vergeet het maar……….al beloofde ik hem alle speelgoedauto’s in de speelgoedwinkel……hij wilde maar één ding……zo snel mogelijk naar huis! Dochter niet. Dochter is een bikkel, die gaat al vanaf haar 2e jaar gewoon in de stoel. Die vindt het allemaal geweldig interessant. Wat wel te maken zal hebben met de ingebouwde natuurlijke nieuwsgierigheid van vrouwen. 3 Maanden geleden hebben we het nogmaals met Zoon geprobeerd, maar ook toen kwamen we niet verder dan een stampvoetende, huilende Zoon die naar de tandarts riep: “Ik hoesse nie tandjes telle!!!”. U begrijpt dat ik zeer benieuwd ben wat het zometeen weer gaat worden. Ik vermoed dat het niet veel anders zal lopen dan de vorige keer. Ik vrees dat hij ook deze keer niet omkoopbaar is!

Update 19h30: Zoon is dus hartstikke omkoopbaar! Het eerste wat meneertje tegen de tandarts zei was: “ik krijg ‘n kadootje als ik tandjes doe tellen”. Hij wist vervolgens niet hoe snel hij op de stoel moest klimmen en heeft zich keurig gedragen!! Dat heeft’ie dan waarschijnlijk wel van mij….. ;-)

Categories
Zomaar

Oud?!?

“Mama, ik zie een rimpel”, zegt Dochter tegen mij. “Jij wordt al oud he?”, volgt er nog even snel achteraan. En daar zit je dus niet op te wachten enkele maanden voordat je 40 wordt. Dat ik al jaren m’n grijze haren moet wegverven is een feit. Dat er hier en daar een rimpeltje komt is een feit. Dat ik niet meer superstrak in m’n vel zit is een feit, maar dat hoeft er heus niet zo dik bovenop gelegd te worden. Ja, de zwangerschappen hebben hun sporen achtergelaten. Ja, het drukke leven laat soms z’n sporen achter en ik kan moeilijk tegen Dochter zeggen dat zij waarschijnlijk ook één van de redenen is, dat ik enigszins verouder!!!! “Kinderen houden je jong”, hoor je altijd aan alle kanten. Er is alleen niemand die erbij verteld dat je het zo druk krijgt, dat je ’s-avonds vaak niet meer kan doen dan uitgeblust op de bank hangen! Natuurlijk blijf je jong van geest. Ik voel me ook absoluut niet oud…….najaa…….op een enkel momentje na dan. Als ik bijvoorbeeld door Dochter wordt gewezen op die enkele rimpel die er toch écht zit. Als ik bijvoorbeeld een dag lang alleen maar ruziënde kids uit elkaar heb moeten houden en als ik een nacht lang heb getobt met een ziek kind of wakker heb gelegen door een snurkende Man. Dat soort dingen hakt er tegenwoordig een stuk harder in dan vroeger……….daaraan merk ik dan toch wel dat de 4 in zicht komt! Lucky me…….

Categories
Zomaar

Lien & haar wasmachien

U denkt wellicht dat ik de afgelopen dagen heerlijk in de zon heb liggen luieren. Ja…geef maar toe….dat denkt u echt! Stil op Lien’s log en dat in combinatie met een heerlijk temperatuurtje van zo’n 20 graden, dat geeft natuurlijk te denken. Niks is echter minder waar. Ik heb hard gewerkt. En ik niet alleen. Man heeft ook z’n handjes laten wapperen. Of betergezegd de handjes van zwager R. laten wapperen, want dat is immers de water-, electriciteit- & afvoer-specialist. Man heeft wel meegeholpen en vooral precies verteld waar hij het hebben wilde. Onze wasmachine en droger zijn verhuisd van de bijkeuken naar de garage. U kunt zich wel voorstellen dat met gemiddeld een was of 2 per dag, ik tijdens de verbouwing niet 2 maanden zonder wasmachine kan. Uitgesloten. Alleen al bij het idee, ga ik chronisch hyperventileren, krijg ik spontaan stuiptrekken en paniekaanvallen. Maar dat is dus opgelost. En alles werkt. Ik ben zwager R. eeuwig dankbaar. Al had ik natuurlijk ook 2 maanden lang, iedere week nieuwe kleren kunnen kopen. Dat had ook gekund. Verder heb ik zelf de zaterdagmiddag op een ladder doorgebracht. De dakkappel moest schoon. En aangezien Man het te druk had met de andere klusjes, ben ik zelf maar op de ladder geklommen. En het resultaat mag er zijn. Alles is weer stralend schoon. Wel heb ik menig commentaar van voorbijgangers moeten aanhoren. Van, “nou dat begint écht op werken te lijken”, tot ” ik moet dat altijd zelf doen” en ook “Gij durft vrouwke” is voorbij gekomen. Maar Lien was goed bezig en een heleboel klusjes zijn inmiddels geklaard. De bijkeuken is leeg. De fundering is bijna uitgegraven. Wat mij betreft mag de aannemer komen! Hoe eerder hoe beter……

Categories
Zomaar

State of Hapiness?!?

Ja, die state of hapiness….zucht….die is snel weer over als ik nu thuis die bulk met was in de bijkeuken zie liggen! Vantevoren stress door mijn was-gen en als ik thuis kom, is het weer precies hetzelfde. Natuurlijk had ik deze keer ook weer veel te veel kleren ingepakt voor die paar dagen en natuurlijk kon ik de helft weer schoon in de kast terugleggen. God-zij-dank! Stel voor dat ik écht alles zou hebben gebruikt wat ik bij had. Dan had er een dubbel zo grote bulk was gelegen….ik moet er niet aan denken. Deze zomer moet het écht anders. Deze zomer….de vakantie naar Spanje….dan moet ik toch maar eens wat efficiënter gaan inpakken. Niet dat ik dan die bulk met kleding efficiënter in tassen ga proppen in plaats van in koffers, nee, het moet met minder. Minder is goed. Minder is beter. Dit wordt de komende maanden mijn mantra, dat begrijpt u wel. Ik kan niks garanderen, maar dat ik het ga proberen is zeker! Nee Lien…niks proberen…het MOET gewoon. En het gaat lukken. “Hmmmm……..minder is goed, minder is beter……..hmmmm” U ziet me waarschijnlijk al helemaal zitten in kleermakerszit op de bank en maar hmmm-en ;-)

Categories
Zomaar

Lien & de verbouwingskoorts

U kent vast het gevoel van iets willen, willen, willen…..óf iets moeten, moeten, moeten. Lien wil, wil, wil nu eindelijk eens starten met die verbouwing. Wat is dat toch met al die aannemers. Voordat er toch eens een offerte in de bus ligt. Op zich allemaal niet zo’n ramp, maar Lien wil, wil, wil onderhand eens gaan plannen. Zodra we weten wie de verbouwing gaat doen en wanneer ze kunnen starten, kunnen we wat concreter onze spullen gaan bestellen. Spullen zoals vloer, gashaard en keuken. Uitgezocht hebben we inmiddels bijna alles, dat dan weer wel. Maar het budget moet ook toereikend zijn én dat weten we dan pas weer als we weten wat de aanbouw gaat kosten!!! Toen we vorig jaar besloten een stukje te gaan aanbouwen, had ik nog niet zo heel erg de drang dat meteen te doen. Maar nu zijn we ondertussen al zoveel maanden verder, zoveel maanden dat ik heb kunnen wennen aan het idee van puin, breken & rotzooi, dat ik nu onderhand wel eens spijkers met koppen wil slaan. U begrijpt dat ik het wel voor de zomervakantie allemaal achter de rug wil hebben. Lien wil relaxed op vakantie, zonder verbouwingsstress. En daarom heb ik nu last van die koorts…….verbouwingskoorts…….ik wil beginnen……als het kon vandaag nog! Uiteraard zal dat niet mogelijk zijn, maar ik ben nu het wachten beu. Ik wil, wil, wil die openhaard en die prachtige natuurstenen vloer en die mooie uitbreiding van de keuken met inbouw-koffiezetapparaat……hebben, hebben, hebben………. Zo en nu is het tijd voor koffie, in plaats van te zeuren!;-)

Categories
Zomaar

Verkocht…..

…….de babykamer! Over een paar weken wordt alles opgehaald en ingeladen. Weer een periode definitief afgesloten. Eerst het wiegje. Dat heeft nog maanden leeg op onze slaapkamer gestaan. Ik kon het niet. Ik kon het niet opruimen en bij m’n ouders terug op zolder zetten. Toen de box. De box was een kadootje aan vrienden die een kleintje kregen. Het was zo’n mooie ronde. Een heel ongemakkelijk, groot maar oh zo’n leuk ding. Afgelopen zomer heeft Zoon een nieuwe kamer gekregen. Een groot bed, een andere kast en leuke cars-spulletjes. De babykamer was zolang opgeslagen in de garage. En stond, u begrijpt het al, behoorlijk in de weg. Steeds dubden we weer wat we ermee zouden doen. Meegeven naar Roemenie was het idee. Ze wilden het niet. Het nam te veel ruimte in beslag in de vrachtwagen. Lange tijd riep Man dat hij wel foto’s zou maken en deze op Marktplaats zou zetten. Daar kwam ook niks van. Totdat Man laatst op z’n werk liet vallen dat we een babykamer in de aanbieding hadden. Nou, meteen interesse! En nu is alles dus verkocht. Alles……de kamer, de lampen, de kinderwagen, de maxicosy, het campingbedje en alle andere rommel die ik nog vergeten ben. Raar hoor. Sentimentele muts die ik ook ben! Straks sta ik nog te janken als alles wordt ingeladen……..je zult het meemaken!

Lien & baby’s

“Het blijft leuk hè schat, zo’n kleintje”, zeg ik enthousiast tegen Man. Vriendin Chris was op visitie met 11 weken oude Daan. Zo’n schatje! Man had ‘m vast en kreeg ‘m waarempel nog stil ook. Man kijkt me met een veelzeggende blik aan…….waarmee hij bevestigde wat ik zei, maar waarmee hij ook meteen wilde duidelijk maken dat het wat hem betreft klaar was met ‘kindjes kopen’. Maar wat is er nou leuker dan zo’n ietsiepietsiekleinebaby? Niks toch? En al zou ik nog een derde kindje krijgen, dan nog zou dat gevoel nooit weggaan. Sja…… en je kunt natuurlijk ook niet aan de gang blijven. Nee, Lien is er klaar mee. Voor mij geen derde. Want een baby is dan superleuk, maar die negen maanden die eraan vooraf gaan, die zijn geen pretje. En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat je dat ‘kleintje’ ook nog moet uitpoepen. Bovendien komt er dan nog eens bij dat wij al 2 gezonde kindjes hebben, van elk soort één. Wat wil je dan nog meer? Een ander kleurtje? Nee, het is goed zo. Zeker als je weet dat ik vroeger helemaal geen kinderen wilde. Ik was toen natuurlijk ook nog niet de juiste man tegen het lijf gelopen, maar alleh. Ik had er ook nog een theorie voor waarom ik er geen wilde. Één was zielig, twee was burgerlijk, met drie was er altijd ééntje de klos en vier was teveel. Oké oké ik weet wat u wilt zeggen……..maar er is mooi niks mis met burgerlijk………puh……