Categories
Zomaar

Over een auto, slechte ogen en 40 jaar!

Net als je denkt alles te hebben gehad, gebeurt er natuurlijk weer iets. Al maanden heb ik weer enorm veel last van hoofdpijn. Al maanden neem ik me voor om m’n ogen weer eens te laten testen, dat was immers weer een jaartje geleden. En om de oorzaak ‘slechte ogen’ voor de hoofdpijn te kunnen uitsluiten, wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Maar, zoals bijna iedereen, leef ik momenteel in zéér drukke tijden en had ik nog steeds niet de tijd en moeite genomen om even bij de opticiën binnen te lopen. Stom, heel stom. Want nu had ik het dus deze ochtend hè?! Pats boem…….heel de zijkant van Man’s auto in de prak. Een paaltje wat er al jaren staat. Op een plein waar ik meerder keren per week kom. Met een auto waar ik hartstikke veel in rijd. Hoe dom kun je zijn?! Precies aan de rechter kant. De kant waar ik dus weinig of niks zie. En al helemaal geen diepte kan inschatten. Niet dat ik zo’n stomme actie wil goedpraten. Ik had gewoon beter moeten opletten en niet weer eens “even snel” een boodschapje willen doen. Afijn. Kwaad was geschied. Auto zit aardig in elkaar, maar zelf hadden we gelukkig niks. Zoon en ik. De schrik in de benen…..dat wel. Man is gelijk naar ons toegekomen, heeft de schade opgenomen en de boel meteen geregeld met de verzekering en het schade-reparatie-bedrijf. Maandag over een week ist’ie weer als nieuw. Het is per slot van rekening maar blik……..ahum……. U begrijpt dat ik (nog nashakend van de schrik) meteen bij de opticiën ben binnengelopen. En wat denkt u? Yep…….m’n ogen zijn in een jaar tijd vreselijk veel achteruit gegaan. Oeps……..zou het iets met m’n leeftijd te maken hebben? Dus bovenop alle extra onkosten die we nu ongetwijfeld weer zullen krijgen (eigen risico enzo….) kwamen dus ook nog nieuwe brillenglazen. En zegt u nu zelf………..wat zijn nieuwe brillenglazen nu zonder een nieuw montuur?

Categories
Zomaar

6e ziekte

Nou, dat bleek Zoon dus te hebben. Tenminste dat denken we. Alle symptomen kloppen met de beschrijving van deze kinderziekte. Eerst een aantal dagen flinke koorts en dan ineens helemaal onder de rode vlekjes, beginnend op de romp. Vrijdag tijdens het verschonen van de zoveelste poepbroek (de poepfabriek was nog steeds actief) zag ik ineens de uitslag op z’n buik. “Oh…”, dacht ik, “hij heeft dus weer de één of andere kinderziekte opgelopen”. En internet bracht uitsluitsel. De huisarts heb ik niet meer geraadpleegd. Buiten het feit dat ik dan toch met een kluitje in het bekende riet word gestuurd, was Zoon ook gelijk een stuk opgeknapt toen die uitslag er éénmaal was. Hij begon weer wat te eten en dronk goed. Zaterdag zijn we zelfs nog gewoon de hele dag naar de Efteling geweest. Zoon in de buggy en hij vond alles prima en heeft ervan genoten. Gisteren moesten we wel weer even bijkomen, maar daar is de zondag ook voor bedoeld. Tenminste………wel in huize De Kock. Nu maar afwachten of Dochter het niet ook krijgt. Die klaagde gisteren nl. over het feit dat ze pijn aan de binnenkant van haar hoofd  had. Ikke: “och schat, heb je hoofdpijn?”. Dochter geërgerd: “Neehee, het zit aan de binnenkant!”. Sja, en wat zeg je daar dan weer op hè?!

Categories
Zomaar

De gashaard

En nu verwacht u zeker een heel grappig logje van mij waarin ik helemaal in detail ga beschrijven hoe het dan is afgelopen met de gashaard…….en Man…..en mijn charmes. Nee dus. Nou vooruit een beetje dan. Hij is opgeschoven. Zo’n 35 centimeter. Zomaar zonder mokken van Man. Sterker nog……Man vond het wel een goed idee. En daar ga ik dan weer he…..met die charmes van mij. Helemaal niet nodig. Als ik het met een chagerijnige kop door het inmiddels ontwikkelde ochtendhumeur had gevraagd, had hij het simpelweg ook gewoon gedaan. Zo is Man. “Wil jij hem om? Nou dan zet ik ‘m om! Nu kan het nog”, was z’n reactie. Zucht………was hij maar in alles zo gemakkelijk 😉

Categories
Zomaar

Vakantie!!!

Raar idee hoor…..om nu 4 weken vrij te zijn. Het vakantiegevoel is er nog niet echt. Dat komt wellicht ook door de zonuren die we hier in Holland momenteel hebben. Triest. Je zal dus maar hier op een camping staan…….met al die regen…….en die kou! Hopelijk wordt het de komende week een stukje beter. Gisteren had ik er nog even een hard hoofd in of wij wel zouden vertrekken volgende week. Dochter had maarliefst 39,4 graden koorts en lag te rillen in bed. “Oh nee, straks gaat het nog ontsteken!”, was mijn eerste reactie. Echter vanochtend was het weer gezakt en ze lijkt nu toch een beetje meer kleur op haar wangen te krijgen. Geen ontsteking tot nu toe dus…….. Waarschijnlijk komt alle spanning van de afgelopen week er nu uit. Ze heeft gisteren de hele middag liggen slapen en wilde de hele dag niks eten. Dat gaat gelukkig ook beter vandaag. Ik begin zelf inmiddels ook wat te wennen aan het grote gapende gat in haar mond. Erg fraai is het niet, maar alleh……we doen het er maar mee. Vooral de wetenschap dat er straks een paar gloedjenieuwe mooie voortanden zullen komen, maakt veel goed. Bovendien blijft ze natuurlijk mijn mooie prinses……met of zonder gat.

Categories
Zomaar

MAÑANA, MAÑANA

En ja hoor………wij hebben het weer. 2 Portugezen die onze natuurstenen vloer moeten leggen. Niks tegen op deze mensen hoor, begrijp me niet verkeerd. Een vader en een zoon. De vader is een schat en de zoon……mwhaa……ik krijg er niet zo’n hoogte van. Doet er ook niet toe, ze leveren prachtig werk af. “Iek moete de jeeele dag pusseluh”, verklaarde de vader. Het schijnt dat hij en z’n zoon de enige mensen binnen dat bedrijf zijn die deze vloer kunnen leggen. Geen enkele tegel is hetzelfde. Geen enkele tegel is recht. Dat was juist de charme waar wij in de showroom voor vielen, maar als ik vantevoren had geweten dat het leggen geen 3 dagen maar 1,5 week in beslag zou gaan nemen, dan weet ik nog niet zo net of ik deze vloer had gekozen. Sjesus…….die mannen maken zich écht niet druk! Gelijk hebben ze natuurlijk, maar zelfs onze aannemer heeft vol verbijstering het werktempo van onze zuiderlingen staan gadeslaan. Ze zijn zo vlug als dikke poep. En wij Hollanders kunnen daar niet tegen. Misschien moet ik voor mezelf praten, maar als ik zo naar de mensen om me heen kijk, dan hebben die toch een soortgelijke reactie. Waaruit ik dan weer concludeer dat het niet enkel aan mezelf ligt. Het wordt dus nog even doorbijten voor Lien. Nog even volhouden en dan ligt de vloer erin. Weken heb ik uitgekeken naar dat moment. In mijn hoofd zou dat dit weekend zijn geweest. Helaas. Na woensdag is het zover. Dan is de vloer af, gevoegd, geïmpregneerd en zitten de plinten ertegen. Deze heren zouden ook de nieuwe natuurstenen vensterbanken maken, maar ik moet toegeven dat ik ze er nog liever zélf tegenaan plak………………. Sjongejonge………mag ik even 10 liter peper?!?!?

PS: weet u wat MAÑANA betekent? Het betekent niet: MORGEN, maar: NIET VANDAAG!!!!!

Categories
Zomaar

En toen…..

…….was het stil en donker op m’n log. De server kapot. Dat kon er ook nog wel bij met alle druke van de verbouwing. En Man is supergoed met computers, servers, beveiligingstructuren enz. enz. Maar de laatste backup van mijn blog was van vorig jaar!!! Maar hé….er zijn belangrijkere dingen in het leven dan logjes en een server. Even stond mijn hoofd er niet naar om er over in te zitten. Bovendien stonden de meeste logjes ook op Hyves, dus dat was even een kwestie van overzetten. Maar nu ben ik ook alle reacties kwijt. Degene die u dus nu links ziet, zijn van vorig jaar. Klagen doe ik niet, want ik ben allang blij dat alles weer werkt. Het heeft weer de nodige euries gekost, maar dan heb je ook wat…. Nu nog iets vaker een backup maken en het komt helemaal goed in ons computerlandje

Categories
Zomaar

Shrek-oren

Vorige week hebben we een bezoekje gebracht aan Moviepark Germany. Heel veel hadden we ons ervan voorgesteld. En dat hadden we dus beter niet kunnen doen. Niet dat het geen mooi park is, dat niet. Het is erg amerikaans met veel winkeltjes en Ben&Jerry ijsjes en hotdogs en family pizza’s en wat al niet meer aan fastfood & snoep. De kindjes keken hun ogen uit toen ze Spongebob, Patrick, Jimmy Nutron, Dora & Shrek in het ‘echie’ zagen. En als ze straks de leeftijd van tieners bereikt hebben dan kunnen ze in Moviepark hun hartje ophalen. Genoeg attracties voor de wat oudere kids. Voor die van ons vond ik het een beetje tegenvallen. Nu is het natuurlijk wel zo dat wij strikverwend zijn met de Efteling in onze achtertuin. Er is voor die kleine ‘apen’ niks mooiers dan de Efteling. Oké oké en Disneyland dan…….maar dat is iets verder dan 5 minuutjes bij ons vandaan. Dochter was wel een bikkel. Ze wilde met Shrek op de foto!! Dora had ik nog begrepen en Spongebob ook, maar Shrek……… Diezelfde avond nog komt Dochter naar me toe, hard huilend: “Mahahamaaaaa, ik wil geen Shrek-oren!”. “Shrek-oren, hoezo dan?”, vraag ik verwonderd. En wat bleek…..Man had in een boze bui gezegd dat als ze zo slecht bleef luisteren ze Shrek-oren zou krijgen……die doen het tenminste goed! Ik kan u verzekeren tegen dit dreigement kan geen ’stoute stoel’-principe van de opvoed-politie op. Maar of het nou pedagogisch verantwoord is…….hmmmm………dat laat ik maar even in het midden.

Uit de oude doos….

“Er staan hier nog een doos en een koffer met spullen van jou op zolder!” zei Mam dit weekend. “Oh?!?”, was m’n reactie. “Wil je die nu misschien mee hebben?” stelde ze voor, “is leuk voor Senna”. “Ja, en fijn voor jou”, dacht ik bij mezelf, “is eindelijk die rotzooi van jullie zolder af”. Werd ook wel een keertje tijd. Ik ben immers al 17 jaar het huis uit. En toen….en toen…..toen kwamen die spullen naar beneden. Wat een jeugd-sentiment. Knutselwerkjes van de kleuterschool, rapport van de kleuterklas (nu groep 2),  poesie-album, leesboeken, oude schoolboeken en een doos vol met spelletjes. “Oh, mam, kijk hier” en “Oh, mam, kijk daar”, ging het de hele tijd. En Senna? Nou, die kon haar geluk niet op……zoveel nieuwe onbekende spulletjes. Vooral mijn primitieve knutselwerkjes vond ze erg interessant. En toen vond ik ineens m’n oude dagboek tussen alle boeken. Het zat op slot. “Ik weet alleen niet waar het sleuteltje is”, zei m’n moeder, die dus duidelijk het dagboek ook al had gevonden. Éénmaal thuis vond ik de sleuteltjes onderin de doos met boeken. Man had al voorgesteld om het slotje open te breken. Hoezo nieuwsgierig??? Natuurlijk wilde ik eerst zelf eens teruglezen wat voor onzin ik destijds op papier krabbelde. Het dagboek dateert uit 1985, 1986. Vet in m’n tienerjaren en superverliefd op m’n eerste grote liefde. Het staat er allemaal in. De onzekerheid, de uitbundigheid, het tienerverdriet, heel raar om terug te lezen en heel persoonlijk. Enkele passages heb ik hardop aan Man voorgelezen, waaruit hij concludeerde dat het schrijven er toen al in zat. En ik denk dat’ie gelijk heeft…………..

Proefritjes

Man ‘moet’ een nieuwe auto. Z’n proeftijd zit erop en we mogen de tijdelijke auto inruilen voor een nieuwe. Ééntje die man zelf mag uitzoeken. Tijd voor wat proefritjes dus. Mijn voorkeur (ja…ik heb ook nog wat in te brengen) ging uit naar de Passat. Mooi model en niet in de laatste plaats ben ik erg gecharmeerd van de laadruimte. Man gaat het in eerste instantie om het vermogen. Vandaar dat Man afgelopen vrijdag een testrit ging maken met de Passat 140pk! “Rijdt lekker” zei Man opgetogen toen hij thuis kwam. Ik moest er dan ook maar eens even mee gaan rijden. En ja, hij reed prima. Nou vind ik m’n fiets al lekker rijden, dus die 140pk Passat kon er zeker mee door. En groot! Groot dat dat ding is van binnen, niet normaal meer. Ik had Man tijdens onze laatste vakantie beloofd (hij heeft het zelfs op tape staan!) dat ik de volgende vakantie veel minder zou meenemen, maar geloof me, dat is met de Passat niet nodig. Vervolgens was gisteren de 2e testrit gepland met de Alfa 159. “Alfa?” zult u wel denken. Dat dacht ik nl. ook toen Man er de eerste keer mee op de proppen kwam. “Alfa???”, zei ik tegen Man, “je wilt zeker iedere week in de garage staan?”. Want zeg nou zelf, daar staan ze toch om bekend. “Nou en?” was Man’s reactie, “ik lease ‘m toch?”. Maar nu heeft Lien dus gisteren in dat ‘ding’ gereden en ik verzeker u, mocht Man voor deze auto kiezen dan laat Lien toch echt d’r fiets in de schuur. Wat een auto! In één woord GEWELDIG. Lien is verliefd. Hij is mooi, strak, gestroomlijnd, snel, subtiel….en sja…..dan neem je wat minder ruimte voor lief. Het ziet er naar uit dat het dus de Alfa gaat worden. Alleen 1 probleempje…….Man wil ‘m eigenlijk kopen en niet leasen…….nu maar hopen dat we geen ‘maandag-model’ treffen 😉

Categories
Kids

Lien & wat mensen denken

“Wat is hij toch altijd ‘lekker’ druk hè?” zei een moeder laatst op school tegen me. Ze bedoelde Zoon, die lekker actief op het schoolplein rondrende…..niets of niemand ontwijkend. Wat ze natuurlijk eigenlijk bedoelde was, “sjesus wat is dat kind druk……ist’ie altijd zo?”. Ik ken dat. Ik lees het zo in iemands ogen. Moeders die zelf veel rustigere kindjes hebben en dus niet veel gewend zijn. Hoor ik niet bij. Wij hebben 2 stuiterballetjes. En ik vind het heerlijk. Ik vind het heerlijk dat ze niet verlegen zijn. Ik vind het heerlijk dat ze hun energie kwijt kunnen. Ik vind het heerlijk dat ze zo gezellig door het leven stuiteren. Maar natuurlijk niet altijd. Soms, als ik zelf moe ben en op m’n tandvlees loop, dan zou ik willen dat er wat minder pit in zat. Maar dat is nu éénmaal niet zo en daar zal ik het mee moeten doen. Natuurlijk zijn er wel manieren om even wat rust te creëeren. De TV aan, samen een boekje lezen of een spelletje met ze doen, werkt meestal goed. Verder zijn het eigenlijk heel gemakkelijke kinderen. Slapen doen ze goed (wat wil je na een dag stuiterballen…. 🙂 ). Laat ze maar lekker gaan, die 2 apenkoppies. En hoe vaker ik naar ze kijk en ze hun gang lekker laat gaan, hoe meer ik besef dat we het best goed doen met ze. Ze zijn happy. Ze zijn vrolijk en ja, ze zijn af en toe een beetje druk………..so what?