Het is wat….dat hele Sinterklaasgedoe. Zeker met 2 kleine kids die heilig alles geloven wat er op hun mouw wordt gespeld. Vanochtend hadden we Sinterklaasfeest op mijn werk. De pieten kwamen binnen en het beloofde een feestje te worden. Ze waren vrolijk, springerig, pepernotenuitdelerig en zingerig. Precies zoals Pieten horen te zijn dus! Een vrolijke gekke bende. Totdat de goedheiligman z’n intrede deed. Dochter-lief zat als een kasplantje op haar krukje vooraan, helemaal geobsedeerd naar de beste kerel te kijken. En toen begon d’ie te praten. Lieve hemel…..als ik peper bij me had, had ik het persoonlijk in z’n reet gestoken! Wat een slome duikelaar was dat. Gelukkig hadden de kids het niet zo in de gaten, in ieder geval die van ons niet. De organisatie was verder errug leuk. Eerst kwam er een clown die kon toveren. Persoonlijk denk ik dat dochter daar meer van heeft genoten dan van die hele Sint. Bovendien had ze het ‘geluk’ dat die debiele moeder van haar, haar ook nog had aangemeld als iemand die bij Sint op schoot kon. Niet in de laatste plaats om het ‘niet-met-rust-laten-van-onze-kat’-probleem aan te pakken. Weest u gerust, het had geen effect. Alhoewel…..ze is nu logeren bij opa en oma en voordat ze vertrok maakte ze wel de opmerking dat het maar goed was dat ze ergens anders ging slapen, want dan kon ze ook de kat niet vervelen. Uhhmmm…..goed pedagogisch bezig mams! Afijn, nog 1,5 week en dan is die vent met z’n nepbaard en rare muts ook weer verdwenen. Hopelijk keert dan de rust in huis weer een beetje terug. En blijft m’n portemonnee iets beter gevuld 🙂