“In de zon gezeten?” wordt deze ochtend al meerdere keren aan mij gevraagd. En al lachend kijk ik zelf naar mijn ‘wielrenners-outfit’ wat keurig afsteekt. “Ach….ondergrondje kweken voor de aankomende vakantie” antwoord ik, terwijl ik eigenlijk niet wil dat ik er zo uitzie! Dat mijn armen een beetje rood zijn, is geen probleem hoor, maar dat ik dan zo stom ben om een shirt aan te trekken wat die witte bovenstukken net niet helemaal bedekt, is wel erg. 3/4 van mijn arm is een soort van Marco-Borsato-Rood en de de rest (het bovenste gedeelte) is spier-, maar dan ook spierwit! Aan het begin van iedere zomer vind ik mezelf altijd heel stoer en als de temperatuur niet boven de 25 graden uitkomt, kan zelfs Lien het volhouden in de zon. Zonder mezelf in te smeren (hoe stom kun je zijn) zit ik dan gezellig in de tuin……in de zon! En ik heb niet veel nodig om een soort van kreefterig te worden. De pijn van het verbranden kan ik goed verdragen (heb tenslotte 2 kids gebaard :-)), maar al die opmerkingen al de hele ochtend…………AUW!