Categories
Zomaar

Schuldgevoel

Het is heerlijk op de camping! Back to basic met niks te doen….nou ja, niks te doen dat is niet helemaal waar natuurlijk. Genoeg te doen maar weinig te moeten. Dat is beter verwoord. Zelfs de dagen dat ik alleen met de kinderen en de hond ben, zijn heerlijk. Geen auto, geen fiets dus alles te voet. Dan word je gedwongen eens helemaal tot rust te komen. Je kunt nergens naartoe dus ik heb niet steeds het gevoel dat ik iets moet ondernemen. Dat gevoel is nieuw, want ben nou eerlijk, in deze hectische maatschappij hebben we altijd het gevoel dat we onze tijd nuttig moeten besteden. Niksen is er voor ons volwassenen niet bij. En wat heb ik de afgelopen dagen toch een hoop genikst. Mezelf zelfs verveelt. En dat was heerlijk. Ik kan me niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst heb gedaan.

Toch heeft deze vakantie ook z’n keerzijde. Op vakantie terwijl je eigenlijk ziek bent, kan in mijn beleving niet. En als je niks aan het doen bent, staan die radartjes in je hoofd niet stil. Dan komt er toch een soort van schuldgevoel. Natuurlijk weet ik wel dat ik dat moet loslaten, maar dat ik mijn collega’s nu opzadel met extra werk voelt niet fijn.

Dit is duidelijk 1 van die punten waar voor mij nog wat te leren/halen valt. Ik mag mezelf dit gunnen. Deze rust. En ik mag genieten van dit niks-doen! Een soort van mantra die ik regelmatig herhaal. Bovendien hoop ik straks thuis te komen met wat meer rust in mijn hoofd en daar is iedereen bij gebaat, niet alleen ikzelf.

ik heb op advies van een collegaatje het boek “I love me” gekocht. Op mijn tempo en gemak lees ik iedere dag een stuk. Lezen lukt namelijk ook niet al te lang achter elkaar. Poeh hey en dat was confronterend, dat zelfs mijn grootste hobby (lezen) niet wilde lukken. Maar het boek is een aanrader! Heel verhelderend!  Natuurlijk weten we diep van binnen wel waar onze valkuilen zitten, maar hoe trappen we daar niet steeds weer opnieuw in. Dan moet je terug naar je gevoel….je intu?tie….je rationele stuk loslaten. Makkelijk gezegd dat snap ik ook wel maar dit boek beschrijft de manieren waarop je dit kunt doen.

Op deze manier kan ik de vakantie toch gebruiken om meer inzichten te krijgen. En eigenlijk wordt dan heel duidelijk dat niksen best mag, dat niksen soms nodig is en dat door te niksen een hoop duidelijk wordt en dat het goed is voor je creativiteit en gemoedsrust. Het wordt tijd dat ik af en toe dat verantwoordelijkheidsgevoel eens loslaat, samen met het schuldgevoel laat wegvliegen.