De rust deed Steven goed. Hij had alle tijd om na te denken en realiseerde zich dat hij zich goed in de nesten had gewerkt. Achteraf had hij Suzan nooit meer moeten opzoeken. Ze was waarschijnlijk nooit van plan geweest om hem te verlinken. Daar had ze per slot van rekening alle kansen toe gehad. Ze had dat niet gedaan, maar had haar leventje weer opgepakt. Met een nieuwe naam, dat wel. Dat verdomde ego van hem had hem weer danig in de problemen gebracht. Bovendien wees alles erop dat Suzan waarschijnlijk zijn aanval had overleefd waardoor de situatie nu echt penibel was geworden.
Hier kwam nog bovenop dat hij al 2 dagen niemand meer te pakken kreeg. Geen Jeroen. Niemand. Dat beangstigde hem nog des te meer. Wat was er gaande in Nederland? Hij had zich al allerlei scenario’s in zijn hoofd gehaald. Wie weet dat Suzan nu wel alles uit de doeken had gedaan. Het zou heel logisch zijn als ze inderdaad nog leefde. Het koude zweet liep inmiddels over zijn rug.
Misschien werd het tijd dat hij zijn verdere plannen ging uitwerken. Hij kon hier op deze plek niet al te lang meer blijven, dat was wel duidelijk. Een voorgevoel zei hem dat het in Nederland foute boel was en dat de politie hem op de hielen zat.
Mocht Suzan nog leven dan moest hij iets bedenken. Een manier waarop hij haar liet weten dat ze veilig zou zijn. De rest van haar leven. Hij kon en wilde haar verder geen kwaad meer doen. Dat hij altijd van deze vrouw heeft gehouden, was nu wel heel duidelijk. Hoe heeft het toch allemaal zo ver kunnen komen? Zo ver dat hij zelfs de mensen van wie hij hield kwaad kon doen? Hij wist het antwoord niet.
Steven kwam uit een arm gezin. Hij had geen fijne jeugd gehad. Altijd was er geld te kort. Zijn vader dronk en zijn moeder vond alles best. Nooit had ze het lef gehad om eens voor zichzelf en haar kinderen op te komen. Vaak was er niks of te weinig te eten. En van enige luxe in huis was al helemaal geen sprake. Hij groeide op in een buurt waar veel mensen hun geld niet eerlijk verdienden. Ze hadden allemaal handeltjes in van alles en nog wat. De politie was met enige regelmaat in hun wijk te vinden. Hij had al snel door hoe het op straat er aan toe ging. Steven was slim. Hij wist zich al op jonge leeftijd in een behoorlijke positie binnen de criminele sector te wringen. En al op zijn 16e was hij de ‘baas’ van een kleine jeugdbende uit zijn buurt. Zijn vrienden keken tegen hem op. Hij merkte hoe gemakkelijk het geld op deze manier binnenkwam. Het begon met kleine diefstallen en handeltjes, maar al snel groeide het uit naar grotere handel. Drugs, prostitutie, mensenhandel. Daar was het grote geld in te verdienen. Nooit heeft hij daar problemen mee gehad. Zo was zijn leven. Al die jaren was het hem gelukt uit handen van de politie te blijven, maar nu was hij daar niet meer zo zeker van. En dat allemaal omdat hij van een vrouw hield. Een vrouw die gevaarlijk voor hem was. Niet omdat ze hem kwaad wilde doen. Nee juist omdat ze ook van hem hield. Omdat ze hem waarschijnlijk wilde beschermen door een andere identiteit aan te nemen en verder te gaan met haar leven, in plaats van aangifte tegen hem te doen. Dat hij dat niet had ingezien! Dat hij alsnog een aanslag op haar had gepleegd en misschien wel had gedood, dat was onvergefelijk……
Toen Steven éénmaal geld ging verdienen met zijn duistere zaakjes heeft hij gezorgd dat zijn ouders het beter kregen. In ieder geval was er iedere dag eten. Zijn 2 broertjes mochten niks te kort komen. Hij heeft ervoor gezorgd dat ze konden studeren en beide jongens zijn goed terecht gekomen. Hij wilde ze pertinent niet betrekken bij zijn zaakjes. Ze hebben allebei een keurige baan en een gezin. Dat was wat hij wilde. Die verantwoording heeft hij altijd heel sterk gehad. Zijn ouders konden het ze niet geven. Hij wel en daar was hij trots op. Zijn leven mocht hij dan verkloot hebben, dat van zijn broertjes heeft hij ermee gered. Nu nog zorgen dat Suzan, mocht ze nog leven, goed terecht kwam. Hoe het met hemzelf verder moest, wist hij niet. Dat wordt van latere zorg. Hij heeft zich altijd gered. Het zal nu ook wel goedkomen………..