Categories
Zomaar

The day after

En dan is het nu de Day After. De dag dat ik eigenlijk gisteren een prik had moeten halen met Zoon. Tegen het mexicaantje. U weet wel……dat kereltje wat mij een beetje te hard zwaait met z’n sombrero. En die dan tijdens het zwaaien lekker wat virusjes onze kant op probeert te krijgen. Ik ben dus niet geweest. Shame on me. Ik hoor dus bij die eigenwijze 20-40% die toch niet zo nuchter is als het eruit ziet. Niet dat ik in allerlei complot-theoriëen geloof, maar ik vertrouw het middel nog minder dan het mexicaantje. Al had ik dit vooraf trouwens niet van mezelf verwacht. Ik, nuchtere hollandse, ik die dan ineens iets tegen een inenting heeft, terwijl mijn 2 schatjes verder alle mogelijke spuiten hebben gekregen. Van de DKTP tot de BMR en tot de Meningo-kocken (om maar even in onze achternaam te blijven). En om te zeggen dat ze daar nu zo ziek van zijn geweest……neen. Zoon heeft er wel beduidend meer last van gehad dan Dochter, maar écht heel erg ziek is hij niet geweest. En nu loop ik dus zomaar het risico dat het mexicaantje hem begroet. En dan hebben wij, his bloody parents, hem dus niet ingeënt. Mocht hij dus ziek worden, dan heeft hij in de pubertijd heel wat modder om mee te gooien. Naar ons dus. En niet dat ik daar nu zo bang voor ben. We kunnen wel wat hebben. Wij, 2 ouders die dan zwaar in de menopauze en overgang zitten. Lekker gepland van ons by-the-way. Dat is dan namelijk weer het nadeel van ‘oud’ moeder worden. Krijg je het straks lekker allemaal tegelijk op je dak! En de pubertijd én de overgang. Maar eh……we dwalen af geloof ik.
We hadden het over het mexicaantje en de prik. Of betergezegd de NIET-prik. Ik wil hier niet overkomen alsof ik mijn keuze probeer goed te praten. Het is simpelweg een keuze. Een keuze die voor ons op dat moment de beste leek. En misschien zitten we er helemaal naast. We zullen het binnen afzienbare tijd merken. Bovendien kunnen we altijd nog voor de 2e ronde in december gaan. Dan hebben we alvast wel een beter beeld van wat de inenting heeft gedaan bij de rest van de kindjes. Maar vooralsnog gaan we ervan uit dat we ook die niet gaan halen. Je zou bijna geloven dat ik in een zwarte-kousen-dorp woon……. Oh ja, dat is ook zo! 🙂
Nog even en ik ga in Staphorsterkledij lopen………