En dan is het alweer vrijdagmiddag. Weekend. Heerlijk. En wat een mooie dag was het vandaag. Als onze tuin en oprit niet zo onder de bladeren zou liggen, zou je helemaal niet denken dat het herfst is. Maar toch is het zo. Herfst. En op naar de winter. Ondanks het feit dat ik het vandaag heerlijk vond, mag het van mij ook echt winter worden. Maar dan wel met vorst. Met ijspret en kou. Niet zo’n slappe regen- en windachtige winter.
Oké weekend dus. Lekker uitrusten. Genieten van de kids en het sinterklaasgebeuren. Het is nodig met de drukte van de afgelopen week. Dochters verjaardag, de intocht van Sinterklaas, de verhuizing op het het werk en gisteravond een etentje met (ex)collega’s. Allemaal leuk maar ook vermoeiend. Zeker omdat mijn energielevel deze week onder nul zit. Ik slaap 9 uur per nacht en het is nog niet voldoende. Maar verder gaat alles goed hoor. Geen griepsverschijnselen. Geen verkoudheid en geen gehoest. Nog niet in ieder geval. Het mexicaantje heeft hier nog niet aangebeld. Misschien moet ik dat hier ook niet schrijven want wellicht is het de goden verzoeken.
Over het mexicaantje gesproken. De oproep voor Zoon is deze week in de bus gevallen. Weer die twijfel. Wanneer doen we het als ouder nu goed? Ik weet het niet. Man en ik hebben echter wel besloten om Zoon niet in te laten enten. Nu nog niet in ieder geval. We gaan er vooralsnog maar even vanuit dat hij sterk genoeg is, mocht hij het toch krijgen. De keuze om wel of niet te gaan is heel persoonlijk en ik snap ook absoluut de ouders die wel gaan. Alleen is bij ons beiden (man en mij) het NEE-gevoel groter dan het JA-gevoel. We doen op dit moment simpelweg wat ons het beste lijkt. En zolang je dat als ouder doet, dan kun je het toch eigenlijk niet verkeerd doen?
Afijn genoeg over het mexicaantje. Ik ben hem beu. Zoals velen van u waarschijnlijk!
Voor nu gaan we lekker van het weekend genieten. De pepernoten en de taaitaai staan op tafel. De Sinterklaassfeer is helemaal in huis. Fijn weekend allemaal……….
Categories