“So hey…”, zegt een collega van me vanochtend op m’n eerste werkdag na de vakantie, “jij hebt zeker een zware nacht achter de rug óf een wel héééle goeie vakantie gehad!”. En ik kon alleen maar glimlachend terugdenken aan gisteren. Ondertussen quasie onschuldig vragend, “hoezo?”. Ik blijk nogal rode oogjes te hebben. Geen idee hoe ik eraan kom! Of zou het zijn van de flessen Prosecco die er gisteren zijn opgedronken? Niet dat u nu meteen moet gaan denken dat ik in onze vakantie één of andere alcoholiste ben geworden hoor. Neu….het was dus inderdaad mijn vrijgezellendag gisteren!
Net toen ik dus dacht dat het niet meer zou gebeuren en dat het toch waarschijnlijk volgende week zou zijn…..net toen…..ging de bel. En niet 1x, niet 2x….nee….zo hard en zo lang ze maar konden. Het kon niet missen. De meute stond voor de deur. Met een prachtige (en lekkere, daar gaat m’n opletten-voor-de-grote-dag-voornemen) taart. Helemaal onverwacht was het natuurlijk niet. Mede dankzij mijn attente moeder die zaterdagmiddag nog net even riep: “veel plezier hè morgen!”, maar dat daarna meteen corrigeerde met, “op je laatste vakantiedag”. Maar goed…..het was dus écht zover. Na het aansnijden van de taart (wat me eigenlijk niet zo goed afging) en het rondje koffie, kreeg ik m’n eerste verrassing.
Een zwarte polo met op de voorkant IK WORD DE BRUID en op de achterkant HOPELIJK HOUD IK HET DIT KEER LANGER DAN 1 JAAR UIT. Achja, daar kon ik op wachten natuurlijk. En gelukkig houd ik wel van een beetje zelfspot .
Even later werd me 7 minuten gegund om wat ‘sexy’ kleding bij elkaar te zoeken. Of ‘kleding-waar-ik-me-mooi-in-voelde’. “Oh god”, riep ik uit, “we hebben het toch wel over kleding hè en niet over lingerie?”. Het ging inderdaad over kleding. En het lukte. Wat ik toen nog niet wist, is dat zus en schoonzus tijdens mijn verblijf in Spanje mijn kast al hadden doorgesnuffeld en het één en ander hadden meegenomen. Wat ik dus tot op heden nog he-le-maal niet gemist had.
Met m’n tasje gepakt, gingen we op pad. Naar Amsterdam. Naar een professionele fotostudio waar ik helemaal door een professionele visagiste ben opgemaakt. Een dik uur was ze met me bezig. Geen idee of dat normaal is, of dat dat duidelijk maakt hoe slecht het met mijn oude hoofd gesteld is . De rest van de meiden maakten zich onder begeleiding van dezelfde visagiste ook op en na 1,5 uur had iedereen een complete metarmorfose ondergaan. Mooie kleren aan met een prachtig geschminkt en gekapt hoofd erboven. Hoeveel lagen plamuur er zijn opgegaan heb ik maar niet geteld, ik weet wel dat het flink wat tijd heeft gekost om het er gisteravond nog af te krijgen.
Na een korte workshop POSEREN-VOOR-EEN-CAMERA, mochten we één voor één op de foto. U begrijpt dat is met een groep van 9 meiden (sorry vrouwen) lachen, gieren, brullen. Vooral toen de sexy-look aan de beurt was.
Uiteindelijk…..u voelt hem vast wel…..moesten er nog groepsfoto’s worden gemaakt. En nu hadden ze bedacht dat ik dan maar in een DIKKE-VROUWEN-PAK moest. Met pruik. Blond. En haarband. Tijgerprint. Ja dat was leuk mensen. En warm. Dat ook. Zo’n pak met al die gevulde lagen. Maar ik stond daar dus. Met enorme pens en de grootste tieten die je je maar kunt bedenken. Oh ja….en blubberbenen, dat ook. Ze zullen vast enig zijn…..die foto’s .
Aan het einde van een superleuke middag met de nodige flessen Prosecco in onze huig, ging de reis weer terug naar Brabant. Waar we heerlijk Tapas hebben gegeten en waar ik van iedereen een persoonlijk, symbolisch kadootje kreeg. Ook dat was erg leuk. Vooral die foto uit 1984. Lien met kort gepermanent haar en een spijkerbroek die je ongeveer optrok tot onder je oksels en die dan tot enkelhoogte rijkte met daaronder charmante wandelschoenen. Ja heej…de foto was gemaakt in Oostenrijk.
Verder kreeg ik een foto van een fles Port met wat stokbrood ernaast. Maar de betekenis van die foto leg ik wel uit in een andere blog. Gelooft u me, u zou te veel geschokt zijn als ik dat nu vertel.
Oh ja….een boek met tips over trouwen (en vooral getrouwd blijven!! ), een pen met een naakte man (leuk om de trouwakte mee te tekenen), een dip-de-hip (ook voor latere uitleg), een ei, een klokje en een gouden hartje heb ik ook nog gekregen.
Het was dus leuk! Een dag om nooit meer te vergeten. Dat laatste zal hoogstwaarschijnlijk ook niet lukken met die mooie foto’s straks op DVD.
En de kleine kater die ik nu toch wel heb. Misschien verstandig dat ik vandaag m’n zonnebril ophoud…………
Categories