Categories
Zomaar

Wormen in de bioscoop

Gossienokkie………hadden we dat ff slecht gepland zeg! We zouden vandaag een dagje naar de camping gaan. Op bezoek bij broer en schoonzus en kids. We hadden er zin in. Ze zitten ergens vlak aan zee. Schoorl. Alleen een bak regen zou nog roet in onze campingplannen kunnen gooien. En jawel hoor. Het regende. En niet zo’n klein beetje ook. De weersvoorspellingen hadden het al wel aangegeven, maar optimist als ik altijd ben (ahum), dacht ik dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen. Met die regen. En wie is er nou bang voor een ietsiepietsie regen?! Zo’n klein minibuitje?!
Helaas. Het regende hard en lang. Vooral dat laatste was de veroorzaker van het cancellen van onze plannen. Ze zijn nl. niet met zo’n hele grote tent aan het camperen. In ieder geval is er niet genoeg ruimte om met slecht weer nog 4 extra mensen te herbergen. Het feest ging niet door. Teleurstelling alom. Vooral bij Dochter. Die had het nogal voorzien op een dagje aan zee.
Als alternatief zijn we vanmiddag naar de bioscoop geweest. Mega Mindy en Jolanthe alias Mega Volta hadden we nog niet gezien. En het was leuk. En binnen. Als verrassing mochten de kinderen nog grabbelen. Daar in de bioscoop. In een vat vol wormen! Levende! Iiiiieeeeek! Wat ze al niet verzinnen. Mijn lieve hemel. En Dochter hè…..Dochter draaide haar hand niet om voor een bak levende wormen. En eigenlijk wist ik dat wel. Ze heeft al menig keer hier binnen gestaan met een levende worm die ze uit de tuin had gevist. Doet haar allemaal niks. Viel me nog mee dat ze wel meteen na het grabbelen haar handen wilde wassen. Dat dan toch wel. Oef! En Zoon….sja….die wilde niet onderdoen voor z’n zus. Hij ging vervolgens ook even grabbelen. Met als gevolg dat de wormen door de hal van de bioscoop vlogen. Huppatee…..daar gingen ze. Hilarisch. En ook hij had prijs. Een poster. Waarmee hij tijdens de film lekker kon rondzwaaien en steeds op een haar na het hoofd van de mevrouw voor ons miste. En toeteren kon hij er ook mee. Tijdens de film natuurlijk. Want toen was het zo lekker stil.
U begrijpt Zoon heeft soms nog wat moeite zich lang te concentreren op zo’n film. Dochter niet. Die vond de film fantastisch en heeft genoten van het begin tot het einde. En van de bak popcorn. Dat ook.
Al met al toch nog een geslaagde middag. Al had ik toch liever met m’n kont op een tuinstoel voor de tent gezeten. Of op een strandlaken op…..jawel……het strand.