Categories
Zomaar

Touwtje-springen en visioenen

Hier dan een logje over mijn touwtje-spring-avontuur. Het begon zo leuk….
Dochter kan inmiddels al behoorlijk goed touwtje-springen (met dank aan overblijfmama Els) en ze vindt het leuk. Zo leuk dat ik steeds maar sta te draaien met zo’n groot touw. Alle liedjes komen weer in no-time terug. “In spin, de bocht gaat in, uit spuit, de bocht gaat uit! etc.”. Dochter voegt er inmiddels wat nieuwe (ongetwijfeld hippere) aan toe. En ik vind het dus heerlijk om naar te kijken. De energie die die kids hebben. Ze blijven maar doorgaan. (Al praat ik hier nu enkel over Dochter hè, Zoon niet….die is van de luie tak van de familie….hè Man?!) Wat mij dus destemeer wijst op het feit dat ik dat dus niet meer kan. Alleen……alleen dat fietstochtje van vorige week hè?! Dat maakte mij dus wat overmoedig het afgelopen weekend. Ik stond zó te kijken van m’n nog-best-wel-op-peil-zijnde conditie dat ik dacht dat ik misschien toch best nog wel zou kunnen touwtje-springen. En warempel. Het ging. Het ging nog best goed ook. Och joh, en ik voelde m’n buikspieren!!! Dit was het! Dit moest ik gewoon iedere dag doen en dan zou het helemaal goed komen met mij en m’n figuur. En hupsakee nog een keertje 30x en hupsakee 5 minuten later weer een keertje 40x en zo tot ik ineens iets voelde in m’n knie. Kraken deed het niet echt, maar het voelde of er iets knapte of wegschoot. En dat soort dingen hè, die gebeuren het laatste jaar zo vaak. Het lijkt wel of er op het moment dat je 40 wordt, meteen een knop om gaat in je gewrichten en spieren. “Ho, stop, ho…..je moet ons nu niet te veel meer gebruiken hoor….we gaan richting ons pensioen”, zoiets denken ze zeker, of ehh “Doe es niet zo fanatiek, we zijn ook geen 20 meer hoor!”. Maar ik doe gewoon een paar daagjes rustigaan en dan ga ik het opnieuw proberen. Ik ga nu na zo’n lullig knie-blessure-tje niet zomaar opgeven. (Vandaag loop ik immers alweer bijna als een kievit) Niet nu ik allerlei visioenen van Lien met een strakke buik op het strand heb gezien. Dat idee hou ik mooi nog even vast……..
En anders koop ik alsnog een badpak!