Categories
Zomaar

Over December, Achmea & de Kerstkaarten…….dus…….

Zit ik laatst nog een potje te klagen over die onvermijdelijke decembermaand, issie nou ondertussen alweer bijna voorbij!
Nog een paar daagjes buffelen en dan is het Kerstvakantie. Dit jaar heeft mijn werkgever voor het eerst besloten collectief te sluiten.
Iedereen heeft dus vakantie en dat merk je op de werkvloer. Aan de ene kant is er stress (ooohhhhhh HELLUP …… alles moet nog af!) en aan de andere kant kijkt iedereen uit naar dat weekje niks doen.
Nou ja…….niks doen…….veel eten, het nodige drinken en de “verplichte” familiebezoekjes kunnen nog wel eens vermoeiender zijn dan een week werken! Maar alleeh, even geen deadlines is ook wel prettig. Bovendien heb ik niet (net als de meeste van mijn collega’s) 1 week vakantie, maar heb ik (net als de kindjes) nog een 2e week! Heerlijk vooruitzicht.
Hoe dan ook, voordat de vakantie begint, hebben we eerst nog wat obstakels te overwinnen. Obstakels in de vorm van kerstvieringen en –lunches. Allemaal gezellig hoor, daar niet van, maar dan merk je dat het niet handig is als je kindjes op 2 verschillende scholen zitten. Daar bovenop nog een kerstlunch met het werk en de dagen zitten tot op de minuut volgepland. En dan niet te vergeten: DE BOODSCHAPPEN. Die moeten ook nog ergens tussendoor in huis worden gehaald. Strakke planning dus……….en daar mag niet meer te veel tussen komen of we eten frietjes óf pannenkoeken 2e Kerstdag. Waar ik overigens de kinderen waarschijnlijk een heel groot plezier mee doe :d . Inclusief het grote kind. Maar tot nu toe heb ik toch in m’n hoofd dat er iets van een Kerstmenuutje in elkaar geflanst moet worden. Al te ingewikkeld zal het niet worden, niet met mijn kookkunsten in ieder geval……….ik zal er mijn hersens de komende dagen nog eens even over kraken……
1e Kerstdag eten we buiten de deur. Daar hoef ik me dan ook niet druk om te maken. Dat is een kwestie van aanschuiven en lekker eten en drinken. En daar ben ik dan weer wel goed in. Vind ik persoonlijk. In dat aanschuiven, lekkere eten en drinken :) .
Het is alleen wel te hopen dat ik de komende weken geen ziekenhuis meer nodig heb. Want ja, lieve mensen, ik ben dus bij Achmea verzekerd. En het ziekenhuis waar ik normaliter terecht kom als er iets is, helpt geen klanten van Achmea meer dit jaar. Ik heb natuurlijk niet in de planning om nog een bezoekje te brengen aan één of andere arts, maar je weet het maar nooit (met mijn kookkunsten wil ik er bijna achter plakken).
Al is het natuurlijk te zot voor woorden dat dit kan. Dat je per maand zo’n 140,00 euro betaald voor een uitgebreide ziektekostenverzekering en dat diezelfde ziektekostenverzekering vervolgens te weinig zorg voor je inkoopt, zodat je niet meer terecht kan in 2011. Bizar, ongelofelijk, onbegrijpelijk en pure oplichterij vind ik het. Het is nog geen 31 december, dus overweeg ik momenteel om nog snel even te switchen van verzekeraar. Nu kan het nog. En m’n geld willen ze per slot van rekening overal wel hebben.
Daar komt dan ook nog bij dat er doodleuk gepubliceerd wordt vandaag dat Achmea een belang van 77%  neemt in de onafhankelijke vergelijkingssite “independer”! Lekker onafhankelijk jah……….duhuhhhhhhh……….dus!
Afijn, dat moest ik ook nog even kwijt, dat begrijpt u ongetwijfeld.
Verder heb ik besloten dit jaar geen kerstkaarten te versturen! Sorry als u één van die vrienden of kennissen bent, die al dagen voor de brievenbus ligt te wachten op een kaartje van mij. Het komt niet. Heb ze niet geschreven. Heb ze niet verstuurd. Mijn excuses.
Desalniettemin wens ik u allen een hele fijne, gezellige, liefdevolle Kerst toe en hoop ik dat 2012 alles mag brengen waar u op hoopt (behalve de jackpot van de staatsloterij want die komt al naar mij)…………Amen.

Categories
Zomaar

Alle gekheid op een stokje……

Ik stond er om bekend dat ik moeilijke dingen vaak probeerde weg te lachen. Vooral en plein public. Vooral niet laten merken dat ik het moeilijk had en lekker de vrolijke “Harrie” uithangen. Nu vind ik persoonlijk nog steeds dat een lach al vaak een hoop dingen relativeert. Dat je met een lach vaak verder komt, dan enkel in de put te zitten. Maar goed, dat is makkelijk gezegd. Ik weet inmiddels dat er zoveel lieve mensen om me heen zijn, dat ik het ook gerust kan zeggen als ik me eens kut voel. En dat doe ik tegenwoordig dan ook steeds vaker. Waarom altijd de schijn op houden terwijl het met mij ook wel eens niet lekker gaat of dat het bij mij ook wel eens niet lekker loopt?
Zo ook met het hele gebeuren om Zoon. Heel vaak kan ik lachen om de dingen waar we tegenaan lopen, maar soms ook niet. Soms is het besef dat hij z’n leven lang tegen bepaalde dingen aan zal blijven lopen te confronterend. En dan baal ik. Niet voor mezelf. Voor hem. Ik gun ons ventje zo graag een vrolijk probleemloos leven. Doen we dat niet uiteindelijk allemaal? Je wilt je kinderen behoeden voor alles wat lastig en moeilijk is. Je wilt dat ze mee kunnen op school. Dat ze leuke vrienden hebben. Dat ze straks hun geld goed kunnen verdienen. En vooral dat ze gelukkig zijn met wie ze zijn en wat ze doen. Een hele waslijst. En we willen het allemaal. Een gezond en gelukkig leven voor onze kids.
Dat het soms anders loopt, maken we dagelijks mee. Er worden kinderen ziek. Er worden kinderen gepest. En er sterven kinderen. Dagelijks. De keiharde realiteit. En daarmee vergeleken zijn de problemen waar wij tegenaan lopen, of betergezegd waar Zoon tegenaan loopt, natuurlijk peanuts. Maar ze zijn er wel. De frustraties waar hij nog steeds niet goed raad mee weet. Het onbegrip. De onrust.
Hoe fijn is het dan om eindelijk eens een Sinterklaasavond te beleven waarbij hij de rust kon vinden om te genieten? Om van ieder kadootje plezier te hebben en vrolijk rond te huppelen? Hoe mooi is het om te horen dat hij kan benoemen wat hij krijgt en hoe hij het vindt? Hoe fijn is het om een kind naar bed te brengen wat jou een megaknuffel geeft omdat hij het zo ontzettend leuk vond allemaal? Nou, ik kan u vertellen…….dat voelt mega-goed!!! Hij gaat met zoveel sprongen vooruit nu hij de juiste begeleiding en het juiste onderwijs krijgt, dat is met geen pen te beschrijven. Vooral op sociaal en verbaal vlak. Precies de punten waar de pijn het grootst was. En doordat dat allemaal lekkerder loopt, zien we meteen ook het resultaat op cognitief gebied. Hij begint te schrijven, hij probeert te lezen, vraagt ons de oren van het hoofd over letters, woordjes en taal. Kortom…….het gaat bijzonder goed.
En na zo’n avond als gisteren, kan ik alleen maar zeggen dat ik een gezegend mens ben! En ja, er zullen best nog dagen volgen dat ik me klote voel……..om alles, maar vandaag schijnt alleen maar de zon!!!!! Ehhh…..figuurlijk dan hè?! :d

Categories
Zomaar

Mijn verzoekje aan de Sint

Lieve Sint,

Zet u maar snel wat kadootjes bij ons klaar 
Dan is dat voor dit jaar ook weer voor mekaar 

Zelf wil ik écht helemaal niks in m’n schoen
Ik probeer al dagen zo stout mogelijk te doen

Dat gaat me aardig goed af……daar niet van
Ik probeer van alles, zodat ik maar met u mee naar Spanje kan

Dat is namelijk mijn favoriete vakantieland
Als ik daar weer ben, is er vast niks meer aan de hand!

Dus lieve Sint,
Ik weet niet wat u er van vindt

Neem me maar snel voor een paar weekjes mee
Naar dat land van de sangria, de zon en de zee!

Niet voor een heel jaar, nee dat is te lang
Ik ben er wel wat eerder mee klaar, ben ik bang

Zomaar voor even, dat lijkt me wel fijn
Ik beloof u dat ik niet té lastig zal zijn

Dus komt u maar op met die zak en z’n roe
Met veel plezier reis ik mee naar Spanje toe

Meer wil ik er nu niet meer over kwijt
Groetjes van deze stoute meid!