Categories
Zomaar

Me and my Fibroadenoom

Toen ik afgelopen zondag voor het eerst een knobbel voelde in mijn linker borst, was ik daar eigenlijk nog redelijk kalm onder. Pas in de loop van de dag begon ik mezelf te realiseren dat dat natuurlijk van alles kan zijn. Ook slecht nieuws! Het gebeurt immers zo veel vrouwen, dus waarom mij niet?!? Toch ben ik steeds wel rustig gebleven en positief over een goede afloop. Al spookte een eventueel slecht scenario ook regelmatig door mijn hoofd. Ik denk dat dat onvermijdelijk en menselijk is.
Maandag heeft de huisarts alvast eens gekeken en gevoeld. Hij concludeerde dat het een mooie en egale knobbel was die goed te bewegen was. En dat was gunstig!
Toch was ik erg blij dat ik dezelfde week, vandaag dus, al terecht kon op de mammapoli, waar meteen alle nodige onderzoeken konden worden verricht. Ik heb ze deze ochtend dan ook allemaal doorlopen. Eerst een gesprekje met de arts die me nogmaals heeft onderzocht. Daarna een bezoekje aan de röntgenafdeling waar de mammagrafie heeft plaatsgevonden. Jeetje………..ik wist niet dat ze zó plat geduwd konden worden. Niet prettig, maar het was te doen. Na 4 foto’s gingen we weer verder voor een echografie. De radiologe had de foto’s ondertussen al bekeken en ging vervolgens met de echo aan de slag.
Zij liet mij vervolgens zien dat het inderdaad om een mooie egale afgebakende knobbel ging en dat het volgens haar een fibroadenoom was. Dit is een bindweefselknobbel die in de meeste gevallen geen kwaad kan. Dat was op zich al een hele geruststelling.
Om echter zeker te zijn, heeft de radiologe toch ook een biopsie gedaan. 3 Stukjes weefsel zijn eruit gehaald en worden nu verder onderzocht. Gewoon om zeker te zijn dat haar bevindingen kloppen.
Al was ze er bijna 100% zeker van. Voor mij een hele geruststelling dat begrijpt u.
Aanstaande dinsdag krijg ik de definitieve uitslag en dan wordt er besproken wat we verder gaan doen. Eruit of niet?!?
Ik heb altijd heel hard geroepen dat iets wat er niet hoort, eruit moet, maar ik ga nu nog maar even niet op de dingen vooruit lopen.
Dinsdag weten we het definitief. Dan hoop ik met een heel blij gezicht het ziekenhuis weer te verlaten. Om dan vervolgens zo langzamerhand eens in vakantiestemming te komen. :) .

 

Vandaag wordt het een rustig dagje. Zo’n biopsie is toch ook nog wel een beetje vervelend. Natuurlijk was de huid wel verdoofd, maar het gewroet en geduw, voel je gewoon. En nu is het dus helemaal beurs en gevoelig…… Maar laten we eerlijk wezen……..als dat het ergste is?!?!?!
Tot nu toe ben ik alvast voor een groot gedeelte gerustgesteld……nu dinsdag de overige 5% nog! (y)

Categories
Zomaar

De laatste loodjes…..

Het aftellen is begonnen! Ik merk het op hyves, op m’n werk, bij school……overal is iedereen aan de vakantie toe. Ook wij natuurlijk. Er is alleen nog één grote hobbel te nemen en dat is morgen. Dan neemt ons manneke afscheid van de school waar hij ruim 2 jaar lang iedere dag naar toe ging. Dan neemt hij afscheid van z’n vriendjes en vriendinnetjes met wie hij ruim 2 jaar lang is opgetrokken en waar hij vaak mee heeft afgesproken, ruzie gemaakt (dat ook ;) ) en gespeeld. Dat laatste gaat me nog het meest aan m’n hart. Natuurlijk zal hij ze nog wel blijven zien zo nu en dan, maar zeker niet meer in de frequentie van nu.
Dat hij van school afscheid neemt, is eigenlijk wel prima. Een school waar hij nu niet de leukste herinneringen aan heeft en niet de leukste tijd van z’n leven heeft doorgebracht. Aan de andere kant heeft deze school hem wel de vriendjes van nu gebracht……..en binnen de mogelijkheden die er waren, hebben ze gedaan wat ze konden. Als de capaciteiten er niet zijn, kun je er weinig meer van verwachten.
Dat ze zelfs in de laatste nieuwsbrief, waarin ze Zoon veel succes wensen op z’n nieuwe school nog niet eens z’n achternaam goed kunnen schrijven, zegt wellicht al genoeg.
En eigenlijk zijn wij, als ouders, er al geruime tijd klaar mee. De manier van communiceren, van aanpakken en van begeleiden, laat ons inziens te wensen over. Aan de andere kant is het maar goed dat we niet alles vantevoren weten. Het is zoals het is en het is gegaan zoals het is gegaan.
Dochter heeft het nog steeds prima naar haar zin en zij gaat gelukkig heel lekker. Een pak van ons hart, dat begrijpt u. En wat school betreft, laten we het voor wat het is. We willen het haar ook niet moeilijker maken dan nodig en daar hebben we school nu éénmaal ook nog bij nodig. Als ze zo lekker blijft gaan als nu, is het nog 4 jaar. Nog 4 jaar en dan zwaait ons eigen dametje af zoals groep 8 dat vanmorgen heeft gedaan. Van mij mag dat nog wel even weg blijven, maar aan de andere kant zal ik blij zijn dat we dan de lagere-school-tijd kunnen afsluiten.
We hebben veel geleerd het afgelopen jaar. Op allerlei gebied. Ook van het feit dat je bepaalde dingen niet kunt terugdraaien of veranderen. Je hebt er simpelweg mee te dealen. En dat kunnen we wel hoor!
Zo ook met de veranderingen die na de vakantie komen gaan. Wij komen er wel doorheen met ons gezin. Dat is zeker! Hopelijk is Zoon snel gewend aan de nieuwe situatie en kunnen we voor de woensdagmiddagen nog steeds afspreken met zijn huidige vriendjes. Het wordt wat verder vooruit kijken en plannen, maar ook dat gaat lukken.
Verder wil ik iedereen alvast een hele prettige vakantie toewensen. Goede reis, geniet en graag in goede gezondheid weer terug!
Bedankt voor de lieve reacties gedurende het afgelopen schooljaar. Dit blog en jullie steun hebben het voor ons zeker een stukje makkelijker gemaakt……….en de aankomende periode houd ik jullie zeker verder op de hoogte.

Hartelijke groeten van een hele trotse moeder!