Categories
Zomaar

Diagnose: AUTISME

Zoals jullie weten, loopt er al geruime tijd een traject bij Loket Vroeghulp. Dit allemaal om te onderzoeken wat ons lieve ventje precies mankeert. Waarom hij zo vast loopt op school en in allerlei andere (vooral sociale) situaties.
Eindelijk kwam dan vandaag het verlossende antwoord. Het “etiketje” is geplakt: Klassiek Autisme!
Welliswaar heb je dat ook in verschillende gradaties, maar ik werd erg verdrietig van deze diagnose……..
Tijdens de testen mochten wij, als ouders, achter een spiegelwand meekijken. Wij kregen uitleg van een kinderpsychologe die bij ons zat. Er werd verteld wat we zagen en wat het doel van die bepaalde oefening/test was. Ook liet ze af en toe al doorschemeren dat de resultaten op taalgebied ver achterbleven op de resultaten op handellingsgericht gebied. Natuurlijk hadden wij zelf ook die conclusie al getrokken. Het was erg goed zichtbaar dat Zoon de handelingsgerichte taakjes met veel plezier en concentratie kon verrichten. Zelfs binnen de gestelde tijd. Als de psychologe echter verder ging met taalgerichte werkjes dan werd het een heel ander verhaal. Hij blokkeerde dan op een gegeven moment volledig en ging letterlijk onder de tafel zitten of languit op de vloer liggen. Niet om dwars te doen maar om aan te geven dat z’n grens bereikt was. Hij werd echt overvraagd en hij wist er geen raad mee…….
Nu blijkt uit de resultaten van de testen dat het verschil in niveau tussen het handelingsgerichte stuk (ordenen, puzzels etc.) en het taalgerichte stuk zo groot is, dat we een complexe situatie hebben.
Kortom: Zoon heeft op een veel breder vlak dan wij vermoedden ondersteuning nodig.
Deze ondersteuning gaat hij, als alles volgens planning verloopt, het komende jaar krijgen in de vorm van dagbehandeling bij een gespecialiseerd zorginstituut. Deze dagbehandeling houdt in dat hij halve dagen therapie/begeleiding op verschillende vlakken krijgt en halve dagen naar school gaat. Naar een SO school………die naast het zorginstituut gesitueerd is. Na dat jaar zullen wij verder geadviseerd worden voor wat betreft de school die bij Zoon past. Het zou kunnen dat hij dan alsnog naar een SBO-school kan, maar dat is afhankelijk van hoe ver hij zich in het aankomende jaar kan ontwikkelen.
Voor ons was het even een hele zure appel……..maar hoe meer ik erover nadenk, hoe meer vrede ik ermee heb. Het wordt voor Zoon een soort time-out jaar waarin alle problematiek die bij hem zoveel frustraties opleveren, wordt aangepakt. Het kan hem alleen maar sterker maken, denk ik…….
Al blijft het allemaal nog even koffie-dik kijken.
Éen ding blijft echter als paal boven water staan………en dat is dat Zoon Zoon is en dat is prima! Het blijft ons kereltje en daar verandert geen enkel etiketje iets aan.
Hij mag zijn wie hij is en dat is goed!
WE LOVE HIM, NO MATTER WHAT!!!!
Categories
Zomaar

Hoog bezoek

Gisteren kregen we bezoek. Uit Maarssen. Altijd erg leuk en erg gezellig. Vooral voor Dochter. Het was haar allereerste vriendinnetje,,,,,,,,F. Vanaf baby zaten ze al bij elkaar in de groep op het kinderdagverblijf en het werden dikke maatjes. Tot grote spijt van Dochter (en ook wel een beetje van de rest van de familie) ging ze verhuizen enkele jaren geleden. Naar Maarssen dus. Niet even op de fiets te bezoeken voor ons dametje. Ze vond het dus maar niks en heeft er wel wat traantjes om gehuild. Haar hartsvriendinnetje ging weg.
Natuurlijk heeft het nmiddels allemaal z’n weg gevonden. Dochter ging zowiezo al naar een andere school en kreeg zo haar eigen vriendinnen uit haar klas. Heel leuk om te zien dat ze zoveel dikke maatjes heeft gevonden op school. Ze is hartstikke happy en zit goed in haar vel. En k ben heel trots op hoe ze het allemaal doet. Mijn kleine grote meid.
Toch is ze steeds contact blijven houden (ook een beetje dankzij de moeders natuurlijk) met F. Een kaartje en tegenwoordig ook brieven gaan regelmatig heen en weer, er worden logeerfeestjes georganiseerd en met verjaardagen worden er leuke pakketjes naar elkaar gestuurd. Helemaal leuk.
Gistermiddag stond er dus weer een bezoekje op het programma. F. kwam langs. Een hele middag! En wat mij dan steeds nog het meest verbaast, is hoe ze helemaal niet aan elkaar hoeven te wennen. Dat gaat vanaf de eerste seconde dat ze elkaar zien meteen weer als vanouds. Dezelfde interesses waarschijnlijk. En wellicht ook het vertrouwde. Ik weet het niet precies. Wat ik wel weet, is dat ze steeds met volle teugen geniet als ze elkaar zien en alleen al daarvoor ben ik best bereid er de nodige energie in te steken.
Voor we het weten, zoeken ze elkaar op met bus en trein. Al hoop ik dat dat moment nog een hele lange tijd wegblijft! Het gaat allemaal al snel genoeg!
Ik heb een tijdje terug namelijk eens geroepen dat ik binnenkort een boek voor haar ging kopen over hoe kindjes nou precies werden gemaakt! Nou dat is ook niet tegen dovemansoren gezegd………ik kreeg eergisteren al de vraag of we die middag misschien naar de boekenwinkel konden, want ze wilde nu toch wel eens weten waar “al die ‘visjes’ die niet hadden gewonnen dan wel niet bleven?!?” 😉 (Dat had ze namelijk gezien/gehoord in het Corpus-museum)
WAAR BLIJFT DE TIJD?????!!!! De tijd dat ze nog in de box lag te spelen. En op het kinderdagverblijf met F. op de klimrekken zat?????
Kleine meisjes worden groot…….veel te snel naar mijn zin!!!