Categories
Zomaar

Van alles en nog wat

Ik weet het, ik weet het……..ik laat het een beetje afweten qua bloggen de laatste tijd. Een simpele kwestie van prioriteiten lieve mensen. Soms (de afgelopen weken dus) staat het schrijven van een blogje ineens erg onderaan mijn lijstje. En niet dat er niet genoeg gebeurt om over te schrijven, maar ook ik wil naast mijn werk, huishouden, kids en slaapuurtjes soms simpelweg even een avondje bankhangen. Zonder laptop dus. Raar hè?!
Een laptop is werkelijk niet meer weg te denken uit ons huishouden. Ofwel man ofwel ik heb er 1 op schoot. En soms moet je gewoon eens een aantal dagen breken met die gewoonte. Zolang ik dat namelijk nog kan, is er tenminste geen sprake van een verslaving ;-).
Verder hebben de kindjes een heerlijke Herfstvakantie gehad. Ik moest gewoon werken. Zelfs nog wat meer uurtjes dan ik normaliter werk. Het is poepiedruk. Het was fijn dat papa de maandag voor z’n rekening had genomen. Ook voor de kindjes leuk! Dan wordt namelijk van alles in 1 dag gepropt. Efteling, McDonalds en naar de film “Verschrikkelijke Ikke”. U kunt zich wel voorstellen in wat voor hyper-staat ik ze ‘s-avonds thuis aantrof! Maar leuk was het! Ook voor het “grote’ kind 🙂 .
Bij de BSO waren ook allerlei leuke activiteiten georganiseerd. Bijvoorbeeld een bezoekje aan de brandweer. Och och wat een verhalen heb ik daarvan te horen gekregen. Vooral van ons bijdehante dametje met haar slimme vragen en opmerkingen. Maar een ritje maken in een brandweerauto was natuurlijk he-le-maal geweldig. Zeker voor Zoon.
Vrijdag zijn we met 10 kids, 4 moeders en 1 vader naar de Efteling geweest. Wat was het druk en wat was het leuk. Ik weet niet wie er aan het einde van de dag het meest uitgeput was……..maar ik denk dat ik het zelf was!
Verder heb ik ook nog alles in orde gemaakt voor de verjaardag van ons meisje over 2 weekjes. Uitnodigingen gemaakt. Kinderfeestje georganiseerd. Kadootjes geregeld. En tot slot zelfs nog “geklotterd” op de speciale kinderspeelgoedkoopavond (mooi woord voor galgje 😉 ). Dus het feest kan beginnen…….
Nog een ander feest wat binnenkort op het programma staat is het 12,5 jarig huwelijk van zuslief. Een Après-ski-party. De outfits zijn aangekocht en hangen klaar……..we hebben er zin in!
Verder was het natuurlijk schrikken van de inbraak bij de overburen. Dezelfde nacht hebben zo ook nog bij familie in Waalwijk geprobeerd in te breken (gelukkig is dit mislukt). En daar kan ik zo boos om worden hè?! Niet dat het iets helpt. Dat niet. Maar ik vind wel dat ze/we in NL deze criminelen harder moeten aanpakken. Wij met z’n allen maar lekker hard werken en sparen voor onze spulletjes en zulk tuig jat het dan vervolgens maar gewoon even van je oprit of uit je huis! Niet te geloven en onacceptabel!!!!
Dat ze maar snel een heel ernstig ongeluk met die gestolen auto krijgen…… opgeruimd staat netjes!

Categories
Zomaar

Efteling

Categories
Zomaar

Wat een week!!!

Hier zit ik dan. Zondagochtend, de wc-pot al 4x gezien. Het houdt maar niet op. En toch is dat het minst van m’n zorgen. Er zal wel een maag-darmvirusje rondzwerven, wat ik toevallig heb opgepikt. Hopelijk gaat het snel weer over……wat ik wel verwacht. Eten kan ik gewoon, ben niet of nauwelijks misselijk. Het zijn bij mij gewoon m’n darmen die spoken en overuren draaien. Of juist niet. Ik weet het eigenlijk niet. Maar dat ik me niet fit voel, dat is zeker.
Verder hebben we een ontzettend rare week achter de rug. Zoveel onrust, emoties, onbegrip en trubbels. En op zulke momenten word je maar weer eens met je neus op de feiten gedrukt hoe belangrijk communicatie is. En hoeveel invloed communicatie op allerlei dingen kan hebben. In ons geval ging het natuurlijk over ons ventje. Ons kereltje wat een lange tijd steeds beter in z’n vel zat en grote stappen heeft gemaakt op sociaal/emotioneel en motorisch vlak. Thuis zien we nog steeds een hele verbetering, maar op school ging het de laatste weken weer helemaal mis. Totdat deze week de boel in een stroomversnelling is geraakt. Een aantal ouders die hadden gereden tijdens een uitje naar theater De Leest hebben een voorval en een reactie van de juf gezien. Een reactie waar 1 van deze ouders enorm van was geschrokken en die vervolgens ‘s-avonds contact met ons heeft opgenomen. Natuurlijk zijn wij haar hiervoor heel dankbaar want het voorval stond niet als dusdanig in zijn schriftje beschreven. Een schriftje wat we bijhouden en waar door de juf in wordt geschreven hoe de dag is verlopen. Ook bij navraag van onze kant, werd een escalatie tussen de juf en Zoon door de juf ontkent. U begrijpt dat wij hiervan erg zijn geschrokken. Wij vroegen ons (denk ik niet onterecht) nu af wat er in godsnaam wellicht nog meer gebeurt achter de gesloten deuren. Zoon vertelt het ons niet (vandaar het schriftje) dus moeten wij vertrouwen op wat er naar ons toe gecommuniceerd wordt/werd.
Inmiddels hebben wij ons gesprek met de directeur van school gehad. Een goed gesprek. Wij hebben ons “voorwerk” goed gedaan en een hele analyze gemaakt van wat er op welk moment op welke dag is voorgevallen, met daaraan gekoppeld de leerkracht die op dat moment voor de klas stond. Ik kan u vertellen, dit overzicht bracht meteen een hoop inzichtelijk. De directeur was zichtbaar onder de indruk en had van ons niet zoveel voorbereiding verwacht :). Maar allee……het gaat hier om ons kind!!!! En daar gaan we voor door het vuur en oh wee als iemand daar met z’n tengels aan zit!!!!
Nu moet ik erbij vertellen dat de juf waar ik het in dit geval over heb enorm veel heeft meegemaakt de laatste tijd en dat haar reactie dan ook in enige mate begrijpelijk is. Ik praat het niet goed, maar kan er wel begrip voor opbrengen. De situatie is besproken en er wordt naar een passende oplossing gezocht………en ik weet zeker dat die er aanstaande maandag is!!!