Categories
Zomaar

Flessen voor Haïti

Dochter is met een vriendin de hort op! Flessen verzamelen voor Haïti. Mooi om te zien hoe gedreven ze daarin zijn. Aan de ene kant wil ik ze eigenlijk nog beschermen tegen nieuws van dit kaliber……wil ik ze eigenlijk nog lekker kind laten zijn. Zonder sores. Zonder problemen. Zonder dat ze nog maar door hebben dat het niet op alle plaatsen van de wereld zo fijn is als hier. Maar aan de andere kant kun je ze niet weghouden van het nieuws. Ze zien het. Ze horen het. Het gezegde luidt niet voor niets dat ‘kleine potjes, grote oren’ hebben. En dat ze dan op deze leeftijd al beseffen dat ze, al is het maar iets kleins, een bijdrage kunnen leveren aan een betere wereld of betere leefomstandigheden. Als ze hun bord niet leegeten, vertellen we ze immers ook dat er kindjes zijn die niets te eten hebben. Vol ongeloof kijken ze je dan aan. “Zorgen die papa en mama dan niet voor die kindjes?” is de vraag die vaak gesteld is. Dan proberen we uit te leggen hoe het daar is en dat ze ook vaak geen papa en mama meer hebben. Dan hoor je bijna de hersentjes kraken. Want hoe kan dat nou? Geen papa én geen mama???? Veel dieper moeten we er dan niet op ingaan. Zeker niet bij Dochter. Die denkt toch overal zo diep over na. Ik weet niet of het hierdoor komt, maar het is wel een feit dat ze áltijd haar bordje leegeet!!!!
Zoon niet. Maar die staat nog niet zo bij deze dingen stil. Die maakt zich meer zorgen of hij na het eten toch nog wel een spelletje op de Wii mag doen ;-). Wat natuurlijk niet het geval is, want na het eten is het bij ons even time-out! Even lekker in bad en tot rust komen. Dochter zal vanavond wel supergoed slapen. Zeker na het gesjouw van vandaag. Er zat zelfs een leeg kratje bier tussen!!! GOED GEDAAN DAMES!!!!
Morgen mag mams het allemaal mee naar school sjouwen 🙂
En dat doen we uiteraard graag………

Categories
Zomaar

ZsaZsa

Stelt u zich eens voor…….
U loopt alleen in de stad. Geen kids, geen man, alleen uzelf. En er zit geld in uw portemonee te springen wat eruit wil. In de verschillende boetieks is met mondjesmaat al wat nieuwe collectie te bespeuren. Wat meestal een goede combinatie is: geld wat uitgegeven wil worden en nieuwe collecties!!!!
Eerst moet u nog even een broek voor Man bij Van Dijk ophalen die korter gemaakt is, daar ziet u alvast een leuk truitje. Zwart, maat 36 en goeiekoop. U neemt het mee. Maar er moet verder geshopt worden. Één truitje is vandaag niet genoeg. Dat geld zit immers nog steeds te springen….
U loopt bij Van Dijk naar buiten en ziet ZsaZsa. Een boetiek waar u al in geen tijden iets gekocht heeft, maar ach…..waarom niet even binnenlopen? En waarempel er hangt al wat nieuws in de rekken. Mooie kleuren en op het eerste gezicht bevalt het u. Ineens valt uw blik op een jurk/tuniek….grove gebreid en u kijkt op de kaartjes of er uw maat tussen zit. Ondertussen valt er ongeveer een meter van u vandaan een kledingstuk op de grond. U kijkt ernaar maar het dringt eigenlijk niet zo door omdat u de juiste maat aan het zoeken bent. Ondertussen loopt een verkoopstertje (hooguit een jaar of 18/19) voorbij en zegt op zéér onvriendelijke toon: “JA….KIJK ER MAAR NAAR….HET HANGT ZICHZELF WEER WEL OP!”. Ik ben heel benieuwd hoe u daar op zou reageren……..
Ik zei in ieder geval: “Pardon? Ik sta hier…..niet daar!”. Waarop ze me minachtend aankeek en iets van “Tsssss….” mompelde. Ik ben de winkel uitgelopen, maar was eigenlijk ondertussen zo boos dat ik ben teruggegaan! Niks voor mij……maar ik deed het. Op zoek naar de filiaalleidster, manager of eigenaar. Niet gevonden. Wel heb ik een andere (iets volwassenere) verkoopster aangesproken. Toen de vorige tuthola me zag, kwam ze meteen aangestiefeld om me weer van mijn ongelijk te overtuigen. Mijn domste fout was om er weer op in te gaan. Had ik niet moeten doen, ik werd alleen maar bozer. De ‘oudere’ verkoopster (misschien was ze wel de eigenaresse of filliaalleidster) deed het af als een ‘communicatieprobleempje’. Ik ben tenslotte maar weggegaan…..perplex……en trillend van boosheid. Waar gaat het nou verdomme om????
Om het feit dat er een kledingstuk viel óf om het feit dat ze te lui was om het op te hangen. En wie was hier nou de klant en wie het personeel? Later bij Double Face, waar 2 schatten van meiden in de winkel staan, hoorde ik dat ik gisteren al de 3e klant was die nogal verontwaardigd over de ‘klantenservice’ bij ZsaZsa is weggelopen om het vervolgens bij Double Face te gaan kopen. Ze voeren in beide winkels veel van dezelfde merken dus vandaar…….
En weet u wat ik nu nog het ergste vind? Dat mijn lichaam helemaal niet tegen zoveel boosheid kan en ik nu vandaag met een flinke koppijn zit opgezadeld. Dat heeft ze dan weer wel mooi voor mekaar……de trut!

Categories
Zomaar

De vrienden van Amstel 2010

Vorig jaar was onze eerste “Vrienden van Amstel Live” ervaring. Lieve vrienden die al jaren gingen, hadden toen 2 kaartjes over en of wij niet zin hadden?! Natuurlijk hadden wij zin en het was een geweldige avond. Zeker voor herhaling vatbaar. Toen wij een paar maanden geleden van weer andere (ook lieve 😉 ) vrienden een telefoontje kregen of we niet zin hadden om mee te gaan, was de beslissing snel gemaakt. OF COURSE! Vrienden van Amstel is een spektakel wat je een keer moet hebben meegemaakt en éénmaal een keertje geweest, dan ben je verkocht. Al heb ik deze keer ook een paar “maar-tjes”. Ze hadden met hun tengels van het “estafette-concept” af moeten blijven. Juist dát maakte de Vrienden van Amstel zo speciaal. De verrassende optredens die je te zien en te horen kreeg door combinaties van artiesten die je zelf niet zomaar zou bedenken. Iedereen die donderdagavond naar de benefit-optredens voor Haïti heeft gekeken, snapt wat ik bedoel. Dat element hebben ze dus geschrapt. Waardoor sommige artiesten/bands niet uit de verf kwamen. Bijvoorbeeld IOS…..die hadden het best leuk gedaan in combinatie met “Het Goede Doel”. Nu was het een beetje een verloren optreden. En dan Ellen ten Damme…….mijn hemel…….die had beter in de bar achter de coulissen kunnen blijven hangen. Haar optreden zorgde voor een massale plaspauze onder het publiek. Novastar, normaalgesproken geweldige muziek, trok op niks. Jammer……
En Xander de Buisonjé kan zich maar beter op het vaderschap gaan richten. Goede zanger hoor, daar niet van, maar presenteren kan hij beter aan iemand anders overlaten. Mijn persoonlijke mening…….
Niet dat die er veel toe doet, maar dit is nou éénmaal MIJN blog en daar mag ik lekker schrijven wat IK vind 🙂 .
Verder ging het publiek (en dus ook wij!) he-le-maal uit hun dak bij het optreden van Rowwen Hèze. Het slechtste uit de mens kwam naar boven en menig (duurbetaald……jeetje wat een prijzen!) pilsje vloog door de lucht. Waarbij de VIP tribune de menigte onder hun in de arena (wij dus) begon nat te gooien. Toen de meute (wij waren natuurlijk met veeeeel meer) terug ging gooien, werden een paar madammen erg boos. Jammer dan :). Niet dat ik heb gegooid hoor. Ik was de BOB. En cola gooien gaat me toch nét iets te ver. Bier ook trouwens. Zul je mij niet zien doen. Zonde man, zonde…….ik blijf natuurlijk wel een hollander!
Verder heb ik genoten. Van de hele avond. Van Nick & Simon, van Kane…..samen met Lisa (SUPER), van Jan Smit, van Van Velzen met zijn tribute to Queen (GE-WEL-DIG)! Kortom een super avond. Volgend jaar weer………

Categories
Zomaar

Typegeit

Typemiep, Typegeit, Regelmiep, ik heb ze allemaal ooit al meerdere keren naar m’n hoofd gekregen. En eigenlijk ben ik ze ook wel alledrie. Al moet ik met de laatste ruimingsaktie van onze regering oppassen met het woord GEIT. Voor ik het weet, lig ik straks tussen al die doodgemaakte, zwangere, Q-koorts besmettelijke geitjes. Zielig hoor. Ik kan er persoonlijk niet naar kijken. Ik vind ze namelijk zo lief. Geitjes. Ze hebben zo’n lekker koppie met zo’n leuk sikkie. Maar aan de andere kant heb ik ook een collega die de Q-koorts heeft gehad en daar heel erg ziek van was. Dus sja, wat moet je daar dan weer mee? Het risico uitbannen, zoals nu is besloten? Ik weet het niet en eigenlijk wil ik er niet te veel over nadenken. Misschien laf. Misschien zwak. Misschien zware struisvogelpolitiek. Maar ik vind het té zielig en té moeilijk om over na te denken. Bovendien kan ik het persoonlijk toch niet terugdraaien. Wat uiteraard niet wegneemt dat ik het triest vind hoe we tegenwoordig met onze dieren omgaan. De manier waarop we ze massaal ‘kweken’ voor de vleesconsumptie. De manier waarop we ze volstoppen met allerlei rotzooi om maar zo snel mogelijk zo veel mogelijk vlees te kunnen produceren. Dat staat me tegen. Dat staat me heel erg tegen. Maar toch houd ik van een lekker lapje vlees. Toch koop ik dus iedere week verse vleeswaren en vers vlees bij onze dorpsslager. En ik weet dus niet waar die het vandaan haalt! Vegetariër zal ik echter nooit worden, maar ik ben er wel van overtuigd dat we onze maatschappij moeten veranderen. Gewoon vlees wat op een gezonde manier geproduceerd wordt. Dieren die buiten in de wei hebben gelopen, die daglicht hebben gezien en gezond hebben gegeten. En dan ben ik (samen met heel veel andere mensen daar ben ik van overtuigd) best bereid om daar wat extra voor te betalen. En al ben ik dan een regelmiep, waarschijnlijk ben ik dat toch weer nét te weinig om precies na te vragen waar onze slager z’n vlees vandaan haalt. Waarschijnlijk is het de gemakzucht waarmee ik iedere week mijn rondje op ons dorpsplein maak. Slager, bakker, groenteboer. Zucht…….wat een zware materie trouwens……..op de vroege ochtend!

Categories
Zomaar

Kids

vandaag, 16:20 – 0 x bekeken-door wie?
Zo….m’n werkweek zit er weer op! Weekend! En ik ben er aan toe. De boodschappen zijn in huis en ik ben zelfs al geslaagd voor een leuk kraamkadootje. Morgen mag ik ons jongste familielid gaan bewonderen. Nichtje C. haar zoontje. En daar heb ik zin in!! Het blijft leuk: zulke kleine mensjes! Steeds weer is het een wonder hoe het zo kan groeien. Die kleine handjes en voetjes, dat kleine bolleke met dat kleine neusje, van die kleine billetjes in zo’n dikke pamper. Leuk en toch ben ik ook blij dat die tijd voor ons voorbij is. Het is mooi geweest. Alles wordt nu zoveel gemakkelijker. En iedere leeftijd heeft z’n leuke dingen. Dat is zo cliché, maar oh zo waar. Iedere ontwikkeling zie ik steeds weer met bewondering gebeuren. Dat Zoon nu ineens zomaar, voor mij uit het niets, z’n naam kan schrijven bijvoorbeeld. Dat hij heel veel letters en cijfers herkent en op zijn manier zelfs al probeert te rekenen. En dat Dochter voor mijn gevoel zelfs een supertalentje in rekenen is. Dat ze telkens onder het eten om sommetjes vraagt. En dat dan het liefst samen met papa doet. Ze zit in groep 3 en kent de tafels van 1, 2 en 3 al. En dat ze ineens zo goed begint te lezen, dat zelfs ondertiteling op teevee al aardig gaat (als de zinnen tenminste niet te lang zijn). Dat we er inmiddels rekening mee moeten houden geen belangrijke (niet voor kinderogen bestemde) papieren te laten slingeren, want Dochter leest ze met het grootste gemak!
Dat je de TV alleen nog maar aan hoeft te zetten en dat ze zelf feilloos weten hoe de Wii op te starten, het juiste spel uit te zoeken en alles werkend te krijgen. Geef ze een afstandsbediening, controller of een muis….en ze weten hoe het werkt. Zo wonderbaarlijk!!!
Ik weet nog hoe ik zelf in het begin met een computermuis aan het stuntelen was. Neee…..ik heb nooit de muis richting het scherm bewogen om het kruisje aan te klikken, zo blond ben ik nu ook weer niet. Maar toch is het een motorische handeling die ik niet zomaar meteen onder de knie had. Inmiddels kan ik een computer niet meer wegdenken, maar zo vanzelfsprekend was dat in mijn schooltijd nog niet! (jaja…..ik weet het……ouwe muts!)
Dus een computermuis is geen enkel probleem voor onze kleine Vent…..maar fietsen zonder zijwieltjes ho maar!!!! Hopelijk gaat’ie dat dit voorjaar onder de knie krijgen. Het is nu een beetje lastig oefenen met al die sneeuw 😉

Categories
Zomaar

Over vakantie enzo

Poeh, wat een rare week. Niets loopt zoals het zou ‘moeten’. Dat heb je wel eens. Gewoon zo’n week dat niks vanzelf lijkt te gaan. Het is druk op m’n werk. Tenminste, er zit druk op een aantal van mijn werkzaamheden. De ‘grote’ baas komt volgende week naar NL en wil een aantal dingen met me bespreken. En dan is ook nog net deze week Zoon ziek. Zul je altijd zien. En dan zijn ook nog net deze week alle opa’s en oma’s op vakantie. Met elkaar notabene!!! Ons al zwoegend achterlatend. Toen wij éénmaal hadden besloten dat we dit jaar met carnaval niet op wintersport zouden gaan, wisten ze niet hoe snel ze zelf moesten boeken! Gtttttssss……het moest niet mogenl! 🙂
Maar goed, terwijl de 4 ‘oudjes’ heerlijk aan het wandelen en skiën zijn, ben ik dus aan het zwoegen. Krijgt u al medelijden? Nee? Oh….damn
“Wat leuk!”, reageren heel veel mensen, “dat ze dat zo kunnen, met z’n viertjes!”. Of dat na volgende week ook nog zo leuk is, moeten we maar even afwachten ;-). Vanmiddag rond een uur of 12 konden ze het niet nalaten om mij even op mijn werk te bellen. Om te laten horen hoe gezellig ze het hebben. Die Leute aus Kaprun! Over sadisme gesproken………. Wat had ik stiekem graag meegegaan. Al was het alleen maar om de ski’s te dragen :(. Maar goed, wat niet is, dat is niet. Heel misschien zit een weekendje skiën met z’n tweetjes er nog in en anders wordt het simpelweg volgend jaar.
Maar nu we het toch over vakantie hebben………….ha………..de zomervakantie is wel alvast geboekt!!! Tjaka!!!
Daar zijn we dit keer eens vroeg bij hè?! Heerlijk, 2 weekjes genieten van de Spaanse zon. Kom maar op met die zomer!!!!!

Categories
Zomaar

M’n hoofd is net een zeef

Ik word oud mensen! Oud in de zin van dingen vergeten. Zelfs mét boodschappenlijstjes presteer ik het nog om niet alles mee te nemen. Zeker als ik ondertussen andere interessante dingen tegenkom. Dan vergeet ik waar ik eigenlijk voor kwam. Heb vervolgens van alles in m’n tas zitten, behalve datgene wat ik nodig heb. Jarenlang heb ik het kunnen stellen zonder briefjes. Ik liep alle keukenkastjes en -laden even na, checkte de koelkast en onze voorraadkast en gaan met die banaan. Nooit greep ik ergens naast. Tot de laatste tijd. M’n hoofd loopt over. Er zijn, zeker sinds de kids op school zitten, zoveel dingen om aan te denken, dat ik het simpelweg niet allemaal meer onthoud.
Maar dan vandaag! Vandaag was toch werkelijk het toppunt. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Tenminste niet de laatste jaren. Ik kan me vaag nog iets herinneren van een afspraak op zaterdagavond en dat die mensen toen op de stoep stonden en wij waren de hort op. Waar naartoe dat weet ik niet eens mee, zo lang is het al geleden. Het was in m’n eerste flatje met m’n eerste vriendje. Maar verder is me dit nog nooit gebeurd. Dat ik dus een afspraak met een vriendin vergeet.
Om half 5 vanmiddag ging onze telefoon. “Voor jou……het is F.!” roept Man van boven. En meteen gingen alle alarmbellen rinkelen. Ik wist het meteen. “Shit!”, dacht ik, “ik had vanmiddag met F. afgesproken!”. F. en ik kennen elkaar van de zwangerschapsyoga en onze oudste dochters zijn nagenoeg even oud (6 daagjes verschil). Bovendien kunnen die 2 nog steeds fijn samen spelen, dus het is altijd beregezellig als we elkaar weer eens zien. Afijn, met de woorden “IK BEN IETS VERGETEN!” nam ik de telefoon op. En niet dat het niet in mijn agenda stond hoor!! Maar ja, als je zelfs vergeet die regelmatig te checken, dan kom je ook niet echt ver.
De volgende afspraak staat inmiddels gepland. En F. heeft beloofd mij de dag vantevoren nog even te sms-en. Hoe erg is het dan met je gesteld??????
Ouderdom………ik zeg het u!!!!!!

Categories
Zomaar

Weer ritme & regelmaat!

De rust is weergekeerd in huize De Kock. En dat is fijn. Wat zeg ik? Dat is heerlijk!!! Daar waren we allemaal weer hard aan toe. Aan ritme en regelmaat. Niet dat de vakantie niet fijn was. Die was superfijn. Maar zoals dat met alles gaat, komt er ook weer een tijd dat het fijn is als alles weer normaal is. Zowel in tastbare (lees: interieur –> weg Kerstboom!) en niet tastbare (lees: ritme –> lekker naar School!) dingen. En boven verwachting ging het maandag buitengewoon goed met Zoon op school. Hij was vrolijk en ging graag. Ik ben hem wel vanaf zaterdag al gaan voorbereiden op het feit dat het nog 2 nachtjes slapen was en dat hij dan weer naar Juf S. mocht. En dat vond hij prima. Dat ging natuurlijk té goed! Zodat hij gisteren toch even opa ging uittesten. Om 13h00 weigerde hij schoenen & jas aan te doen om weer richting school te vertrekken. Toen opa had besloten dan maar eerst Dochter weg te brengen, had hij snel door dat alleen thuisblijven toch ook niet zo leuk was. Éénmaal terug vroeg hij opa of hij alsnog naar school mocht. Yes! Dat voelt toch als een stukje ‘gewonnen’. En op school ging het daarna (natuurlijk) super goed.
Op zulke momenten baal ik er alleen wel van dat ik niet zelf thuis ben. Ik heb dan toch het gevoel dat ik opa en/of oma opzadel met een probleem. En Zoon weet feilloos wanneer hij zulke dingen moet proberen. Bij mij weet hij dat hij aan het kortste eind trekt en dat hij toch écht wel naar school gaat. Dan gebeurt zoiets dus niet zo snel.
In de vakantie is het met hem ook prima gegaan. Hij heeft alle drukte prima doorstaan. Allebei sliepen ze heerlijk uit ‘s-ochtends, terwijl ze toch vaak op het ‘normale’ tijdstip op bed lagen. HEERLIJK!
Wat was het wennen deze week om die wekker weer te horen zoemen op 06h30!!!!!
En wat kreeg ik de kindjes maandag moeilijk wakker!!! En wat waren ze de afgelopen avonden moe…….
Maandagavond waren we Zoon zelfs kwijt. Hij was zelf al stiekem in bed gekropen. Nou, gelooft u mij, als ik zeg dat dat écht niet zomaar gebeurt!!!!! 🙂

Categories
Zomaar

Ik wens……

……iedereen langs deze weg een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2010 toe!

Zo 2010. Wat klinkt dat hè?! Ik zal het de komende tijd ook nog wel eens ergens verkeerd invullen. Het is altijd weer even wennen, zo’n nieuw jaartal. 2010…..en Man is 40. We hebben het overleefd. De hele oudjaarsdag en -nacht.
Ondanks dat het een rare en vervelende dag is om jarig te zijn, is het ook wel altijd heel gezellig dat iedereen zo net voor de jaarwisseling nog even een borrel komt drinken. Op Man en op het nieuwe jaar wat komen gaat. Even een samenkomst van familie en vrienden. Ongedwongen maar leuk. Wie komt die komt, wie niet kan, die kan niet…….simpel as that. Heel begrijpelijk op zo’n rare dag van het jaar. Toch is het wel opvallend hoeveel mensen toch de moeite nemen om even langs te wippen. Gezellig.
En al het vuurwerk wordt volgens Man speciaal voor hem afgestoken………..ahum……..natuurlijk!
Gisteravond heeft hij z’n hartje op kunnen halen. Mensen tegenover ons hadden supermooi vuurwerk. En dan heb ik het niet over een lullig pijlenpakketje van 100 of 200 euro. Nee, daar is zeker voor een paar duizend euro de lucht ingeschoten. En Man maar glimlachen…………speciaal voor z’n 40e verjaardag!
Heerlijk toch? Als je op je 40e nog steeds in sprookjes geloofd? 😉