Categories
Zomaar

Van typmiep naar schrijftalent

En toen kwam de vraag van Zus. Of ik een redactioneel stukje over haar kapsalon kon schrijven voor in een boekwerk over ons dorp. Sprang-Capelle ja. Juist ja. En dan wordt het serieus hè. Dan moet ik ineens in het echie aan de gang. Niks geen onzinblogjes over een simpel gezinsleventje van een paar simpele mensen met 2 doodgewone kinderen. Ze kon het ook door een mediabedrijfje laten doen hoor, zei ze. Maar dat kostte dan wel zo’n kleine 110 euri. En dat dat mediabedrijfje dat koetje even wilde melken, dat snap ik wel. Maar hé, niet als dat koetje mijn zusje betreft. Dan probeer ik al mijn ‘schrijftalent’ erin te gooien en probeer er iets leuks van te maken. En da’s gelukt. En ik vond het nog leuk om te doen ook. Wat mij vervolgens weer aan het denken heeft gezet. Misschien moet ik hier iets meer mee gaan doen. Die 100 euri kan ik zelf natuurlijk ook verdienen. Toch? Ik bedoel…….u leest toch ook mijn logjes. Steeds maar weer zie ik dezelfde IP-adressen voorbij schuifelen. Niet dat u met z’n allen massaal reageert (op hyves mag ik trouwens niet klagen ;-)) maar dat is ook niet belangrijk. Het feit dat u mij leest, zegt voor nu even genoeg. En zeg…….laat mij nou lekker even zwijmelen over een schrijfcarièrre. Bovendien wordt dat nog eens extra aangewakkerd door de aankomende reorganistatie binnen ons bedrijf. Recessie, achteruitgang, lage bookings/billings……ik hoor niet anders. Er gaan dus koppen rollen hiero. En misschien wel die van mij…………….wie weet. En wat dan? Nou, wat dacht u van gewoon blijven ademhalen? En 3x diep zuchten. En vervolgens m’n hand ophouden om een flinke oprotpremie in ontvangst te nemen? En dan weer diep ademhalen en 3x zuchten. En als ik dan eindelijk héééééél veel tijd overhoud, nou dan ga ik een boek schrijven. Lijkt me gaaf. Zo aan een rustig burootje, uitkijkend over de gracht aan de overkant, kat lekker languit naast het toetsenbord (en er af en toe met z’n pootjes overheendabberend), theetje erbij. En oh ja, zo’n ouderwets typemachientje hè. Helemaal zo’n idylisch plaatje. Afijn……….aan fantasie geen gebrek ziet u wel. Maar voorlopig werk ik dus nog steeds voor een baas. Ééntje die per 1 januari naar Singapore is gemoved, dat dan weer wel, maar samenwerken-op-afstand is ons al 10 jaar gelukt, dus voorlopig verandert er nog niet zoveel. Maar eh………..mocht u nou toevallig nog redactionele stukjes nodig hebben………..me me me me me………..en ik ben goeiekoop!

Categories
Zomaar

Bye bye holiday

Ik moet nog even wennen aan het idee. De vakaaansiieee is voorbij. Over en uit. Morgen is het maandag. En wat voor maandag?! Een maandag waarop een zeer drukke ochtendspits wordt verwacht. Heb ik weer. En Man. Man z’n eerste werkdag bij z’n nieuwe (ouwe) werkgever begint morgen. Ook lullig als je dan niet op tijd komt. Maar goed. Ben niet van plan me er al te druk over te maken. Aan het weer kan ik niks veranderen en aan de drukte op de wegen ook niet. Dan beginnen we maar wat later. Tenslotte nog een heel jaar voor de boeg……zeg mar…..bijwijzevan….. Verder kunnen we terug kijken op een lekkere anderhalve week. Een week met veel eten, veel feestjes en ook aardig wat alcohol. Een week met trouwjurken passen, vuurwerk afsteken en indoorskieën. Een week met nieuwe PS3 spelletjes en veel lol met de kids. Met Dochter die de PS3 ook al aardig door heeft en Zoon die er dan bij staat en iedereen bemoedigend toeroept. Een week waarin zelfs ik aan de Playstation ben gegaan. En gelooft u mij als ik zeg dat dat écht niet zomaar gebeurt. Ik heb er niet zoveel mee. Met die keputerspellekes. Maar nou hebben we d’r eentje…….Little Big Planet……..zo kicke, zo gaaf en zelfs ik snap het!!! Wat meer zegt over het spel dan over mijn IQ…..of course!! Eigenlijk zegt het helemaal niks over m’n IQ. Het zegt alles over m’n motoriek daarentegen. En ik heb nogal moeite met het op allerlei knopjes drukken en dan tegelijk hé! Soooo moeilijk. En dan Dochter. Die doet dat gewoon he. Duidelijk een kind van papa. Die heeft daar ook wat minder moeite mee. Maar ach, die is nog helemaal into de commodoor 64 geweest. U weet wel, zo’n computer uit het jaar blok. Uit de tijd dat ik nog niet eens van het bestaan van die dingen wist, laat staan dat ik er één had. Man wel. Dat is one of the diehards. Zo’n nerd. Maar dan wel een leuke. Ééntje met wie ik dit jaar nog ga trouwen. En dat zegt genoeg, want dat doe ik niet zomaar. Trouwen met een nerd bedoel ik. Jaja, lieve lezers, nog een maandje of 8,5 en dan gaat het allemaal gebeuren. Maar nu ben ik eerst nog druk met proberen te winnen van Man met Little Big Planet. En darten kijken………dat ook nog. Werkze morgen!

En oh ja……….HAPPY NEW YEAR!!!!!!!!!!