Categories
Kids

Lien & de schoenenwinkel

“Oh mama, die vind ik mooi!” roept dochter enthousiast toen we voor gymschoentjes de schoenwinkel in ons dorp binnenliepen. “Nou, we komen hier voor gymschoentjes voor school, dus laten we daar maar eens eerst naar kijken” probeer ik voorzichtig. Maar dochter loopt al met de bewuste schoenen in haar hand te stralen. Maatje 22 had ze vast. En hoe ik ook praatte als brugman, dat die schoenen haar écht niet zouden passen, ze hield ze stevig vast. De mevrouw van de winkel ving het gesprek op en leidde ons subtiel richting de Rucanor gymschoentjes met klitteband (dit op nadrukkelijk verzoek van de juf….die natuurlijk geen 28 paar veters wil strikken voor het gymen…..flauw hoor). En oh….oh….ohhhhh…..ze hadden die simpele schoentjes in het roze! Ook in het wit, spijkerstof en legerprint, maar ooohhhh ook in het roze. Mama en dochter waren meteen verkocht, die moesten het worden. Helemaal gelukkig met de roze gympen richting de kassa en ja hoor, dochter ziet de schoenen weer staan. Roze natuurlijk, met veel glitters en dus eigenlijk hééééél fout. Zo fout, dat ze eigenlijk weer grappig zijn. Maar helaas, niet in haar maat………..oef! Ondertussen stonden we dus wel bij de afgeprijsde tussen-seizoen-schoenen en ik moet toegeven, er zaten erg leuke tussen. Na wat gezoek en gepas ging dochter toch mooi naar huis met 2 paar! En ik weet niet wie er blijer was. Dochter met haar nieuwe schoenen (die gelijk aan moesten) of ik dat ze toch iets minder opvallend en glitterend waren 😉

Lien & Het Levenslied

Mijn interesse in ‘het levenslied’ gaat eigenlijk niet verder dan Frans Bauer en Jan Smit. Op zich is dat al erg genoeg, maar ik geloof niet dat deze 2 exemplaren aanwezig zullen zijn op het Wollukse Volksfestijn wat aanstaande zaterdag gaat plaatshebben. Natuurlijk zijn wij toch van de partij. Hoe kan het ook anders. Waar bier is, is Man en waar gezelligheid is, is ik. Bovendien wil ik van de gelegenheid gebruik maken om mezelf alvast wat moed in te drinken voor de hapening van een weekje later. Dan gaat namelijk de 80 v.d. Langstraat van start. Het begint al aardig te kriebelen en het lijkt wel of m’n voeten alvast iedere dag wat meer gaan tegenstribbelen. Ze weten inmiddels ook hoe ver het is…..die voeten van mij. Ze weten dat ze er een week lang niet uitzien en dat ze het zwaar te verduren gaan krijgen. Maar goed, eerst dus aanstaande zaterdag feest in de stad! Ben benieuwd welke ‘top’-artiesten er komen. Ik houd u op de hoogte………….

Categories
Kids

Lien & de woede-aanval

Niet ikzelf hoor! Ik zou wel willen dat ik dat nog eens kon. Zo lekker ongegeneerd uit m’n dak gaan en stampvoeten als ik m’n zin niet krijg, maar oké, na zo’n kleine 39 jaar heb ik inmiddels geleerd dat dat niet helpt. Het lucht wel op, dat wel, maar ik krijg er niet uiteindelijk toch m’n zin door. Dochter dacht daar gisteren echter anders over en uiteindelijk ging Zoon ook nog even meedoen. U begrijpt het al, het was gezellig in huize De Kock. Bath-time, Bed-time….whatever. Ze wilden in ieder geval niet wat ik wilde. Dochter is best goed in woede-aanvallen. Al moet ik toegeven dat het al een tijdje geleden was dat ze zo’n extreme had gehad. U weet wel, zo’n nog-ff-en-ik-zet-je-onder-de-koude-douche-aanval. Ik heb haar maar laten gaan, ben Zoon gaan aankleden (wat op zich ook al een hele bevalling was), waarna ik ineens een gegil uit de badkamer hoor. “Mamaaaaaaaa, ik heb bloed! Ik heb bloeoeoeoed! Bloeoeoeoeoeoeoed!”. Mevrouw had uit boosheid haar lippen kapot gebeten. En dat bloedde flink. Wel godmejaar…….. “En? Wat wil je nu dat mama doet?” vraag ik op m’n vriendelijkste toon, terwijl mijn bloed inmiddels ook tot aan het kookpunt was gekomen, “pleisters op je lippen plakken?”. “Nee”, antwoordde ze heel timide, “een zakdoekje alsjeblieft mama”. En de onweersbui was weer overgewaaid………

Lien & de logjes

Regelmatig krijg ik van vrienden/vriendinnen een veer in m’n reet gestoken over de logjes die ik plaats op m’n weblog. Ik realiseer me dat ze nog lang niet het niveau van echte columns in tijdschriften etc. hebben, maar daar ben ik destijds ook niet om begonnen. Het blijft leuk om al m’n hersenspinsels op te schrijven en het blijft leuk om dat met u te delen. Er zijn echter ook dagen dat ik überhaupt geen zin heb om op het ‘net’ te surfen en dus ook niet om te schrijven. En dan doe ik het ook simpelweg niet. Op deze manier werkt het klaarblijkelijk. Ik heb geen deadlines, ik moet niet persé en daardoor blijft het leuk. Als werkende moeder met een druk sociaal leven, veel vrienden en veel bezigheden maak ik genoeg mee om zo af en toe iets leuks te schrijven. Bovendien kun je hier dan nog mijn klunsigheid en rariteiten bij optellen en dan heb je ‘stuff enough’ zou ik zo zeggen. En toch…..en toch……blijft het soms ook blanco in m’n hoofd. Ook al is er nog zoveel gaande om me heen, ik krijg niks op papier. Ik denk dat dat er ook gewoon bij hoort. Soms kan ik zo druk zijn in m’n hoofd dat ik er geen enkele orde in kan scheppen en dan kan ik beter niets loggen. Vandaar, lieve mensen, was het de afgelopen week stilletjes op Lien’s Log. De chaos in m’n hoofd is inmiddels een beetje opgeruimd, al zijn er nog steeds een aantal bottlenecks. That’s life….. Maar de zin om te loggen is er weer helemaal, dus hopelijk verschijnt er voor u weer voldoende leesvoer de komende dagen!

Poeh poeh

Wat een week heb ik achter de rug! Wel gezellig hoor, daar niet van, maar ik hang inmiddels van koffie en bbq’s aan mekaar. We hebben sinds woensdag iedere dag bezoek gehad. Van vriendinnen op de koffie, tot familie die mee hebben gegeten op zaterdag & zondag. Dan moeten we hier nog bij optellen dat Man door z’n rug is gegaan dinsdagavond, woensdag de dokter heeft bezocht, vervolgens zulke goede medicijnen heeft gekregen dat hij de hele wereld weer aan kon. Met als resultaat dat hij zaterdag stopte met de pillen, Jens 1x heeft opgetild en toen weer niet op of neer kon. Goei poeier…..dá spul van de dokter! Lien’s besluit staat vast…..zodra hij weer wat hersteld is, stuur ik hem verplicht naar de sportschool! (met wat opleukverhalen over de aanwezige sauna cq dames, moet dat wel lukken…) Verder is Jens gisteren van de trap gevallen….helemaal van boven naar beneden…..hij koos in z’n enthousiasme de verkeerde (en dus smalle) kant van de trap…..oeps! Gelukkig zijn kindjes op die leeftijd nog erg flexibel en heeft hij er alleen een bult op z’n achterhoofd aan overgehouden. Dat ik zowat een hartstilstand kreeg, is een kleine bijkomstigheid. U begrijpt het al…..ik heb een erg drukke,  hectische, rommelige maar ook wel gezellige week achter de rug. Mijn excuses voor het uitblijven van logjes. Ik zal m’n leven beteren………..

Lien & de scheenbeenproblematiek

8 September ga ik dus weer van start! Tenminste, als ik de blessure aan m’n scheenbeen op tijd kwijt ben! Heel belangrijk natuurlijk, zo’n scheenbeen, als je 80km te voet moet afleggen. Het ging zo goed met trainen! 2x per week ‘s-avonds een eind en 1x in het weekend een lange tocht. Het ritme zat er goed in en ik ging als een speer (voor zover speren ongeveer 6km per uur gaan). Maar afgelopen zondag ging het mis. Ik ging steeds manker lopen en de pijnscheuten werden steeds heviger. Van m’n voet tot m’n knie deed het pijn en aangezien ik de boel niet wilde forceren, ben ik maar vroegtijdig gestopt. (lees: heb man gebeld, die mij vervolgens is komen oppikken) Nu heb ik nog 2,5 week om me verder voor te bereiden en ik hoop toch echt dat ik van start kan. U zult wel denken dat ik zwaar gestoord ben, maar dat zegt iedereen die nog nooit eerder gelopen heeft of nog nooit eerder de finish heeft gehaald. Ik ben nu éénmaal besmet met het 80 v.d. Langstraat-virus. Gaat nooit meer over! Lang leve de zere voeten……. (let wel: voeten, op zere scheenbenen zit ik niet te wachten) 

Categories
Man

Lien & Thule

“Schat, ik zou wel eens naar Thule op vakantie willen!” zegt Man stellig. Waarop ik in al mijn domme naïviteit vraag: “waar ligt dat in Godsnaam?”. Man antwoordt al lachend dat hij dat ook niet precies weet, maar dat het er wel héééél erg mooi en leuk moet zijn want er rijden zoveel mensen met een sticker van dat stadje op de dakkoffer!!! Dit soort humor kun je alleen bij Man verwachten en ik trap er telkens weer in. Kent u dat? Man is snel in het leggen van verbanden, Man maakt dan ook soms grapjes, die ik niet zo snel begrijp en als hij dan vervolgens bijna z’n broek natplast van het lachen, voel ik me een superdom wicht. Ik probeer mezelf dus maar wijs te maken dat het niet aan mijn domheid ligt, maar dat Man gewoon té slim is (daar gaan we weer met té) 😉 Tsss…..op vakantie naar Thule!

Categories
Kids

Lien & de hordeur

Ik loop met m’n handen vol leeggegeten borden richting de keuken en vraag aan dochterlief of ze de hordeur even open wil doen.

Ze kijkt me vervolgens met haar grote kijkers vragend aan en zegt: “Kun jij geen alsjeblieft zeggen?”.

Word ik daar even op m’n nummer gezet!

Te

Alles is momenteel ‘te’ bij Lien. Ik ben té druk. Ik wil té veel. Ik slaap té weinig. Ik ben té onrustig. Ik word té moe. En dat terwijl ik pas vakantie heb gehad! En ik hoor u bijna hardop denken: “het zullen haar hormonen wel zijn”. Zou kunnen. Ik weet het niet. Feit is wel dat het de bekende ‘cirkel’ begint te worden. Natuurlijk ben ik té moe als ik niet goed slaap. Natuurlijk word ik té moe als ik teveel hooi op m’n vork neem. Natuurlijk ben ik té onrustig als mijn ‘lijstje’ te groot is en ik kom er niet doorheen. En weet u wat het ergste is? De verbouwing moet nog beginnen!!! Afgelopen vrijdag is de aannemer op bezoek geweest. Hij heeft de waslijst met dingen die wij graag zouden willen meegenomen, inclusief de nieuwe bouwtekening en met een beetje geluk krijgen we eind deze week de offerte binnen. Vraag is dan……wanneer begint’ie? Misschien wordt alles wel veroorzaakt omdat ik stiekem héél erg tegen die verbouwing op zie. Hoe ik mezelf ook inprent dat het allemaal wel goed komt en dat het straks zoveel mooier, zoveel ruimer en zoveel opgeruimder zal zijn……ik krijg gewoon bijna paniekaanvallen als ik denk aan de troep die eraan vooraf zal gaan. “Waarom kopen jullie niet gewoon een ander huis?” wordt regelmatig gevraagd. Alsof we daar dan niet het nodige aan moeten doen cq. vervangen!! Ieder huis wat in de buurt te koop staat, is al regelmatig bekeken door Lien en overal moet wel óf de keuken óf de badkamer vervangen worden en in veel gevallen zelfs allebei. Net zoveel rotzooi, net zoveel stress….. Nee, een ander huis wil ik niet. Niet nú tenminste. Wie weet ooit. Nú wordt het dus verbouwen. Misschien moet ik maar voor een paar maandjes op de camping gaan zitten! Of is dat weer té koud, té nat en té veel behelpen?

Lien & foute openingszinnen

Een hollands datingburo heeft onderzoek gedaan naar de meest foute openingszinnen. Vandaar dat er deze ochtend op 3FM (Giel Beelen) aan de luisteraars gevraagd werd om voorbeelden te sms-en. Hilarisch! Mijn nummer 1 stond niet in de top 5, maar ik vind ‘m geweldig: “wil je morgenochtend een gekookt of bevrucht eitje?”. Gelukkig heb ik genoeg humor om helemaal in een deuk te liggen als een man dat tegen mij zou zeggen. Ik hou persoonlijk wel van die ‘recht-door-zee-types’. Man’s eerste conversatie met mij ging destijds over het weekend en wat we zouden gaan doen. Ik had na een mislukte relatie net een nieuw appartement gekocht waar het nodige aan geklust moest worden, dus dat vertelde ik…….waarop Man de volgende vraag stelde: “ging het niet meer, of was hij gewoon een klootzak?”. Ook zoiets. Ook zo’n zin die ik nooit meer vergeet. Maar vanochtend waren er toch een hele hoop goeies tussen! “Wil je dansen? Oké!…….kan ik mooi daar zitten!”, “Ken ik jou niet van volgende week zaterdag?”, “Je stinkt, zullen we douchen?”, “Geloof jij in liefde op het 1e gezicht of moet ik nog een keer langslopen?”, “Ik ben een telefoonboek aan het schrijven, mag ik je nummer?” enz. enz.  Geweldig om de ochtend mee te beginnen. U raadt het al, ik ben goed gemutst vandaag! En dat na weer een wandeltocht van zo’n 18km gisteravond…..in de regen!!!