Slapeloosheid

“Maar Alien, zijt ge uit uw bed gevallen?” vraagt mijn Belgische baas verontwaardigd als ik om klokslag half acht m’n kantoor binnenstap. Niet zo gek als ik normaalgesproken niet voor half 9 paraat ben. Niet dat ik niet eerder zou kunnen opstaan of beginnen, maar simpelweg door het feit dat er ook nog 2 kindjes moeten worden gewassen, aangekleed, gevoed en vervolgens nog naar de juiste oppas-adressen gebracht, is dit niet haalbaar. Half 9 is dan vaak al een strijd tegen de klok. Vandaag niet. Vandaag ben ik vroeg. Het was weer zo’n nacht. Zo’n nacht dat ik rond tweeën wakker word en niet meer in slaap kom. Zo’n nacht dat ik er wel 4x uit ben gegaan om maar niet teveel te gaan liggen woelen. Zo’n nacht die maar niet voorbij lijkt te gaan. Zo’n nacht waarop de meest onzinnige dingen door m’n hoofd spoken. Zo’n nacht waarin ik het gewoon niet rustig krijg in m’n hoofd. Ze zijn er wel vaker. Alleen was het nu al een tijdje geleden. Ik kan er wel tegen, een nacht slecht slapen. En vandaag heb ik het geluk dat Man thuis is. Man zorgt vandaag voor Jens en Senna is logeren. Niets en niemand om voor te zorgen dus….. Nou, dan kan ik net zo goed vroeg opstaan en lekker vroeg beginnen. Tegen de tijd dat ik dan vanmiddag begin in te kakken, kan ik mooi weer m’n biezen pakken en naar huis gaan. Om vervolgens een klein dutje te doen………..weltrusten alvast………

Categories
Kids

Spraakverwarring

“Mama, mag ik een snoepje?” vraagt dochter.

“Ja hoor, wat lust je dan?”

“M&M’s…….maar niet de echte!” antwoordt ze stellig.

Alleen ik kan dan natuurlijk weten dat ze Skittles bedoelt, maar ik ben tenslotte ook haar moeder! 😉

Lien & Hyves

“Ik had verwacht dat jij wel helemaal into Hyves zou zijn, maar dat valt zo te zien wel mee!” mailde een vriendin me laatst. Ehh….nou…..ik heb wel zo’n profiel aangemaakt maar doe er verder eigenlijk geen bal mee! Sinds vandaag staat er een foto bij m’n profiel en heb ik welgeteld 2 vrienden en nog 2 nieuwe uitgenodigd. That’s it! Beetje zielig, vindt u niet? Om eerlijk te zijn, kan ik m’n weg nog niet zo vinden op dat Hyves. Het zal allemaal wel. Ik heb daar eigenlijk allemaal niet zo veel tijd voor. Vooral niet voor dat uitzoeken hoe het precies werkt. Thuis heb ik natuurlijk altijd de ‘eerste-hulp-bij-vragen-en-problemen’ bij de hand, oftewel de ‘wandelende-handleiding’…..ook wel “Man” genaamd. Dus ook voor Hyves ben ik snel geneigd om deze encyclopedie er weer bij te halen als ik er ff niet uitkom. Niet de bedoeling vindt Man. Hij begrijpt ten eerste niet dat ik niet meteen weet hoe het werkt….”het is zo kinderlijk simpel” en bovendien vindt hij dat ik het eerst zelf moet proberen en dan pas vragen! Tsss……waarom woon ik dan in godsnaam met een computernerd samen? Maar om even terug te komen op Hyves. Ik heb er nog niet zoveel mee. Wat niet is kan nog komen, maar voorlopig hou ik het lekker bij m’n vertrouwde blog……waar ik gelukkig wat meer vrienden heb! 🙂

Lien & baby’s

“Het blijft leuk hè schat, zo’n kleintje”, zeg ik enthousiast tegen Man. Vriendin Chris was op visitie met 11 weken oude Daan. Zo’n schatje! Man had ‘m vast en kreeg ‘m waarempel nog stil ook. Man kijkt me met een veelzeggende blik aan…….waarmee hij bevestigde wat ik zei, maar waarmee hij ook meteen wilde duidelijk maken dat het wat hem betreft klaar was met ‘kindjes kopen’. Maar wat is er nou leuker dan zo’n ietsiepietsiekleinebaby? Niks toch? En al zou ik nog een derde kindje krijgen, dan nog zou dat gevoel nooit weggaan. Sja…… en je kunt natuurlijk ook niet aan de gang blijven. Nee, Lien is er klaar mee. Voor mij geen derde. Want een baby is dan superleuk, maar die negen maanden die eraan vooraf gaan, die zijn geen pretje. En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat je dat ‘kleintje’ ook nog moet uitpoepen. Bovendien komt er dan nog eens bij dat wij al 2 gezonde kindjes hebben, van elk soort één. Wat wil je dan nog meer? Een ander kleurtje? Nee, het is goed zo. Zeker als je weet dat ik vroeger helemaal geen kinderen wilde. Ik was toen natuurlijk ook nog niet de juiste man tegen het lijf gelopen, maar alleh. Ik had er ook nog een theorie voor waarom ik er geen wilde. Één was zielig, twee was burgerlijk, met drie was er altijd ééntje de klos en vier was teveel. Oké oké ik weet wat u wilt zeggen……..maar er is mooi niks mis met burgerlijk………puh……

Categories
Kids

Lien & het kleine geluk

Gisteravond:

“Oh mama, ik vind jou een hele lieve mama!” concludeerde dochter gisteren toen ze naar bed ging. “Oh ja? En waarom dan precies?” vroeg ik. “Nou omdat jij mijn mooie ‘elfjes-dekbed’ op mijn bed hebt gedaan” antwoordde ze stellig. Let wel: een nieuw door madam zelf uitgezocht overtrek. Persoonlijk vind ik het niet zo geweldig, maar zoals je leest……ze is zelf helemaal in de wolken met de zoetroze elfjes.

Vanochtend:

“En heb je lekker geslapen onder je ‘elfjes-dekbed’?” vroeg ik aan dochter. “Hmhm jaha héééél lekker” antwoordde ze. Waar ze nog even achteraan plakte: “en dat is maar goed hè mama, anders moesten we vandaag wéér een nieuwe gaan uitzoeken!”. Sja….en dat is dan de logica van een 4-jarige. Mooi hè?!

Lien & een projectje II

Lien heeft het druk! Maar dat had u natuurlijk al lang in de gaten. Al die projecten ook! Het ‘Jens-moet-een-nieuwe-kamer’ project is nog steeds niet helemaal afgerond. Niet zo gek als ik voor de laatste dingetjes Man nodig heb. Cars is inmiddels op doek besteld (www.kadoek.nl) en wordt dit weekend verwacht……spannend……en weer een muur klaar. De radiator moet nog worden weggewerkt (Man!) en een paar plintjes moeten worden vervangen (ook Man!). Maar Man heeft niet zo’n haast (schrijf ik gedurfd, terwijl hij lekker op de bank ligt). Niet zo gunstig voor mijn Time-to-Market om maar even met wat bedrijfstermen te gooien. Maar alleh…..het is nog wat afwerking en dan zijn we toch eindelijk zover. Met dat ene kleine kamertje. Één klus geklaard. En maar goed ook. Ik werd helemaal simpel van het wassen van al dat nieuwe beddengoed…….enneh….ook het oude trouwens. Niet dat het nog zomaar gebruikt zal worden, maar vies in de kast leggen kan immers ook niet. Tel hier nog even mijn werkweek bij op en Lien is uitgeteld. Tijd om naar bed te gaan……………..

Lien & de 1e werkdag

Dat was weer even wennen vanochtend. 06h25 Liep de wekker af. Vroeg, veelste vroeg. We waren verwend gedurende de afgelopen weken. De kindjes hebben al hun uitslaaprecords verbroken en kwamen soms zelfs later uit bed dan wij. En dat went snel! Dat went héél snel….. En nu was het dus stil in huis vanochtend. Ik was al gedouched, had al gegeten en was helemaal klaar voor de eerste werkdag toen de kindjes nog steeds lagen te ronken. Ze moesten wakker gemaakt worden….. en dat is zielig! Twee van die heerlijke helemaal-in-dromenland-zijnde-koppies op die kussentjes! En die moeten dan uit bed getrommeld worden……ach gossie….. Gelukkig werden ze niet al te vervelend (dat is nl. meestal het geval als je ze uit hun slaap haalt). Redelijk rustig aan de dag kunnen beginnen, maar toen…..toen kwam Lien in Den Bosch. Wat een e-mails, wat een post, wat een hoop informatie! Organizatie-veranderingen die de nodige impact op m’n werk hebben enz. enz. Nog geen halve dag om en ik heb heimwee. Heimwee naar Spanje, heimwee naar de vakantie, heimwee naar het lekker bezig zijn in en om het huis. U raadt het al? Ik heb last van zelfmedelijden! Maakt u zich geen zorgen. Het gaat weer wel over. Morgen ben ik weer helemaal gewend……wat ik u zeg! Gewoon niet te veel nadenken, gewoon aan de slag en zeker geen vakantiefoto’s bekijken!!!!

Update 15h15: En nu stoot ik ook nog net m’n koffie om……..over allerlei documenten………zucht!

Lien & een projectje

Jeetje wat heb ik de projectmanager uitgehangen de afgelopen week! Sorry voor het nauwelijks loggen. De tijd ontbrak omdat ik té druk was met mijn ‘Jens-moet-een-nieuwe-kamer’ project. En geloof me, dat is een heel karwei. Buiten het feit dat er eerst goed gezocht moet worden naar wat Lien dan precies wil, moet het ook nog eens passen in het kleinste slaapkamertje van het hele huis. Maar zoals altijd heb ik het weer gevonden bij IKEA. Ons zweeds meubelwarenhuis waar je werkelijk van alles kunt vinden & kopen, maar wat vervolgens wel zelf moet worden ingeladen, uitgeladen, naar boven gesjouwd en in elkaar geschroefd. Geen nood……Man is best handig in moertjes, schroefjes en IKEA-meubels. U raadt het al…….het is niet de eerste keer dat daar iets gekocht werd. Dinsdagavond ben ik eerst zelf gaan spotten en woensdagavond kreeg ik Man zover dat hij met zijn stationwagon meereedt richting Breda. Gelukkig vond hij het ook mooi (tenminste……hij stribbelde niet tegen) en zo was de keuze dan ook snel gemaakt. Nog een stoere lamp gescoort (volgens Man kon de door mij destijds uitgekozen lamp met bontkraag écht niet blijven hangen….tssss…..duidelijk geen smaak!), een dekbed, kussen en overtrek. Zoon-lief kon gisteravond dus al z’n eerste nacht in een groot bed doorbrengen. We hadden ons beiden al ingesteld op een slechte nachtrust, wat wonder-boven-wonder uitbleef. Meneertje ging lekker liggen in z’n “gloote bed” en is er niet meer uitgekomen voor vanochtend 08h00! Vandaag nog een dekbedovertrek van CARS gekocht, de kast in elkaar gezet (dat eerste door mij, dat laatse door Man……uiteraard) en nu moeten we nog op pad voor leuke accessoires……waarvan de uitvoering natuurlijk bij mij komt te liggen (oké….goed dan…..Man heeft ook nog wat inspraak). Zodra Lien (alias de projectmanager) klaar is met de finishing touch komt er uiteraard een foto van dit zéér succesvol project op dit log. Tot dan moet u het doen met mijn geleuter over hoe goed mijn project op schema loopt…….

Categories
Zomaar

Tatuu tatuu

De wasmachine en ik draaien weer es overuren. De 10e was zit er inmiddels in en dan liggen er nog 2 stapeltjes. Één geluk dat het vandaag prachtig weer is en dat het meerendeel al droog en gestreken in de kast ligt. Eigenlijk van de zotte dat ik dus vandaag met dat mooie weer aan het wassen en strijken ben, maar ja……het zal moeten gebeuren en liever vandaag nog dan morgen. De terugreis is redelijk goed gegaan. 15 uurtjes hebben we erover gedaan. Om 08h00 vertrokken in L’Estartit en om 23h00 gearriveerd in Sprang-city. Na 1,5 uur rijden werd Jens wagenziek en heeft’ie alles ondergekotst. Noodgedwongen een stop van zo’n half uur om alles schoon te poetsen en Jens op te frissen. Gelukkig is het bij die ene keer gebleven…..op nog een bloedneusje na dan. Jens gaat deze week verplicht aan de appelstroop en spinazie…..we denken nl. dat hij wellicht wat ijzer te kort komt. Verder hebben we tot voorbij Lyon behoorlijk met files te kampen gehad. Het was druk. Wat wil je op de 14e juli…..een Franse feestdag notabene. Na Dyon werd de weg wat leger en dacht Man even wat tijd in te halen door de gaspedaal es ff lekker in te trappen. Wat kon er tenslotte gebeuren? Alle flitspalen stonden op z’n DomDom geïnstalleerd en wist’ie precies te staan. Dat er soms ook onverwachte controles door motoragenten worden uitgevoerd, was Man even vergeten. We zagen ze wel hoor…….de gendarmerie…….alleen te laat! Met een lasergun hadden ze weer zo’n domme Hollander te pakken die ff lekker aan het gassen was op de snelweg. Of we even mee wilden rijden naar de eerstvolgende afrit. Man z’n rijbewijs werd gecontroleerd en we kregen een boete van 90 Euri wat ons allebei nog reuze meeviel…….oeps……ben ik nu heel erg? De snelheid waarvoor we beboet werden was 158 km/u gelukkig dat Man z’n gaspedaal al iets had los gelaten want net ervoor stond de teller nog echt op 170 km/u. Enfin……Man probeerde nog met een “c’est beaucoup d’argent” iets te regelen, maar het enige antwoord wat hij kreeg was, “mais oui….c’est beaucoup de vitesse!”. Oké wie z’n billen brand moet op de blaren zitten. En aangezien we al vele vakanties met hoge snelheid door Frankrijk zijn gecrost en dit de eerste keer is dat ze ons te pakken hebben, mogen we al niet mopperen. Die 90 euro vond ik niet zo erg……het feit dat we weer een half uur vertraging hadden opgelopen…….daar baalde ik van. Maar goed, we waren nog voor middernacht thuis en ons record van 11,5 uur vanuit Barcelona gaan we toch nooit meer halen met die twee kleintjes achterin! Om de haverklap moet er wel ééntje plassen of ééntje een schone luier. En Senna? Nou die heeft een mooi verhaal te vertellen tegen iedereen die het maar horen wil…….”papa moest mee met de politie en als hij geen centjes deed betalen dan moest’ie naar de gevangenis…….maar ze nemen dan geen kindjes mee hoor……neu……die mochten dan wel met mama mee naar huis!” Tatuu….tatuu

Lien & de camping

Nou….die gaan goed samen hoor! Het is hier tof! Woensdagochtend met volop zon vertrokken vanaf Nîmes naar het uiteindelijke eindpunt: L’Estartit. Hoe dichter we echter bij de Spaanse grens kwamen, hoe bewolkter en hoe donkerder het werd. Al grapjes makend over hoe we de vakantie zouden doorkomen als we weg zouden spoelen van de camping, gingen we ons toch werkelijk steeds meer zorgen maken. Het weer was niet zo best in L’Estartit! Het was er inderdaad bewolkt en er regende af en toe een spatje. Gelukkig mocht het de pret niet drukken. Eénmaal uitgepakt en lekker geslapen, stonden we donderdag op met de zon hoog aan de hemel en hebben we al een paar hele mooie dagen achter de rug. Een heerlijke plek hier. En in onze sleurhut is het ook prima toeven. We hebben 3 slaapkamers een complete keuken, grote ijskast met vriezer (heel belangrijk voor het koelen van pilsjes en het maken van ijsblokjes voor de Bailys en 43). De camping is helemaal super. 3 Zwembaden waarvan ééntje duidelijk dochter´s favoriet is door de glijbanen die er zijn. Helemaal alleen gaat ze ervan af en ze vindt het prachtig. Die kids hebben hier een vrijheid en je ziet dat ze dat erg goed doet. Ze hebben franstalige vriendjes, verstaan elkaar dus voor geen meter en het maakt allemaal niks uit. Man en ik hebben allebei al last van onze rug……..niet door de slechte bedden, die zijn prima! We bewegen gewoon teveel!!!!!! Badminton spelen, zwemmen, rondrennen, voetballen, dat zijn we duidelijk niet gewend. Man is het in z´n rug geschoten door zotdoenerij op de glijbaan en ik was gewoon de woonwagen aan het uitvegen….hihi….ja dat hoort er namelijk ook bij. Maar het gaat allemaal wel weer over….en we hebben weer genoeg stof om elkaar mee te pesten. We worden ouder……da´s wel duidelijk! En dat kamperen…..nou dat is zeker voor herhaling vatbaar. Af en toe een avondje lekker burgerlijk voor de caravan met een goed boek en af en toe op stap (met kids natuurlijk). Nee……voor mij mag de vakantie nog wel even voortduren! Ik heb het hier prima naar m´n zin……… Tot binnenkort dan maar weer!