Categories
Shopalien vakantie

Lien en Schoenen!

Sja….de vakantie komt eraan hè?! En dan heb ik altijd ineens van alles nodig, wat ik nog ‘niet’ heb. Schoenen bijvoorbeeld. Natuurlijk heb ik wel schoenen, maar niet precies de juiste voor een camping-vakantie! Op een camping loop je niet op hakken. Op een camping draag je crocs (plastic klompen), op een camping draag je teva’s (geitenwollensokkensandalen…..hmmm mooi woord voor galgje), op een camping draag je badslippers, op een camping draag je van alles als het maar niet té hoog gehakt en té modieus is. En laat ik nou errug veul van die laatstes hebben. Bovendien heb ik de laatste tijd iets met schoenen. Vooral voor dochter. Ik koop ze tegenwoordig per 2 paar tegelijk. Kan ik niet kiezen tussen twee kleuren?! Nou dan neem ik ze gewoon allebei, anders krijg ik toch een dag later spijt. Ik moet dan wel eerlijkheidshalve bekennen dat ik natuurlijk niet praat over schoenen van 150 euri per stuk. Ik kijk wel uit. Dan dub ik nog een beetje heen en weer welke kleur ik zal nemen en neem de meest veilige. Maar met van die lekkere koopjes, dan neem ik gewoon ‘all available colors’. Excuseert u mij voor het Engels taalgebruik, maar op de één of andere manier klinkt het dan minder erg…. Net zo iets als ‘holy shit’. Dat klinkt ook veel minder erg dan ‘heilig paardenstront’. Maar weer even terzake…..Lien heeft dus vandaag weer 2 paar gekocht voor zichzelf. Voor op de camping. Gemakkelijk, niet te hoog gehakt en net modieus genoeg om niet voor schut te lopen. Nu maar hopen dat we geen stortbuien krijgen, want dan had ik toch die kèkke rubberlaarzen ook nog mee moeten nemen………

En waar bevindt dat woonwagenkamp….ehhh….die camping zich? Nou hier:

Camping Castell Montgri

Mooi hè?!

Categories
Man

Als de kat van huis is…….

……poetsen de muizen! Of ging het nou toch iets anders?!? Hmm….

Man is een avondje op stap. En blijft slapen in één of ander hotel in A’dam. Met de hele vriendenbende. Een concert hebben ze. The Chemical Brothers. Die kent u toch wel? Die van “hey Boy, hey Girl”? Niet? Geen probleem, ik zal Man vragen een trackje te plaatsen op dit log. En mijn excuses dat ik daar Man voor nodig heb. Maar alleh…..op die manier blijft hij natuurlijk ook een beetje onmisbaar 😉

[audio:http://aline.broeks.net/wp-content/uploads/mp3/boygirl.mp3]

Afijn, Lien had al van alles bedacht wat ik met mijn ‘vrije’ avondje kon doen. Niks, vrouwen-films kijken, lekker abnormaal vroeg naar bed gaan, muziek luisteren, boek lezen, maar het laatste waar ik aan had gedacht was POETSEN. Echter nadat ik de kindjes op bed had gelegd, viel mijn oog op allerlei rotzooi die overal lag, op vlekken op de bank en stof op de kast. En ik kon er mijn blik niet vandaan houden. Iets in me trok me steeds weer naar de rommel op de grond, op de bank, op het dressoir. Prompt sta ik op, vul wat emmers met water en schoonmaakmiddel en begin een soort van ‘grote schoonmaak’. Om half 10 ben ik gestopt omdat het donker werd. Maar de klus is geklaard! En eigenlijk voelt dat best lekker. Iets anders dan gepland, maar de vakantie kan beginnen!!!

Those good old days!

Die dagen, dat je je alleen om jezelf bekommerde. Die dagen dat je alleen verantwoordelijk was voor jezelf, voor het op tijd komen op afspraken, school of werk. Die dagen dat je alleen voor jezelf schone kleren genoeg moest hebben. Die dagen dat je alleen voor jezelf de koffer moest inpakken. Die dagen dat je al je geld aan jezelf kon besteden. Die dagen dat je met gemak in bed kon blijven liggen. Die dagen waarop je wel zou zien wat je at. Die dagen waarop je kon doen en laten wat je zelf wilde. Those good old days!

Die zijn dus voorbij. Die leven voort in herinnering, met nu pas het besef hoe goed en gemakkelijk we het toen hadden. Meer dan eens vraag ik mezelf af: “wat deed ik toen toch met al die tijd?!”. En ik kan er geen antwoord op geven, want ook toen had ik het idee dat ik het druk had met vanalles en nog wat. En dan nu. Nu we de verantwoording hebben over 2 kleine mensjes. Nu we moeten zorgen dat ook zij aangekleed, gegeten, gewassen en in de plooi op tijd aankomen op de juiste bestemmingen. Nu moeten we constant plannen, rekening houden met, zorgen voor en er gewoon zijn voor die 2 kleine individuutjes. Zij zijn nu diegene die ons ritme, onze levenstijl en onze dagindeling bepalen. We kunnen nog veel, bijna alles zelfs, maar we moeten het wel plannen en altijd een hoop regelen. En weet je wat? Het is niet erg! Met liefde sta ik iedere ochtend een half uur eerder op om maar vast klaar te zijn voordat die 2 kleine spruiten hun ogen openen. Met liefde heb ik hun kleertjes gestreken klaarliggen, met liefde was ik die snoetjes en frutsel aan hun haren en met liefde maak ik ontbijt voor ze. Een ritme wat ik niet meer kan wegdenken en waar we inmiddels helemaal aan gewend zijn. En terug naar de oude situatie, naar those good old days? No-way! Ja, straks over een jaartje of 18, als ze volwassen zijn en op eigen benen kunnen staan. Tot die tijd ben ik maar wat trots op het feit dat wij mogen zorgen voor onze koters, op het feit dat wij 2 gezonde kinderen hebben en dat wij daar elke dag van mogen genieten. Want dat laatste is eigenlijk het allerbelangrijkste. Al het bovenstaande is niet erg, zolang we maar van die opgroeiende stuiterballetjes kunnen genieten en nog steeds van tijd tot tijd ontroerd kunnen raken van de dingen die ze doen en zeggen! En als dochter-lief dan voor het slapen gaan zegt: “mama ik hou van jou tot de sterrenhemel en terug”……nou dan smelt ik en kan ik me geen mooier leven voorstellen.

Foto van Opa

Ik kwam deze foto nog tegen. 13 Januari jl. gemaakt op de 50-jarige verjaardag van oom Piet. Mooi hè?!

opa.jpg

Lien & het weeralarm

Heftige regenval, onweer en zware windstoten werden er voorspeld. Ik heb gisteravond dus al de nodige maatregelen getroffen thuis. Bijv. Man naar buiten gestuurd om de parasol binnen te halen en alle losse onderdelen op te bergen. Geen ramen open laten staan, stekkers van droger en wasmachine eruit en kleding met lange mouwen voor de kids klaargelegd. Iemand moest die taak tenslotte op zich nemen. En ik moet toegeven…….ik ben als de dood voor zulk slecht weer (zegt maar gerust paranoia). Onweer kan ik nog wel hebben, maar zware wind………ieeek! Dat bezorgt me altijd weer kippevel en een onrustig gevoel. Maar wat denk je?! De zon hoog aan de hemel vanochtend. Het zweet brak me al uit bij het zien van de lange mouwen en het was in huis zeker nog wat graatjes warmer dan de voorspelde 14 graden. Het slechte weer komt iets later, hoorde ik even later in de auto. Oké dat kan. Inmiddels zijn we een halve dag verder, een paar regendruppels gezien, het is nog steeds windstil en ik zit nog steeds in m’n korte mouwen! En in godsnaam laten we het zo houden………….

Lien voelt zich kaal

Denkt u nu niet dat m’n haar aan alle kanten aan het uitvallen is, zo dramatisch is het nu gelukkig ook weer niet. Nee, Lien’s ring is terug naar de juwelier. Ik heb bijna 2 jaar geleden van Man een hele mooie ring met veel briljantjes gekregen. En hoe meer van die dure krengen erin zitten, hoe groter de kans dat er vroeg of laat ééntje uitvalt. Zeker met zo’n stuntelkampioen als ik. Hoe vaak ik mezelf niet stoot tegen van alles en nog wat, dat is niet te beschrijven. Ongetwijfeld zal ik zelf met de bewuste ring ergens tegenaan gebotst zijn. Feit is wel, dat ik nu dus een briljantje kwijt ben. En dat moet gerepareerd. En het liefst snel. Heeft Man een keer de romanticus uitgehangen en dan gebeurt er weer dit. Denkt u nu niet meteen dat ik die ring tijdens één of ander aanzoek heb gekregen, want dat ging Man dan toch weer net te ver. Als je gaat trouwen word je namelijk ECHTGENOTEN en dat is volgens Man de verleden tijd van ECHT GENIETEN. Geen huwelijksbootje voor Lien dus…….en dat is niet erg…….in mijn geval zinkt die boot toch in no-time naar de bodem. Maar om even op mijn ring terug te komen. Ik kan hem pas na de vakantie ophalen!!! Toch tijd voor een nieuwe………….. 😉

Categories
Man

Lien & de signaalversterker

De wattuh??? Juist ja, de signaalversterker!! Als u niet weet waarover ik het heb, gaat u zich schamen in een hoekje…….tssss! Iedereen weet toch dat zo’n kastje dient tot het versterken, cq verbeteren van het signaal waardoor de beeldkwaliteit van je TV met een ongekend percentage omhoog gaat?!? Niet dus….niet Lien dus….ik had geen idee…..maar gelukkig leer ik snel! Man ging naar de ‘Elektrovakman’ die van nichtje Jess en vriendje L. is. En waarom? Nou eh…..om die portable DVD-speler met 2 schermpjes te gaan betalen, die ik zonodig moest hebben en sinds donderdagmiddag reeds in mijn bezit heb. STOER joh! Echt wel! Gisteren heeft dochter op onze ‘gewone’ TV naar Lady & De Vagebond zitten kijken, terwijl zoon lekker bij mij aan de eettafel op onze mini-DVD-player Cars zat te kijken. Hihi…..hoe zot kun je worden?! Allemaal materialistische rotzooi, maar oh zo handig. Een betere oppas kun je niet bedenken! Afijn…..Man en de elektrovakmanwinkel kunnen iets te goed met elkaar opschieten. Man kent de nieuwste snufjes en Man weet altijd precies wattie wil. Gisteren wilde hij dus een signaalversterker. Oké oké…..ik wat, hij wat…..dat kan dan ook weer wel. Maar los van het feit dat het in Man’s optiek een onmisbaar object is, had ik even niet in de gaten wat een troep dat kastje zou veroorzaken. Kut met peren. Lien had gisteren de hele kiet doorgewerkt. Me de schompus gepoetst. Voor niks dus. Overal kwamen kabeltjes vandaan en moesten nieuwe kabeltjes naartoe. En waar kabeltjes zitten, lopen en hangen, is stof…..veul stof. Maar ik moet toegeven: alle TV’s in huize De Kock hebben een snaarstrak beeld…….alleen jammer dat er geen snars op TV komt!

Lien & de nieuwe matrassen II

Ze zijn er!!! Onze nieuwe matrassen!!! En u zult nu wel denken dat ik meteen in een jippie-ja-jee-stemming ben, maar helaas. Ik moet altijd eerst wennen aan zo’n nieuw bed. Stuur me op vakantie en de eerste 2 nachten doe ik nauwelijks een oog dicht. Ik moet gewoon m’n draai vinden op zo’n anders-liggend matras. Het komt wel goed hoor! Man is helemaal gelukkig. Man heeft geslapen als een roosje! Wel een snurkend exemplaar helaas, maar een kniesoor die daar op let. Man sliep zo vast dat ik de pineut was toen Senna tot 2x toe aan ons bed stond, omdat ze de eerste keer haar beertje kwijt was en de tweede keer wakker was geschroken van een hoosbui. Goed en wel weer in slaap werd er belletje getrokken. In de buurt was iemand geslaagd en hield een examenfeestje. Na het feestgedruis vonden ze het blijkbaar nodig om te gaan aanbellen. En dat niet alleen. Nee ze waren ook nog op het idee gekomen om een satéprikker tussen de bel te stoppen zodat hij dus zou blijven bellen. Dat plan mislukte…..onze bel bleef alleen zoemen in plaats van bellen. Bovendien lag ik toch wakker en had ik snel in de gaten dat ze iets meer hadden uitgehaald dan alleen op de bel te drukken. Afijn……vanochtend rekte Man zich eens even lekker uit en vroeg: “je hebt zeker wel heerlijk geslapen, schat?”…..gggtttsspfff! Zo’n humor die Man van mij…….

Lien & de Kerk

Ik heb er eigenlijk niet zoveel mee……met de Kerk. Persoonlijk vind ik dat geloof niet in een gebouw zit. Ik vind mezelf geen slecht mens omdat ik niet naar de kerk ga en omdat ik de psalmen niet mee kan zingen. Ik geloof daarentegen wel in ‘iets’ en of je dat ‘iets’ dan God noemt, geen idee. Het zouden net zo goed Aliens kunnen zijn 😉 Ik kan me namelijk niet voorstellen dat het hierna gewoon ophoudt. Voor mijn gevoel is er inderdaad meer tussen hemel en aarde. Ik denk dus echt dat opa en oma weer samen zijn en vandaag een soort van feestje daarboven hebben gevierd. Ze hadden uiteindelijk voor elkaar dat de hele familie in de Kerk zat, ze waren weer samen en om ons een beetje te pesten hebben ze ook nog wat regen naar beneden gegooid. 😉 De begrafenis was wel mooi. Een voor mij iets te ‘zware’ dienst die meer over het geloof en God ging dan over wie oma nou eigenlijk was. Dat vind ik wel een beetje jammer. Maar goed, oma heeft haar hele leven in deze Kerk doorgebracht en zou zelf niets liever dan dit gewild hebben. En dat hebben wij dan maar te respecteren. Maar na vandaag is mijn gevoel over de Kerk zeker niet veranderd, misschien juist alleen versterkt. Als er een soort van hemel bestaat daarboven, dan kom je daar als je een goed mens bent geweest en dat heeft helemaal niks te maken met het feit of je geloofd hebt of niet of je iedere week de Kerk bezocht hebt of niet! Er zijn namelijk genoeg gelovigen die je door-de-weeks niet moet tegenkomen, want dan houden ze zich ook niet aan de 10 geboden. Zulke mensen denken hun gedrag te kunnen rechtvaardigen als ze iedere week netjes vooraan in de kerkbanken zitten. En dat kan er bij mij niet in……..

Categories
vakantie

Vakantie in zicht…

En dat is duidelijk nodig. Mijn hoofd is leeg. Ik ben moe. En onze vorige vakantie is inmiddels alweer 5 weken geleden! ( U zult wel denken: “verwend kind”, en U heeft gelijk) Heb weinig inspiratie dus mijn logs zijn ook weinig interessant……vrees ik. Het wordt tijd dat ik weer even wat zonnestraaltjes op m’n huid voel, dat ik weer even in het Spaanse land vertoef. Bij de gedachte aan het eten van olijven, paëlla, calamaris, het bbq-en en het drinken van Sangria, word ik al aardig vrolijk. De reis alleen……oef……dat wordt zwaar dit jaar vrees ik. Natuurlijk overnachten we ergens in Frankrijk en doen we het op ons gemakkie, maar die Jens…..die vindt het tegenwoordig na 10 minuten al niet meer leuk in de auto! Zoethoudkadootjes moeten nog worden aangeschaft, maar geloof me, ik ga er zeker een hoop van inslaan. Bovendien hoop ik dat de portable DVD-speler wonderen doet. Het enige nadeel is dat we er maar ééntje hebben, met één scherm. Maar aan de andere kant ziet Man me al aankomen: “Lieffie, ik wil nog een extra DVD-spelertje erbij…..da’s écht heel handig hoor!”. Ik ga nog maar eens even bedenken hoe we dat gaan aanpakken. Ging de liefde van de man niet door de maag??? Frietjes eten vanavond dus!!!!