Month: April 2007

Lien & gezeur

Ik kan er niet meer tegen….dat gezeur!! Kinderen zijn leuk hoor, ze zijn schattig, lief, bijdehand, aandoenlijk, lachwekkend en ik hou zielsveel van ze…….maar soms……soms zijn er van die dagen…..of betergezegd van die momenten, dat ik ze eventjes níet zo leuk vind. Als ze simpelweg te moe zijn en alle redelijkheid die in hun kleine lijfjes zit verliezen en als ik simpelweg te moe ben om nog voldoende geduld op te brengen. Zoals nu. Man-lief heeft de badtaken even overgenomen, zodat ik de frustratie van me af kan loggen :-). “Mama, ik ga niet in bad hoor!” zegt nr. 1 terwijl ondertussen nr. 2 z’n nieuwe auto’s in het bad gooit, terwijl die daar niet zo goed tegen kunnen. “Jawel hoor” was mijn antwoord, “jij gaat wel in bad, want je bent veelste vies om zo te gaan slapen”. “Maar dat doet pijn!” was het weerwoord. “In bad gaan doet geen pijn en nu ophouden met die onzin” reageer ik al iets minder lief. “Dat doet wel pijn aan mijn benen” roept ze ook iets minder lief. Wat bleek? Ze had weer enkele kleine schaafwondjes opgelopen met het buitenspelen en ja….het klopt….dat prikt even. Nog geen excuus om niet in bad te hoeven…..vind ik. Maar wat ik ook probeerde, het tegenstribbelen werd steeds zeurderiger en ik kan het ff niet meer handelen. Wat hoogstwaarschijnlijk ook te maken heeft met het drukke weekend dat achter ons ligt. En dochterlief? Die zit inmiddels door de daadkracht van Man heerlijk te badderen en is de wondjes op haar benen weer vergeten. En Lien? Nou die kan eigenlijk niet uitstaan dat het hem wel zomaar lukt!!! Ik weet eigenlijk niet wat frustrerender is……….

Bekaf…..

…..zit ik achter de PC. Bijna elf uur en Lien is eindelijk klaar! Ik ben er gewoon achter…..wij zijn nu éénmaal zo’n ‘last-minute-stel’. Alles moet op het laatste nippertje. Al maanden ligt onze tuin open. Al maanden zeggen we iedere week tegen elkaar: “als nou die tuin is dicht-gestraat…..”. En al maanden gebeurt er niks. Nu het heugelijke feit: HET IS KLAAR! Tot grote opluchting van man en mijzelf. Tot iets minder grote opluchting van de kids, want die zijn hun supergrote zandbak kwijt. Morgen is ons ventje jarig…..dan wordt’ie 2 jaar. En dan het mooie weer waar we dit weekend van mogen genieten erbij opgetelt en tjakka….de formule om de Kockie’s aan het werk te krijgen. Ik zeg ook altijd tegen iederen: “Mars is net een diesel…..hij komt langszaam op gang, maar alst’ie éénmaal loopt…….dan ist’ie niet meer te stoppen!” Dat heeft’ie dus dit weekend weer bewezen. Tuin is bestraat, aangetrild, electriciteit aangesloten en als klap op de vuurpijl ook nog met een spiksplinternieuwe terrasreiniger schoongemaakt (topaankoop trouwens…zelfs ik kan het!). Vanavond nog een speelgoedhuisje in elkaar gezet wat we van goede vrienden hadden gekregen en onze tuin, cq speelpaleisje is klaar. Ook nog de nodige versieringen opgehangen natuurlijk, want morgen is het feest! En nu? Nu is Lien moe. Nu is Lien bekaf. Nu gaat Lien tandenpoetsen en naar bed. Waar ik waarschijnlijk morgenochtend rond half 5 wakker zal worden, net als vorig jaar, en die eerste wee weer voel aankomen. Alleen nu hoeft er geen kind uitgeperst te worden……..nu vieren we z’n 2e verjaardag…….”Hiep Hiep…..HOELA!”

Lien & hechtpleisters

Telefoon! Bruintje Beer? Hmm…..dat is vreemd, want die bellen alleen als er iets is. En inderdaad er is iets…..met Jens. Hij is gevallen, snee in z’n voorhoofd, veel bloed en ze zijn met ‘m naar de dokter. Dokter zet vervolgens 5 hechtpleisters en plakt er nog grote pleister overheen en Jens mocht weer mee naar huis……slapjes van de schrik, maar verder leek het wel mee te vallen. Het leek me een goed idee om hem thuis even te laten slapen, even te laten bijkomen van de schrik. En wat doet Jens vervolgens? Nou, die pullekt lekker de pleisters los! Ik heb dus zelf maar even voor doktertje gespeeld en de pleisters zo goed en kwaad als het ging teruggeplakt. Gevolg is wel dat hij dus nog steeds niet slaapt en dat ik geen rust heb, omdat ik bang ben dat alles er zometeen weer afligt. Afgezien van het bloed dat dan weer overal zit, ben ik ook bang dat het straks zo’n lelijk litteken blijft. Ons kereltje heeft ook altijd wat! Een duidelijk ‘lotte-produkt’ zou ik zo zeggen!

Help…..zomer!!!

24 graden wordt voorspeld voor aankomende zondag! Geweldig natuurlijk….heerlijk dit mooie weer. En helemaal omdat ons Jensje zondag 2 jaar wordt. Het idee van lekker buitenspelende kids en lekker buitenhobbelende ouders is eerlijkgezegd wel aantrekkelijk. En toch heb ik ook zoiets van…..help! Ik heb nog helemaal niet geshopt voor de zomer. Niet voor de kids, niet voor mezelf! Is dat nou wat?!?! Gewoon nog geen tijd gehad en de afgelopen weken ook nog geen zin. Wie verwacht er nou begin april al zulke temperaturen? Normaalgesproken moeten we in Nederland blij zijn met gemiddeld zo’n 8 weken mooi weer op een jaar. Lien is dus maar meteen op internet gaan shoppen……..lang-leve-de-digitale-wereld! De tweede reden voor “help” is dat onze tuin een puinhoop is! Er ligt nog steeds een stuk braak wat nog aangestraat moet worden, maar wat ook eigenlijk weer geen zin heeft i.v.m. de aankomende verbouwing. Dus tussen de visioenen van rondspelende kids en rondhobbelende ouders, zie ik ook kids met witte broeken in het zwarte zand zitten en vervolgens ‘kopjes-zwartzand-koffie’ naar binnen sjouwen. “Kijkke mama…..isse lekker…..moete jij proeffe”……..HELLUP.

Lien & de Paashaas

De Paashaas vind ik leuk. Daar heb ik wel wat mee. Lekker chocolade-eieren verstoppen en de kids met rode wangen van opwinding en verbazing naar de eieren laten zoeken in de tuin. En dan nog het feit dat haasjes gewoon schattig zijn. Voor sommige kanibalen onder ons….ik eet ze niet, of ze moeten van chocolade zijn. Nu was ik gisteren even met dochter-lief op de woonboulevard in Waalwijk. (Want sja…..wat voor andere leuke dingen konden we nu doen met dat weer….dhu!) We lopen een rondje door een gigantische meubel & accesoires winkel en ja hoor……daar loopt’ie! De Paashaas. “Kijk Senna, de paashaas!…..kom we gaan ‘m een handje geven!” roep ik enthousiast. En ik loop al in de richting van Paashaas, een doodsbang en “nee” roepend kind achter me aanslepend. Ze vond het maar niks…..die Paashaas! En wat ik ook probeerde om haar te overtuigen dat die haas niks deed en dat mama erbij was en dat alst’ie wel wat zou doen, mama hem een schop onder z’n kont zou geven, niks hielp. Zelfs het kadootje wat ze kreeg, liet haar geen handje schudden. Weggekropen tussen, achter en onder m’n benen, nam ze het presentje aan en heel erg opgelucht liepen we daarna naar buiten. Waar ze tegen iedereen die we tegenkwamen trots vertelde dat we de échte Paashaas hadden gezien……..de held!

Snif snif…

….Lotte is finished, is over, is afgelopen…. Mijn favoriete serie (en dan nog wel op Tien welteverstaan). Hoe moet dat nu verder met Lien? Mijn echte ff-niks-an-m’n-kop-lekker-soapie-kijken-moment! Naar de knoppen! Niet dat de laatste aflevering niet mooi was…..dat wel….geweldig zelfs. Een waar prinsesje….die Lotte….zo mooi en eindelijk getrouwd met Vico….haar droomprins. Ik begrijp nu hoe mijn moeder moet hebben gebaald toen de afleveringen van Dallas en Dynasty stopten. Want ja….ik ben dus in die tijd opgegroeid…..met Dallas en Dynasty. Met Alexis, de heks en Pamela & Lucie Ewing, de prinsesjes. Ik keek verplicht mee….zo vaak en zo lang, dat ik het vanzelf ook mooi ging vinden. Ik heb dat ook geprobeerd met man-lief & ‘Lotte’. Niet gelukt. Zijn DVD-recorder heeft overuren gedraaid alleen al om ‘Lotte’ ieder dag op te nemen. Maar het is me gelukt. Er is geen aflevering voorbij gegaan of ik heb ‘m gezien. De komende dagen zal Lien dus in een diep gat vallen……zucht. Tijd om man-lief wat te vervelen? 😉

Lien & de post

De dag na de aankondiging van drastische reorganisaties bij TNT krijgt Lien géén post. En dat is raar. Lien krijgt iedere dag post. Geen fanmail hoor…..gewoon veul rekeningen ;-)…..hihi. Er gaat geen dag voorbij zonder post! Dat ik dus donderdag niks in de brievenbus had, was raar. Zeker omdat we allebei op dringende post zaten te wachten. Mars op CD’s van Microsoft en Lien op de uitnodigingen voor Jens z’n verjaardagsfeestje (héél belangrijk dus). We (ehh…ik bedoel man-lief) heeft flink de creabea uitgehangen een mooie Cars-foto-uitnodiging in elkaar gebrouwen. Helaas pindakaas…ze zijn nog steeds niet afgeleverd bij huize de-Kock. En ik baal. Volgende week ist’ie jarig. Nieuwe bestellen heeft geen zin. Wat nu? Natuurlijk kunnen we altijd nog uitnodigingen via de mail versturen. Niks vreemds in deze virtuele tijd. En toch blijf ik het leuker vinden om ze gewoon via de post te versturen. Dus ik baal. Maar goed, ik kan blijven balen, maar dat veranderd niks aan het feit dat ik ze simpelweg niet heb. Bovendien blijft dan nog maar de vraag of ze wel zouden zijn aangekomen bij de genodigden, omdat diezelfde TNT post ze weer zou moeten bezorgen. Reorganiseren? Gewoon sluiten de boel, opdoeken die TNT post…tssss! Laten we maar een paperless leven creëeren….nog goed voor de regenwouden ook. Ik verstuur ze dus maar via de mail vandaag….punt!

Trijntje….

….was goed….was retegoed! En het V.I.P.-arrangement was superleuk. Niks geen gezoek naar een parkeerplekkie, niks geen wachtrijen, niks geen rondkijken naar ‘waar-is-m’n-stoeltje’. Nee…..we werden overal netjes begeleid, kregen heerlijk te eten en te drinken en zelfs Gordon was in de V.I.P.-lounge. Nou is dat natuurlijk een échte ‘important person’ al zou ik zijn situatie misschien iets minder blij zijn met die titel. Lotte herself had helemaal niet in de gaten dat’ie zo’n 2 meter van me vandaan stond. Misschien maar goed, want ik was ongetwijfeld op ‘m afgelopen en had ‘m ff gevraagd oft’ie niet nog een kaartje voor één van de Toppers-concerten voor me had. En dan was z’n arrogante chagerijnige rotkop hoogstwaarschijnlijk nog chagerijniger en rottiger geworden. Sjonge, wat kan die vent lelijk kijken. Maar hij was wel veel afgevallen, dat dan weer wel.

Maar goed, genoeg over Gordon! Trijntje……..het hele concert zong ze de liedjes van haar nieuwe CD……allemaal liedjes van Burt Bacharach. Heel mooi en heel Jazz-ie. Nu is dat niet het genre muziek waar Mars en ik normaalgesproken naar luisteren, maar ik moet toegeven…..het was prachtig! En eerlijkgezegd kende ik wel bijna alle liedjes…ondanks dat we er dus ‘niet’ naar luisteren. Marco Borsato kwam nog een liedje meezingen, maar dat had’ie van mij niet hoeven doen. Hij heeft gewoon geen Jazz-stem, moet’ie niet meer doen………..het klonk voor geen meter. Tot slot nog een borrel in de V.I.P.-lounge, waar we nog een soort van ‘meet&greet’ met Trijntje hadden en waar we nog een gesigneerde CD van haar kregen. Op en top verwend dus…….WIJ!

Lien & een Paaslunch

Nog niet eerder georganiseerd, maar vandaag gaat het dan toch gebeuren. We hebben een paaslunch op de zaak. Vanochtend kwam ik in de kantine voor de broodnodige opstart-koffie en alles was in paas-stemming. Mooie kleedjes op de altijd-zo-saaie tafels, mooie servetten, mooie paasstukjes (nep….dat dan weer wel) en paashaasjes stonden geëtaleerd. En ik was onder de indruk. Zoveel ‘pasen’ had ik voor onze paaslunch niet in gedachten. Ik heb bijna spijt dat ik m’n konijnenpak niet heb aangetrokken, of op z’n minste een geel shirtje! Maar…..het blijft een leuk gebaar. Een lunch met alle collega’s….. Er staat zelfs paddestoelensoep op het menu! Komt helemaal goed……..straks denk ik nog dat ik naar huis kan vliegen! 😉

V.I.P. Lien

Vrijdag gaat het dan gebeuren. Vrijdag begeeft Lien zich als ‘Very-Important-Person’ naar de Heineken Music Hall om het concert van Trijntje Oosterhuis bij te wonen. Nu heb ik het eigenlijk niet zo op VIP’s. Of dat nou een gevoel van weggedrukte jaloezie is of dat ik het echt niet met ze heb, weet ik niet. Maar ik heb om eerlijk te zijn wel zin in een avondje rondbrallen. VIP-parkeerplaats, VIP-entree, VIP-hostess, VIP-diner, VIP-balkonseat, VIP-drankjes en misschien zelfs wel een VIP-wc (zo ééntje waarbij automatisch je kont wordt afgeveegd……ehhh…….ik geloof dat m’n fantasie weer op hol slaat). Maar Trijntje Oosterhuis, ongetwijfeld de beste zangeres van Nederland, samen met het Metropole Orkest lijkt me wel erg gaaf! VIP of niet……ik voel me zeer vereerd dat ik daarbij kan zijn. Oppas voor de kids is geregeld, nu nog een gepaste outfit. Kan natuurlijk niet in mijn gewoonlijke vrijdag-tenu (spijkerbroek) aan komen kakken. Nee als ik dan als VIP ga, dan wil ik me ook een VIP voelen. Dan wil ik zo’n ‘rode-loper-gevoel’ krijgen ook. Het zal dus wel m’n Armand Basi jurk worden, die ik in een opwelling in Spanje heb gekocht en welgeteld 2x heb gedragen. Moet kunnen. Ik snap dat échte VIP’s voor iedere gelegenheid een nieuwe outfit aanschaffen, maar dat ga ik niet meer redden voor vrijdag. Deze burgertrut zal het moeten doen met wat er in de kast hangt.