Ja hoor………’t is zover……..Lien heeft een blessure!
Niks ernstigs hoor, alleen hééééél onhandig. M’n rechter pols doet al een tijdje (zo’n 1,5 maand) moeilijk. “ohoh….RSI” was m’n eerste gedachte. En onder het welbekende motto ‘het is vanzelf gekomen, dus het zal ook vanzelf weer wel overgaan’ gewoon blijven doorlopen natuurlijk. Het gevolg is dat het steeds erger wordt en dat de pijnscheuten inmiddels voelbaar zijn tot in m’n tenen. Deze week, terwijl ik toch met dochter-lief bij de huisarts moest zijn, toch maar even na laten kijken. Conclusie: OVERBELAST! Geen RSI, wat voor mij al een hele opluchting is. Maar hoe kom je dan van een overbelaste pols af???? “Gewoon rust nemen” zul je denken. Nou ik kan je zeggen, dat dat niet meevalt, zo niet onmogelijk is. Alles (behalve schrijven) doe ik rechts!!!! Strijken, stofzuigen, de boodschappen (jaha…..ook Lien heeft huishoudelijke taken)……en dan niet te vergeten zoon-lief die absoluut nog geen zin heeft om meer dan 2 tot 3 stapjes los te zetten. Dat is nog best een heel gesjouw voor een overbelaste pols!!!
Ik zou alvast kunnen stoppen met loggen, computeren, sms-en :-)…….krijg ik zeker geen muis-arm of sms-duim. Geen optie dus!!!
Nee Lien heeft snel (op advies van de dokter) een polsband aangeschaft en hoopt zo de belasting zo laag mogelijk te houden. Nu maar hopen dat het helpt.
En verder???? Niet zeuren, gewoon doorgaan!
Month: October 2006
Mars is aan de klus!!!
Deuren worden gesmeerd (kraken nu dus niet meer), lampjes worden opgehangen in de keuken (na ruim 1 jaar), de tuin wordt afgewerkt……..het kan gewoonweg niet op!!! En dan gaan de radartjes in Lien’s hoofd wél draaien. Hmmmm……..er moet binnenkort wel iets heel duurs bovenaan z’n verlanglijstje staan! Gemeen he?! Maar zo werkt het wel meestal. Het ‘voor-wat-hoort-wat’ gevoel! En Marcel houdt er nou eenmaal een behoorlijk lang en ‘expensive’ verlanglijstje op na. Dus tja, Lien houdt haar hart vast.
Maar verder hoor je me niet klagen hoor. Ik sta steeds weer perplex, maar ik vind het natuurlijk wel super. Hij doet het toch maar……..mijn mannetje die eigenlijk toen ik hem leerde kennen 2 linker handen had! Nou ja op het ‘computers-uit-elkaar-slopen-en-weer-perfect-laten-werken’ na dan. Wat dat betreft is hij gewoon echt een whizkid, oftewel een computernerd. Hij weet niet alleen hoe zo’n ding in en uit elkaar moet, hij snapt ook echt alles wat erachter zit, ermee te maken heeft totaan de beveiliging van supergrote netwerken toe. Maar een hamer en een beitel………tja daar had’ie dus nog nooit mee gewerkt. Zat wel allemaal keurig in z’n gereedschapskist hoor……nog goed spul ook…….
Inmiddels 7,5 jaar verder, kan ik gerust een heleboel klusjes aan hem overlaten……het enige wat ik zal moeten leren is GEDULD te hebben :-).
Zo zie je maar…….komt allemaal goed…….op een dag! 🙂
“Mama ik wil dat liedje horen van gebroken been” zegt Senna in de auto tegen me.
“Gebroken been?” reageer ik terug. “Ja, je weet wel van Fransje Bauer” was haar antwoord terug. Wat later bleek dat ze Jan Smit bedoelde, maar het feit alleen al dat onze dochter beide namen kent, geeft enigszins te denken. Ik begin nu wel een beetje te twijfelen of we pedagogisch verantwoord bezig zijn……….eh we?!………ik bedoel ik! Van Mars zal ze het niet leren, eerlijk is eerlijk! Maar goed, na wat vragen bleek het dus om Jan Smit te gaan, maar veel verder was ik nog steeds niet! Dan maar een aantal nummers laten horen, om te kijken welke ze nu bedoelde! En ja hoor………nummer twee van de CD was raak………..”ik lig gebroken in m’n bed” was de juiste tekst. En ik moest er stiekem heel hard om lachen. Zo grappig dat ze haar eigen interpretatie eraan geeft. En proberen mee te zingen dat ze doet………geweldig……..nog een reden om toch maar Jantje te blijven luisteren in de auto. Nummer 2 en 3 van de CD heeft ze al aardig in haar hoofd en ze vindt het prachtig!!!!!
Ach en voor de Red Hot Chili Peppers, de Chemical Brothers & Underworld is het toch echt nog te vroeg! Laat haar maar even……..lekker een beetje hollandse-cultuur-snuiven 🙂
Help…….jeuk!
“aha een brief” dacht ik bij mezelf toen ik het ‘post-bakje’ bij Jens leegde op het kinderdagverblijf. Ik las echter pas thuis wat erin stond……..Het was een brief van de GGD met de mededeling dat hoogstwaarschijnlijk één van de kindjes op het KDV schurft heeft gehad. Een hele brief met alle symptomen waar we op moeten letten en een beschrijving van de algemeen bekende ‘schurft’. En debiel als het klinkt, maar ik kreeg spontaan overal jeuk en laat dat nou precies één van die symptomen zijn!!! Jeetje wat moeten we nou met zo’n mededeling?? Tja, precies wat ze aangeven natuurlijk! Gewoon alert blijven en opletten of de kids het niet krijgen en zo ja……dan meteen naar de dokter. Maar eerlijkgezegd moet ik er toch niet aan denken dat één van de twee het daadwerkelijk krijgt! Al die negatieve vooroordelen spoken al meteen door m’n hoofd. Ongeveer hetzelfde idee als bij hoofdluis, terwijl dat ook zoiets is waar je helemaal niks aan kunt doen en wat zeker niet met de al dan niet goede verzorging te maken heeft. één ding is zeker……ik weet gewoon dat mijn kindjes altijd in bad gaan, iedere dag schoon ondergoed en schone kleren aankrijgen en op tijd in een schoon bed liggen. Meer kan ik niet doen, lijkt me! Verder blijft het dus gewoon goed opletten en mocht het onverhoopt toch zo zijn, dan meteen de huisarts inschakelen en dan zal er heus wel de juiste behandeling tegen zijn. En rationeel klopt het allemaal wat ik schrijf………maar gevoelsmatig blijft het toch nog even ‘jeuk-hebben-en-krabben’…….hebben wij weer!
Heerlijk…….zo’n weekend wat qua weer alles meevalt!!!
Na vrijdag leek het er echt op dat de herfst zou beginnen en dat we de winterjassen voor de dag konden halen, maar vandaag was het weer heerlijk!!!! Altijd lekker om dan met onze ‘stuiterballetjes’ even naar buiten te kunnen. Kunnen ze zometeen weer heerlijk hun bedjes in……
Het feit dat het weekend erg kort was omdat Lien op zaterdagavond al om 20h00 in haar bedje lag, laten we maar even achterwege. Soms zijn er gewoon van die dagen dat je even moet bijkomen en aangezien onze laatste aanwinst ons de afgelopen week aardig wat keertjes uit bed heeft getrommeld……was het gisteren geen overbodige luxe om even tegelijk met de kids te gaan slapen. Vandaag was Lien dan ook weer helemaal het ‘vrouwtje’ en zijn we lekker een stukje gaan fietsen! En wat blijkt???? Is het toch een heerlijk afstandje om van ons thuis naar het nieuwe huis van vriend B. te fietsen!!! Ohoh……dat worden waarschijnlijk heel wat ‘aan-fiets-bezoekjes’ waarbij het nodige aan biertjes genuttigd kan worden, daar we toch met de fiets zijn! Natuurlijk geldt dat ook andersom……ik zal de beertender maar vast laten koelen ;-)! Lekker horrrr…….
Jeetje………daar had ik even niet bij stilgestaan, maar het is echt zo!!!
En dan denk je misschien “het is toch maar een kat?”! Ja inderdaad het is toch maar een kat………maar ook met typische mannelijke trekjes hoor! Hij is nu al dol op de afstandsbediening, de computers…….eigenlijk op alle eletronica, zolang het maar licht geeft en knopjes heeft. Hij mijdt nu al de keuken en wil op z’n wenken bediend worden, laat al z’n rotzooi liggen en pikt aardig wat plek in op de bank, het bureau en het bed. Hij wil de baas spelen in huis (wat uiteraard niet lukt), moet na een beetje drinken (lees voor de andere mannen ‘drank’) al pissen en ligt het liefst de hele dag lui op de bank!!!!
Moet ik nog duidelijker zijn??? Een ECHTE man dus…………..
Één geluk dat ik toch wel dol ben op mijn ‘mannen’…….kan ze gewoonweg niet missen, ondanks hun ‘trekjes’. En ben nou eerlijk……….wij vrouwen kunnen er ook wat van!
“Sen…….kom es even bij mama” zei ik vanochtend tegen dochter-lief…….
“Mama, kun jij niet gewoon Senna zeggen?” kreeg ik vervolgens een veeg uit de pan. “Ik heet Senna hoor!” zei ze vervolgens. En het ergste is dat ze nog groot gelijk heeft ook! Eigenlijk heb ik een hekel aan namen afkorten en verkleinen……….en dan doe ik het notabene zelf bij m’n eigen dochter! Ook dat verkleinen…….daar betrap ik mezelf ook regelmatig op…….”Senna-tje……..Jensje……..”. Vreselijk gewoon…….maar het sluipt er gewoon in! Ze zijn ook zo aandoenlijk als ze zo klein zijn. Eigenlijk net als de kat…..die ik ook al verkleinend aanspreek met ‘Boyke’. Dat ik er zo’n hekel aan heb, zal wel te maken hebben met het feit dat ik nu nog last heb van een soort ‘verkleinings-trauma’ dankzij m’n moeder. Tot ongeveer m’n 12e werd ik nog aangesproken met “Lieneke” ……..en oh wat schaamde ik me als ze dat deed waar vriendinnen bij waren!!! Gelukkig is ze het inmiddels wel afgeleerd (mag ook wel met m’n bijna 40 jaar :-))…..en nu moet ik er niet zelf mee gaan beginnen natuurlijk. Ik zal m’n leven proberen te beteren en voortaan gewoon “Senna” zeggen. We hebben haar niet voor niets zo’n mooie naam gegeven!!!
Nou, gelukkig lijkt het wat beter te gaan met de kat!
Een redelijk rustige nacht gehad……slechts 1x uit bed. Het lijkt wel of we gewoon een 3e kindje hebben :-). Tja……..en daar hebben we zelf voor gekozen, dus hoor je me ook niet al te erg klagen. En nu het wat beter met hem gaat, heb ik dat er wel voor over. Niet dat er geen poep meer geruimd moest worden hoor, maar dat kwam meer door het feit dat ons ‘klunsje’ er met z’n achterpoten in ging staan en toen wat is gaan rondlopen. Dus weer met een emmer sop in de weer. Tot zover de poep-update.
De medicijnen! Leuk hoor……….pilletjes, drankje………….maar zie het er maar es in te krijgen. Nu hebben wij een heel lief katje die zijn nageltjes niet gebruikt, behalve als wij hem dwingen iets in te nemen. Gevolg……..ik zit onder de krassen en hij heeft me gebeten. En wat denk je? Nog geen pilletje naar binnen natuurlijk. Van alles geprobeerd, in de vla, in z’n vlees, gewoon bek open…….ding erin frutten………bek dicht……..over het keeltje vrijven zodat hij slikt…….en dan nog gaat hij gewoon staan braken, zodat het pilletje hopla weer op de keukenvloer lag. Dat gaat gewoon niet werken. Vervolgens hebben we maar besloten om hem es helemaal met rust te laten. Gewoon geen pilletjes, geen drankjes, gewoon z’n gang laten gaan. Misschien de beste keuze tot nu toe!!! Hij heeft voor het eerst ook brokjes gegeten en water gedronken……..
Komt best goed……..
En dan heb ik het niet over de luiers van zoon-lief ;-)!
Hebben wij weer……….eindelijk na 3 jaar een nieuw huisdier aangeschaft………zit ik er vandaag al mee bij de dierenarts! Leuk zo’n weekend alleen met 2 kids en een kat……..een zieke kat welteverstaan! Het begon tot overmaat van ramp midden in de nacht van zaterdag op zondag. Ik werd wakker en dacht “wat ruik ik toch?”! Tja……poep! Kattenpoep!! Heel veel kattenpoep!! Onder het dressoir op de slaapkamer had’ie alles laten lopen. Och gerem het beessie kon het niet meer halen tot de kattenbak. Ik kan me voorstellen dat er genoeg onder jullie zijn, die het beest meteen weer buiten hadden gezet……maar Lien niet hoor! Kan d’ie toch ook niks aan doen! Het ging zo goed……het ging echt goed…….tot afgelopen nacht dan…….. 🙁
Dus daar ging Lien………emmers sop, oude handdoeken……..en maar boenen! En denk nou niet dat het daarbij bleef!!! Neu…..een keer of 4 heb ik zo tot ongeveer een uurtje of 6 in de morgen rondgelopen. 3 wassen gedraaid en tot overmaat van ramp kwam er ook nog een stevige onweersbui voorbij! Gevolg………..kids wakker! Tja, daar zit je dan als moeder met een neus vol poeplucht met 2 wakkere kinderen……echt iets waar je je goede humeur van kwijtraakt op zondagochtend.
De volgende ochtend toch maar even contact opgenomen met de dierenkliniek, want Big Boy wilde niet drinken! Nou, om 11 uur stond ik dan met een katje wat we 4 dagen hebben bij de dierenarts. En maar goed ook, want het ging dus inderdaad niet goed met ons dotje! Flink wat vocht toegediend gekregen, nog een spuit tegen de diarre, tabletjes mee, antibiotica mee en 70 Euro lichter weer naar huis.
Maar ach……..we zien hem nu al opknappen, dus laten we hopen dat het hierbij blijft! Niet zo raar dat zo’n beest reageert op een nieuwe omgeving, nieuwe baasjes en vooral een gezin met 2 van die ‘stuiterballetjes’. Of zou d’ie nu al ‘schijt’ aan ons hebben 🙂